ქართულმა ქრისტიანულმა ხელოვნებამ არაერთი „ქვის ბიბლია“ (ვიქტორ ჰიუგო) შექმნა, მათ შორის, ბევრი იქცა მწერალთა შთამაგონებლად, მაგრამ ამჯერად სვეტიცხოველს გამოვარჩევთ, რომელიც

პაოლო იაშვილის მეგობარი სერგო კლდიაშვილი იხსენებდა, ერთ დღეს მეგობრები, მათ შორის, თვითონ, პაოლო და ტიციან ტაბიძე ქუთაისში შეიკრიბნენ და ქალაქგარეთ

„იკითხეთ არა იმისთვის, რომ შეეწინააღდეგოთ ან უარყოთ, არა იმისთვის, რომ ირწმუნოთ ან შეუვალ ჭეშმარიტებად მიიღოთ წაკითხული, იკითხეთ არა სასაუბრო ან

ლიტერატურის სწავლებისთვის  მნიშვნელოვანია დისკურსი იმის თაობაზე, თუ როგორ ვასწავლოთ პიროვნების ფსიქოლოგიურ ძვრებთან  დაკავშირებული საკითხები, მათი სწავლების შესაძლო ფორმები.  მასში განხილულია

აღმოსავლეთისა და დასავლეთის მეტაფიზიკურ მსგავსება-განსხვავებას არაერთგზის შეხებიან და რადიკალურად განსხვავებული აზრებიც გამოუთქვამთ. გრიგოლ რობაქიძისთვის ეს ნაცნობი და საყვარელი საფიქრალია, რომელსაც

მხატვრული ლიტერატურის სასკოლო კურსი მოსწავლეს აცნობს ტექსტის გაგებისა გააზრებისთვის მნიშვნელოვან ელემენტებს.  ტექსტის სტრუქტურაში გარკვევა და ტექსტის ნაწილებს შორის კავშირის გააზრება 

ქართველი ფუტურისტების ერთგვარ ანტიესთეტიკურ პლატფორმას წარმოადგენდა მათ მიერ 1924 წელს გამოცემული ჟურნალი  „H2SO4“, რომელშიც თავი მოიყარეს ახალგაზრდა ავანგარდისტებმა ხელოვნების გარდაქმნის

ფილოლოგებისთვის ცნობილია, რომ  ლიტერატურული ნაწარმოების  წაკითხვა-გააზრების მრავალფეროვანი მიდგომები არსებობს და მასწავლებელს შეუძლია ტექსტის სპეციფიკისა და მოსწავლეთა თავისებურებების გათვალისწინებით შეარჩიოს ოპტიმალური

უკვე 40 წელი გავიდა, რაც ქართველი ხალხი სახელმწიფო ენის დასაცავად ქუჩაში გამოვიდა. მას შემდეგ საქართველო 14 აპრილს განსაკუთრებულად აღნიშნავს.  ამ

ამას წინათ, ერთ-ერთი წიგნის მაღაზიაში, ჩვეულებრივი ბლოკნოტების მწკრივში  ,,პატარა უფლისწულის“ ფრაზებითა და ილუსტრაციებით გაფორმებულ დღიურს გადავაწყდი. თითქოს თვალწინ მთელი ბავშვობა