რამდენიმე წლის წინ ერთი კარგი სტუდენტი გავიცანი. მუდამ ასრულებდა დავალებებს, სულ საინტერესო და ღრმა ფიქრები ჰქონდა. ვდარდობდი, მუდამ ჩუმად რომ

ჩემს განვითარებად სამშობლოში, სადაც რუსეთის იმპერიის 190-წლიანი მონობიდან გამოგლეჯილი სახელმწიფოებრივი სუვერენიტეტი ჩემი, სრულიად უმნიშვნელო ადამიანის, ბრძოლითა და მონაწილეობითაც არის ალბათ

„კიროვკას (მარნეული), ახლოლაღოს (მარნეული), ყარათაქლიას (გარდაბანი) სკოლებში აღნიშნეს, რომ მოსახლეობაში არის გოგონების სკოლაში გაშვების პრობლემა. პირველი ორი სკოლის შემთხვევაში, სკოლები

მიგრაცია-იმიგრაცია თანამედროვე მსოფლიოში და მათ შორის საქართველოშიც აქტუალურ საკითხს წარმოადგენს. ევროკავშირთან უვიზო მიმოსვლის ამოქმედებამ ჩვენს მოქალაქეებს დიდი შესაძლებლობები გაუხსნა, მაგრამ

ვფიქრობ, გენდერულ პრობლემებზე საქართველოს სკოლებში ხშირად უნდა ვსაუბრობდეთ. მოზარდებისთვის მიმზიდველ და საინტერესო გაკვეთილებზე საჭიროა დაიგეგმოს სხვადასხვა ტიპის აქტივობა, მსჯელობა მაგალითად

კაცობრიობა, მსოფლიო საზოგადოება მუდმივ დინამიკაშია; იზრდება, იცვლება, იხვეწება, ახალს ითავისებს, სტერეოტიპებს ებრძვის, დოგმებს ამსხვრევს, ტაბუებს ხსნის, კომპლექსებისაგან თავისუფლდება. განვითარებული საზოგადოების

ბულინგი, რაც ჩაგვრას და დაშინებასაც ნიშნავს, როგორც წესი, წინასწარ განზრახული, განმეორებადი და აგრესიული ქმედებაა. მჩაგვრელს ყოველთვის ჰყავს სამიზნე და მასზე

ტოტალიტარიზმი ის სოციალ-პოლიტიკური მოვლენაა, რომელმაც  მეოცე საუკუნეში მსოფლიოს რამდენიმე ქვეყანა მოიცვა და მილიონობით ადამიანის ცხოვრება დაანგრია.   მისი შედეგები არ ქრება

„საქართველოს მე ვაღმერთებ არას ვეტრფი იმის გარდა, ეხლა მით ვარ ბედნიერი რომ შენც იგი შეგიყვარდა…“                     კოტე მაყაშვილი