დრო ელვისებურად მიჰქრის… და როგორც ჩანს, რაც დრო გავა, კიდევ უფრო აჩქარდება… ცხადია, დედამიწა არ შეიცვლის ბრუნვის სიჩქარეს არც თავის

მრგვალია დედამიწა, თანაც მბრუნავი. დაქრის ბზრიალ-ტრიალით უკიდეგანო კოსმოსში გატკეპნილ ორბიტაზე და დაგვაქროლებს ჩვენც ჩვენი სახლ-კარით, ბაღ-ვენახით, ტანჯული აწმყოთი, მივიწყებული ისტორიით,

რა უნდა ვიცოდეთ ქიმიის ამოცანების ამოსახსნელად? ხშირად მხოლოდ ქიმიის ცოდნა არ კმარა – განსაზღვრული მათემატიკური აპარატის ცოდნაც მოგვეთხოვება, თუმცა არის

ბავშვობაში ზაფხულობით ორი რამის გამო მიყვარდა ფშავში ასვლა: ერთი, რომ იქ არაგვი მელოდებოდა, მეორე – ხეობის მოხუცები. დღეს ისინი, სამწუხაროდ,

„დასაბამიდან იყო სიტყვა… ყველაფერი მის მიერ შეიქმნა და უმისოდ არაფერი შექმნილა, რაც კი შეიქმნა”, – ვკითხულობთ იოანეს სახარების პირველი თავის

გვიანი შემოდგომაა. ჩრდილოეთის ნელი ქარი ქრის. ისეთი, ზაფხულში სასიამოვნო სიგრილე რომ მოჰქონდა და, გალაღებულს, თანამოძმეებთან ჩურჩულისა და მასლაათის გუნებაზე აყენებდა.

ამბობენ, რომ დიდი ხნის წინათ ედემის ბაღში ადამს ხელი წაუცდა აკრძალული ხილისკენ, დააგემოვნა, ნარჩენი კი სადღაც იქვე მოისროლა. ასე გაჩნდა

ვრცლად