ორშაბათი, ივნისი 9, 2025
9 ივნისი, ორშაბათი, 2025

არ ატკინო…!

0

მოცლილო მკითხველო, დაუფიცებლადაც დამიჯერებ, თუ როგორ მსურს ეს ჩემი სტატია, ჩემი ჭკუა-გონების შვილი იყოს ყველა სტატიაზე მშვენიერი, ყველაზე სასიამოვნო საკითხავი და გონივრული, ხელიხელ საგოგმანებელი და უნაკლო თხზულება, როგორც კი შეიძლება წარმოვიდგინოთ.

აი, კითხვა დაიწყეთ და გაიფიქრეთ, ვინ არის ეს მოცლილიო?

მე კი  მტკივნეულ თემაზე საუბრის წინ ხუმრობით სერვანტესის უკვდავი წიგნის შესავლის პერიფრაზის გაკეთება ვცადე:

„მოცლილო მკითხველო, დაუფიცებლადაც დამიჯერებ, თუ როგორ მსურს ეს ჩემი წიგნი, ჩემი ჭკუა-გონების შვილი, იყოს ყველა წიგნზე მშვენიერი, ყველაზე სასიამოვნო საკითხავი და გონივრული, ხელიხელსაგოგმანებელი და უნაკლო თხზულება, როგორც კი შეიძლება წარმოვიდგინოთ…“

ეს წიგნი ლიკანში არდადეგებზე წავიკითხე. შემდეგ, სკოლაში დაბრუნებისას, რატომღაც გეოგრაფიის მასწავლებელი დაინტერესდა, აბა ვინ რა წაიკითხეთო. მეც ხელი ავწიე და როდესაც ჩემი რიგი მოვიდა, „დონ კიხოტი“-მეთქი გამოვაცხადე. რა საინტერესოაო, თქვა მასწავლებელმა. აბა რამე მოყევიო…

„…ლამანჩის რომელიღაც სოფელში – სახელის მოგონება არა მსურს, არც ისე დიდი ხანია მას შემდეგ, რაც ცხოვრობდა ერთი იდალგო – იმათთაგანი, რომელთა მთელ სიმდიდრეს შეადგენს მამაპაპური შუბი, ძველისძველი ფარი, ერთი ჯაგლაგი ცხენი და ერთიც მწევარი. ეს იდალგო ძალიან უბრალო ცხოვრებას ეწეოდა: ბევრჯერ სადილად ძროხის ხორცის ოლასა ჭამდა, ცხვრის ხორცს კი იშვიათად მიირთმევდა, თითქმის ყოველ ვახშმად ვინეგრეტს გეახლებოდათ, შაბათობით ქონიან ტაფამწვარს, პარასკევობით ოსპის შეჭამანდს, და კვირაობით კი…“

მობეზრდა იდალგოს ასეთი უბადრუკი ცხოვრება და:

‘’… მეტად საჭიროდ მიიჩნია, როგორც პირადი დიდების მოსახვეჭად, ისე კიდევ სამშობლოს სასარგებლოდაც, მოგზაური რაინდი გამხდარიყო, იარაღი აესხა, ცხენზე შემჯდარიყო, ქვეყნის ქვეყნად ხიფათისა და ფათერაკების საძებნად ეხეტიალნა…“   გვერდით ერთგული მსახური სანჩო პანსა ჰყავდა. ერთ დღესაც მორიგი ფათერაკის შემდეგ კარგად გვარიანად მიბეგვილები სადღაც ეყარნენ და ოდნავ აზრზე მოსულმა დონ კიხოტმა სანჩოს გამხნევება სცადა:

„- სანჩო, არ არსებობს ისეთი უბედურება, რომელსაც დრო ვერ წაშლის და არ არსებობს ისეთი ტკივილი, რომელსაც სიკვდილი ვერ განკურნავს“.

„- ვაი, იმ უბედურებას და ვუი, იმ ტკივილს, რომელსაც სიკვდილი განკურნავს…“, – იყო სანჩოს პასუხი.

როგორ შეიძლება ადამიანს ატკინო? სიტყვით ან ფიზიკურად.

როგორ შეიძლება ადამიანს სიტყვით ატკინო? უთხრა, რომ ცუდად გამოიყურება? ან წონაში მოიმატა? ან ავადმყოფურად გამხდარია?

აი, წარმოვიდგინოთ, რომ მე მითხრა ვინმემ. არაფრად ჩავაგდებ.  თუ სიმართლეა, მის გარეშეც მეცოდინება და საქმის გამოსწორების გეგმაც მექნება თავში. თუ სიმართლე არ არის და ისე დასაგესლად მეტყვის, მით უმეტეს, გამეცინება.

უთხრა, რომ რაიმე სფეროში არაფერი გაეგება? მერე რა, ეს ხომ ისედაც ეცოდინება და არც არის აუცილებელი ყველაფერში ერკვეოდეს. მთავარია, თავის  საქმეში იყოს პროფესიონალი.

თუმცა ამას წინათ სიტყვით ტკენის ისეთი გასაოცარი ფაქტი მოვისმინე, რომ ტელევიზორის ეკრანის წინ გამტკნარებულიღა ვიჯექი. აქვე იმასაც ვიტყვი, რომ ტელევიზორს ბოლო დროს სულ უფრო ნაკლებად უყურებ, მაგრამ იმ დღეს თავისუფალი დრო მქონდა და პულტით არხიდან არხზე გადავდიოდი. „დღის შოუში“ ერთმა ახალგაზრდა ქალმა (ვინაობა სამწუხაროდ არ ვიცი, უკვე დაწყებულზე გადავრთე) მიიქცია ჩემი ყურაღება.

საქმე ასე ყოფილა… პროფილაქტიკისთვის საქართველოში ძალიან ცნობილ მამოლოგთან წასულა. იმას კიდევ ერთი მკერდის დათვალიერებისას თავი აქეთ-იქეთ უქნევია და უთქვამს ეს მოსაჭრელიაო… რას ბრძანებთო, შეწუხებულა პაციენტი, აბა კარგად ნახეთ, იქნებ ნაჩქარევიაო თქვენი განაჩენი. პასუხად ექიმს ერთი შეუხედავს (ალბათ, მზერით  უნდოდა ეთქვა, რომ მას არასდროს არაფერი ეშლება) და უპასუხია, აბა მეორე ვნახოთო… ჰმ… ესეც მოსაჭრელიაო…

მოკლედ, ხვალ ამა და ამ დროს გელოდებით და ოპერაციას დავგეგმავთო.

რა იოლი სათქმელია, არა? ახალგაზრდა ქალს ორივე მკერდის მოჭრაზე რომ მიგიწვევენ.

თუმცა ამ ქალბატონს ეს ცნობილი ექიმი სხვასთან  გადაუმოწმებია და დასმული დიაგნოზი არ დადასტურებულა. ამ ინციდენტის შემდეგ კი წლები გასულა და ჯანმრთელი და ლამაზი სტუდიაში იჯდა, ამ სევდიან ამბავს იგონებდა. თუმცა ექიმის გვარი არ დაასახელა, არადა, ჩემი აზრით, უნდა თამამად და ხმამაღლა ეთქვა, რომ ყველას სცოდნოდა და ახლოს არავინ  გაკარებოდა (მის ადგილზე მე სწორედ ასე მოვიქცეოდი). ვინ იცის, რამდენ ქალს ჯერ სიტყვით ატკინა  და   სიტყვით დათესილი ტკივილი თეთრად გათენებული ღამეების შემდეგ ქირურგის დანით მოიყვანა სისრულეში.

ეს ყველაფერი იქეთ იყოს, მაგრამ ეს ოხერი სიმსივნე გრიპივით გავრცელდა ბოლო დროს. მთავარი მიზეზი სტრესიაო… არ ინერვიულოთო… თითქოს ასე იოლი საქმე იყოს ემოციების გარეშე ცხოვრება. სხვა უბედურება კიდევ ის დაბინძურებული გარემოა, სადაც ცხოვრება გვიწევს.

ექიმი არ ვარ, მხოლოდ ქიმიკოსი, ოღონდ ახლა სამ პროდუქტზე (სხვა პროდუქტებიც არსებობს, თუმცა მათზე სხვა დროს იყოს) მინდა დავწერო, რომელთა ხშირმა გამოყენებამ შესაძლოა კარგი ნიადაგი შეუქმნას… არ დავწერ, თავადაც ხვდებით რასაც.

ეს კვლევა ჰარვარდის უნივერსიტეტში შარშან ჩაუტარებიათ. მე კი მის შესახებ ერთ გადაცემაში მოვისმინე. მეცნიერთა აზრით, არასასურველი ნიადაგის შემქმნელი ერთ-ერთი პროდუქტი ხორცია. უფრო, რომ დავაკონკრეტოთ ზედმიწევნით კარგად შემწვარი ხორცი. აქ მთავარი აქცენტი იმაზე კეთდება, რომ ცხიმში  შეწვის დროს წარმოიქმნება პოლიციკლური ნახშირწყალბადები, რომლებიც    სარძევე ჯირკვლის ქსოვილში გროვდებიან და შესაძლოა პათოლოგიური  ცვლილება და კიბოს განვითარება გამოიწვიონ.

ხაზი იმაზეც იყო გასმული, რომ სულ უფრო მეტ ქვეყანაში კუნთოვანი მასის გასაზრდელად საქონლის ორგანიზმში ზრდის ჰორმონი შეყავთ. ასეთი ხორცის, თან შებრაწულის,  ხშირად (ყოველდღიურმა)  მიღებამ კი შესაძლოა ორგანიზმში ჰორმონალური დისბალანსი გამოიწვიოს და სიმსივნის გასავითარებლად კარგი ნიადაგი შექმნას.

მეორე პროდუქტია მარილი და არა მხოლოდ… აქვე შედის ყველაფერი, რაც მარილს შეიცავს, მწნილი, ყველი, ძეხვეული. ადრე მარილზე ორჯერ დავწერე და ისიც აღვნიშნე, რომ ნარკოტიკადაც კი იყო აღიარებული, რადგან მიჩვევას იწვევდა და მის გარეშე საკვები უგემური ეჩვენებოდათ.

მარილი ნატრიუმისა და ქლორისგან შედგება. დისოციაციის შედეგად წარმოქმნილი ნატრიუმის იონები ნერვული უჯრედების ფუნქციონირებასა და იმპულსების გადაცემაში მონაწილეობენ, უჯრედში გლუკოზის ტრანსპორტერებიც არიან. თუმცა იგივე  ნატრიუმი  ქსოვილებში წყალს აკავებს, მათ შორის მკერდის ქსოვილშიც.

ზემოთ ნახსენებ კვლევაში ასეთი ტერმინი იყო აღნიშნული – მასტოდენია, რაც მკერდში ტკივილს, დისკომფორტს ნიშნავს და შეკავებული სითხით არის გამოწვეული.

სწრაფი შაქარი, ანუ პროდუქტები მაღალი გლიკემიური ინდექსით. მათი ყოველდღიური მიღებით ჰიპერგლიკემია (სისხლში შაქრის მყისიერი მომატებული რაოდენობა) ვითარდება. გამომუშვდება ინსულინი, რომელიც ცხიმოვანი ქსოვილის განვითარებას უწყობს ხელს. ეს მკერდის ზომის გაზრდასაც იწვევს, არა თვითონ ჯირკვლის ხარჯზე, არამედ ცხიმოვანი ქსოვილის ხარჯზე. ჰოდა, გარდა იმისა, რომ მკერდი ფორმას კარგავს, პათოლოგიური პროცესებისთვისაც კარგი ნიადაგი იქმნება.

ამ ყველაფერს დაამატეთ საოცრად დაბინძურებული ეკოლოგიური გარემო, საეჭვო სისუფთავის პროდუქტები და სტრესი, სტრესი, სტრესი, რომლითაც ცხოვრება ყოველ დღე გვიმასპინძლდება.

ტკივილზე ვწერდი…

ტკივილი ფიზიკური ან სულიერი ტანჯვაა, რომელსაც განსაკუთრებული ემოციური ფონი, შინაგან ორგანოთა ფუნქციების რეფლექტორული ცვლილება ახასიათებს. ხანგრძლივი ტკივილის დროს იცვლება სისხლის წნევა, პულსი, სისხლში ჰორმონთა კონცენტრაცია… იმდენად მრავალმხრივი შეგრძნებაა, რომ მსოფლიოში მისი შემსწავლელი საერთაშორისო ასოციაციაც კი არსებობს. მათი განმარტებით, ტკივილი ქსოვილთა ჭეშმარიტ ან პოტენციურ დაზიანებაზე აღმოცენებული უსიამოვნო სენსორული და ემოციური განცდაა.

ადამიანებო, ფრთხილად მოექეცით სხვა ადამიანებს… არ ატკინოთ…

მასწავლებელო, ფრთხილად მოექეცი მოსწავლეს… არ ატკინო…

პოლიციელო, ფრთხილად მოექეცი უდანაშაულო მოქალაქეს… არ ატკინო…

დირექტორო, ფრთხილად მოექეცი  თანამშრომელს… არ ატკინო…

ექიმო, ფრთხილად მოექეცი პაციენტს… არ ატკინო…

მთავრობავ, ფრთხილად მოექეცი შენს ხალხს… არ ატკინო…

 

„ … ფრთხილად, ხელი არ შეახო ჩემს დაფარულ გულის ძგერას…

… ჩემს დაფარულ გულის ძგერას ნუ შეარხევ… იყავ ფრთხილად!“ (გალაკტიონი).

 

 

 

 

ცნობილი ადამიანების წარუმატებლობანი

0

ფიზიკის, ქიმიისა თუ ბიოლოგიის გაკვეთილებზე მასწავლებლები ხშირად იშველიებენ ცნობილი მეცნიერების წარმატებულ ისტორიებს. ამერიკელმა ფსიქოლოგებმა კი ივარაუდეს, რომ ბავშვებისათვის არანაკლებ სასარგებლოა იმ სირთულეების ცოდნა, რომელიც ცნობილმა ადამიანებმა კარიერის აწყობის დროს დასაზოგადოდ, ცხოვრების განმავლობაში გადალახეს.

თემატურ კვლევაში ნიუ-იორკის ღარიბულ კვარტალებში მცხოვრებმა 402 მეცხრე და მეათეკლასელმა მიიღო მონაწილეობა. მოსწავლეთა საშუალო ასაკი (ვაჟების 60%-ი და გოგონების 40%-ი) 16 წლის იყო. ისინი სამ ჯგუფად დაყვეს. პირველ ჯგუფს სახელმძღვანელოდან წასაკითხად მისცეს ჩვეულებრივი ტექსტი, სადაც სამი მეცნიერის – ალბერტ აინშტაინის, მარი კიურისა და მაიკლ ფარადეის მიღწევები იყო აღწერილი. მეორე ჯგუფს ერგო ტექსტი ამავე მეცნიერის მიერ ცხოვრებისეული სირთულეების შესახებ. მესამე ჯგუფის ტექსტი კი ამ სირთულეების გადალახვის გზებს აღწერდა.

კვლევის დაწყებამდე მოსწავლეებმა ფსიქოლოგიური ტესტირება გაიარეს. სპეციალისტებმა  დაადგინეს მათი ზოგადი წამოდგენა თანდაყოლილი ნიჭის, ინტელექტისა და საკუთარი შესაძლებლობების შესახებ. რამდენიმე კვირის შემდეგ იგივე მოსწავლეებმა კვლავ გაირეს ტესტირება, ასევე, მკვლევარებმა შეაფასეს ის, თუ როგორ შეიცვალა ამ ხნის განმავლობაში კვლევაში ჩართულ მოსწავლეთა აკადემიური მოსწრება.

აღმოჩნდა, რომ უფროსკლასელებში, რომლებსაც ცნობილი ადამიანების პირადი და პროფესიული სირთულეების აღმწერი ტექტსი დარიგდა, თვალშისაცემად გაზრდილიყო ნიშნები ბუნებისმეტყველების საგნებში (განსაკუთრებით დაბალი მოსწრების მქონე მოსწავლეებში). ამ ჯგუფის აზრით, ცნობილ ადამიანთა წარმატება განპირობებული იყო არა მხოლოდ მათი ნიჭიერებით, არამედ დაუღალავი შრომით.

„თუკი ბავშვებს მიაჩნიათ, რომ აინშტაინი გენიოსია, რომელსაც არაფერი აქვს საერთო ჩვეულებრივ ადამიანთან, ცხადია, არც იმის სჯერათ, რომ მეცნიერებაში რამეს მიაღწევენ. ბევრს არ ესმის, რომ გზა წარმატებისკენ ხანგრძლივი და რთულია, წინააღმდეგობებით და წარუმატებლობებით აღსავსე. მათთვის მეცნიერება არ არის დაკავშირებული ყოველდღიურ ცხოვრებასთან. ისინი სკოლის პროგრამას ბუნებისმეტყველების საგნებში ფაქტების ჩამონათვალად აღიქვამენ და ფიქრობენ, რომ მხოლოდ ამ ფაქტების დამახსოვრებაა საჭირო,“ – ამბობს კვლევის მთავარი ავტორი, კოლუმბიის უნივერსიტეტთან არსებული  მასწავლებელთა კოლეჯის პროფესორი სიაოდუნ ლინ-ზიგლერი.

აღსანიშნავია, რომ მოსწავლეები ერთნაირად რეაგირებდნენ ტექსტზე, სადაც მეცნიერების პროფესიული სირთულეები იყო აღწერილი.  კვლევის ავტორები ამბობენ, რომ ნებისმიერი სახით ინფორმაცია ცნობილ ადამიანებზე ეხმარება მოსწავლეებს ცნობილ ადამიანში დაინახონ არა იდეალური ზეპიროვნება, როგორადაც წარმოგვიდგენენ ხოლმე სახელმძღვანელოებში, არამედ ჩვეულებრივი მოქალაქე თავისი პიროვნლი ნაკლოვანებებითურთ.

წარუმეტებლობა ბევრ ადამიანს აშინებს და არა მხოლოდ ბავშვობის ასაკში. თუმცა სენეკა ამბობს: „ჩვენ არ ვრისკავთ არა იმიტომ, რომ ეს ყველაფერი ძალიან რთულია, არამედ ყველაფერი რთულია იმიტომ, რომ ჩვენ არ ვრისკავთ“. ისტორიაში არსებობს უამრავი საინტერესო მაგალითი იმისა, თუ როგორ ახერხებდნენ სირთულეების მიუხედავად სულით ძლიერი ადამიანები წარმატებისა და აღიარების მიღწევას.

უინსტონ ჩერჩილმა ერთხელ თქვა, რომ „არასოდეს, არასოდეს უნდა დანებდე“. ბრიტანეთის პრემიერ მინისტრი დასახული მიზნის მისაღწევად არასოდეს ნებდებოდა. ასეთი მაღალ თანამდებობას მან მრავალი წინააღმდეგობის გადალახვის შემდეგ მიაღწია – მხოლოდ 62 წლის ასაკში გახდა პრემიერ მინისტრი. მანამდე კი, საკმაოდ წარუმატებლად, ყველა არჩევნების დროს წარადგენდა თავის კანდიდატურას.

აბრაამ ლინკოლნი ომში კაპიტნის წოდებით წავიდა, იქედან კი ჯარისკაცად დაბრუნდა. მას ბიზნესში ჩართვა უნდოდა, მაგრამ მისმა იდეამ კრახი განიცადა. ვერც  იურისტადაც ივარგა. მაშინ პოლიტიკაში გაერია და ამ ასპარეზზეც წარუმატებლობების სერია ელოდა. ყველაფერი კი შტატის წაგებული არჩევნებიდან დაიწყო, მერე კონგრესში არ აირჩიეს, მერე კი მიწების კომისიის წევრობის არჩევნებში არ გაუმართლა. 1854 წელს ვერ სენატორი გახდა და ვერც პრეზიდენტი 1856-ში. ლინკოლნმა ბოლო დიდი დარტყმა 1858 წელს სენატორის მორიგ არჩევნებზე იგემა.  იმ პერიოდში ის წერილს წერს თავის მეგობარს: „დედამიწელთა შორის ყველაზე უბედური ვარ. ის, რაც გადავიტანე, მთელ კაცობრიობას რომ გაუნაწილო, პლანეტაზე არცერთი მომღიმარე სახე არ დარჩება“.

ზიგმუნდ ფროიდმა, რომლის გამონათქვამებსაც ხშირად ციტატებად ვიყენებთ, თავის იდეები პირველად ევროპის მეცნიერებათა საზოგადოებას გაუზიარა, რის გამოც სტვენით იქნა გაძევებული. ფროიდი არ დანებდა, შინ დაბრუნდა და მუშაობა განაგრძო.

თავის პირველ გამოცდაზე ფსიქოლოგიაში რობერტ სტერნბერგმა ყველაზე დაბალი ნიშანი მიიღო. მისმა მასწავლებელმა განაცხადა: „ეჭვიც არ მეპარებოდა მის შედეგში. ეს არის სტერნბერგი და სხვა სტერნბერგს მე არ ვიცნობ“. სამი წლის შემდეგ კი, რობერტმა წარმატებით დაამთავრა სტენფორდის უნივერსიტეტი ფსიქოლოგის სპეციალობით. 2002 წელს ის ამერიკის ფსოქოლოგთა ასოციაციის პრეზიდენტი გახდა.

ჩარლზ დარვინმა ექიმის კარიერა მას მერე მიატოვა, რაც მამა უთხრა: „სამწუხაროდ, არაფერი გაინტერესებს შენი ძაღლების, ვირთხების და იარაღით სროლის გარდა“. თავის ავტობიოგრაფიაში დარვინი წერს: „ყველა მასწავლებელს, მამის ჩათვლით, ფუქსავატი ვეგონე, ალბათ ცოტა ჭკუამხიარულიც“.

ერთხელ ტომ ედისონის მასწავლებელმა მასზე თქვა: „ის ზედმეტად სულელია, რომ რაიმე ისწავლოს“. ედისონზე უარი თქვეს ორ სამსახურში, სადაც მოეწყო. დამსაქმებლები მის არაპროდუქტიულობას უჩიოდნენ. არადა, ელექტრონათურის გამომგონებლმა ედისონმა იცოდა როგორ მიეღწია მიზნისთვის. მაგრამ ვიდრე მისი გამოგონება კომერციულ ლიანდაგზე დადგებოდა, ათასმდე წარუმატებლობა ჰქონდა აგავლილი! როდესაც ტომ ედისონს ჰკითხეს თუ რას ნიშნავდა მისთვის ათასამდე წარუმატებლობის გადალახვა, გამომგონებელმა უპასუხა: „მე, უბრალოდ, მოვსინჯე ათასი მეთოდი, რომლითაც შეუძლებელი იყო ნათურის გამოგონება“.

ალბერტ აინშტაინმა პირველი სიტყვები ოთხი წლის ასაკში წარმოთქვა, კითხვა კი შვიდი წლისამ დაიწყო. მშობლებს შეფერხებული განვიტარების ეგონათ, ერთმა მასწავლებელმა კი გონებრივი ჩამორჩენილობის დიაგნოზი პირდაპირ დაუსვა და განაცხადა, რომ სოციალური ცხოვრებისთვის არადაპტირებული იყო. „ის თავისი სულელური ფანტაზიების ტყვედ დარჩება,“ – უთქვამს მკაცრ მასწავლებელს. ფარდობითობის თეორიის ავტორი სკოლიდან გაურიცხავთ, ციურიხის პოლიტექნიკურ უნივერსიტეტში კი მასთან საქმის დაჭერაზე იმთავითვე უთქვამთ უარი. მთელი ცხოვრების განმავლობაში აინშტაინს საუბრისა და წერის დროს პრობლემები ჰქონდა.

ვიდრე ჰენრი ფორდი თავბრუდამხვევ წარმატებას მიაღწევდა, ხუთჯერ მოუწია ყველაფრის თავიდან დაწყება. ნიუ-იორკის „მეისის“ შემქმნელ როლანდ მეისის კი ჰენრი ფორდზე მეტად არ გაუმართლა. მისმა საქმემ ზედიზედ შვიდჯერ განიცადა კრახი, ვიდრე მოგებაზე გავიდოდა.

უოლტ დისნეი ლანძღვა-ლანძღვით გამოუშვეს გაზეთიდან იმის გამო, რომ ის „უგემოვნო“, „უნიჭო“ იყო და „ხატვა საერთოდ არ იცოდა“.

ფრენკ ვულოვორფი საგალანტერიო მაღაზიაში რიგით თანამშრომლად მუშაობდა და თავისი უფროსისგან მუდამდღე შენიშვნებს იღებდა. ამ ადამიანმა მოგვიანებითა სპორტსაქონლის მაღაზიათა მთელი იმპერია შექმნა, რომელსაც სადილერო ქსელი მსოფლიოს მასშტაბით ჰქონდა.

პროვინცია ხამამატსუს ტიპურ იაპონურ ქალაქში, სადაც ყველას თავისი საქმე აქვს, ღარიბი ბიჭუნა ცხოვრობდა. გაკვეთილებს ხშირად აცდენდა და ქუჩებში დაყიალობდა. ქალაქში სულ ერთი ავტომობილი დადიოდა და სწორედ მაშინ ჩაიფიქრა სოიჩირო ჰონდამ ყველაზე საუკეთესო, საოცნებო ავტომობილის შექმნა. თავდაპირველად მის შეკვეთებს არავინ ოღებდა, კონკურენტები ღიად დასცინოდნენ და მასხრად იგდებდენ. ჰონდას ფაბრიკა მიწისძვრამ მიწასთან გაასწორდა. ომის მერე იაპონელმა მოპედი შექმნა, მაგრამ ბიზნესის დასაწყებად ეს თანხა არასაკმარისი იყო. მაშინ სოიჩირომ ველოსიპედის მაღაზიების მფლობელებს 18 ათასი (!) წერილი გაუგზავნა. მან ყველას თხოვა დახმარება საერთო საქმის გასაკეთებლად. გამომგონებელმა მთელი ქვეყნიდან მიიღო დახმარება, ააწყო მოპედების წარმოება და რამდენიმე წლის მერე ოცნების ავტომობილიც შექმნა.

სილვესტერ სტალონეს ბავშვობაში პარალიზებული სახის გამო დასცინოდნენ. მაიამის უნივერსიტეტში ყველა მასწავლებელმა ერთხმად განაცხადა, რომ ის უნიჭოა. 6 წლის ასაკში სტალონემ სცენარი დაწერა, რომელიც არავის წაუკითხავს. მუშაობდა დეტექტივად, გამყიდველად და მრცხავად. მან ფილმისათვის „როკი“ სცენარი სამ დღეში დაწერა და ამ ფილმმა 220 მლნ დოლარი მოუტანა.

დიდ წარმატებამდე დიდმა ადამიანებმა დიდი გზა გაირეს და არაერთხელ იგემეს დარტმა, მაგრამ უკან არ დაუხევიათ, რადგან წარუმატებლობაც ამ ცხოვრების განუყოფელ ნაწილად მიაჩნდათ.

სიახლეები გეოგრაფიაში

0

სტრაბონის  გეოგრაფია  ონლაინ-რუკაზე

გეოგრაფიის მამა, ისტორიკოსი, ფილოსოფოსი და მეცნიერი სტრაბონი რომის იმპერიაში  ათასწლეულის მიჯნაზე ცხოვრობდა და გეოგრაფიაში სამეცნიერო ნაშრომი ბერძნულ ენაზე, სავარაუდოდ, ჩვენი წელთაღრიცხვის პირველი საუკუნის 20-იან წლებში დაწერა. ეს ნაშრომი 17  წიგნისგან შედგება და მასში იმ დროისათვის ცნობილი   ევროპის, აზიისა და აფრიკის ქვეყნები და ხალხებია აღწერილი. დაახლოებით 3000-ზე მეტი გეოგრაფიული ადგილი – კუნძულ ირლანდიიდან მდინარე განგის დელტამდე –  ახლა  შესაძლებელია სპეციალურ  ონლაინრუკაზეც მოვძებნოთ.

b1

სტრაბონის ”გეოგრაფიის” რუკის ფრაგმენტი  

ახალ  ინტერაქტიულ  რუკას –  სტრაბონის ”გეოგრაფია” თან ახლავს დ. როლერის ინგლისურენოვანი თარგმანი, რომელიც 2014 წლის მაისში კემბრიჯში გამოქვეყნდა. ელექტრონული ვერსიის ყიდვისას მკითხველს შეუძლია ტექსტში გეოგრაფიული სახელი მონიშნოს და რუკაზე მისი ადგილმდებარეობა ნახოს. უნდა აღინიშნოს, რომ ონლაინრუკა უფასოა, ამიტომაც სტარბონის ”გეოგრაფიის” გაცნობა და შესწავლა დ. როლერის ტექსტის გარეშეც შეიძლება.

რუკა ძველი მსოფლიოს  კარტოგრაფიის ცენტრში  (AWMC)  შეიქმნა გეოგრაფიული ცნობარის ”პლეიადის” ბაზაზე (Pleiades), რომელიც საშუალებას იძლევა გამოვიყენოთ, შევქმნათ და გავავრცელოთ გეოგრაფიული ცნობები ძველი მსოფლიოს შესახებ. ტოპონიმები  გროვდება მონაცემთა ბაზაში და რუკაზე მათ მდებარეობას ებმება. ”პლეიადი” პროექტი ღიაა პროგრამული უზრუნველყოფით, ამიტომ ნებისმიერ  მსურველს  შეუძლია ინფორმაციის რედაქტირება და დამატება. სტრაბონის რუკის შესაქმნელად გამოყენებულ იქნა AWMC-ის მიერ შემუშავებული GIS-ის დამატება Antiquity À-la-Carte.

 

ვულკანების ამოფრქვევა ჩვენს  პლანეტას  გადახურებისგან  იცავს,  მასაჩუსეტის ტექნოლოგიური ინსტიტუტის (აშშ) მეცნიერების აზრით, ვულკანების ამოფრქვევა ჩვენს პლანეტას გადახურებისგან იცავს. მათ  ახალ კვლევებზე დაყრდნობით დაადგინეს, რომ  ვულკანები დედამიწას აგრილებენ, ძირითადად, ატმოსფეროში გამოყოფილი  გოგირდის  დიოქსიდის ხარჯზე, რომელიც ნოტიო ჰაერთან რეაგირებს და გოგირდის მჟავას წვეთებს წარმოქმნის. ისინი რამდენიმე თვის განმავლობაში  ატმოსფეროში რჩებიან და მზის რადიაციას ირეკლავენ, რაც თავის მხრივ ტემპერატურის შემცირებას იწვევს. არადა, ადრე ითვლებოდა, რომ ეს პროცესები პლანეტის მასშტაბით კლიმატზე  არსებით გავლენას არ ახდენდა.

ახალი კოსმოსურმა  და თანამგზავრულმა დაკვირვებებმა აჩვენეს, რომ 2000-2003 წლებში მომხდარი ვულკანების სულ მცირე ამოფრქვევამაც კი  ჩვენს პლანეტაზე გლობალური ტემპერატურის 0,05 -დან 0,12оС -მდე შემცირება გამოიწვია.

ბოლო  25 წლის მანძილზე ყველაზე თბილი 1998 წელი იყო. მას შემდეგ  პლანეტარული ტემპერატურის მკვეთრი  მატება  შენელდა. მეცნიერებმა ეს  მზის დაბალ აქტივობას და ოკეანის მიერ სითბოს შთანთქვას დაუკავშირეს. პლანეტარული ტემპერატურის მკვეთრი მატების შენელების მიზეზი  კი სტრატოსფეროსა და ტროპოსფეროს  მიჯნაზე  აღმოაჩინეს.  ტრადიციულად მეცნიერები თანამგზავრებს  სტარტოსფეროში  გოგირდის მჟავას წვეთებისა და სხვა აწონვადი ნაწილაკების ან ეროზოლების  გასაზომად იყენებენ.   სტარტოსფეროს ქვედა ფენებში აეროზოლების რაოდენობის უკეთ შესწავლის მიზნით  ახალ კვლევებში დაკვირვებები კოსმოსიდან, ჰაერიდან და დედამიწის ზედაპირიდან ერთდროულად მიმდინარეობდა. ამ სისტემების კომპლექსმა კი შედარებით სრულყოფილი  სურათი შექმნა. მეცნიერებმა დაადგინეს, რომ  ვულკანების სულ მცირე დროით ამოფრქვევაც კი დედამიწის ზედაპირის  ყოველ მ2 -ზე მზის ენერგიის რაოდენობას -0.19 ± 0.09  მზის ვტ-ით  ამცირებს, რაც სრულიად საკმარისია, რომ  2000-2013 წლების პერიოდში პლანეტარული ტემპერატურა 0,05-დან 0,12 оС-მდე შემცირებულიყო.

ადრე მსგავსი კვლევები მხოლოდ ვულკანების კატასტროფული ამოფრქვევების დროს ტარდებოდა. ახალმა მონაცემებმა დაადასტურა  კლიმატზე ვულკანების ამოფრქვევის ზეგავლენა. კვლევები კვლავაც  გრძელდება, რაც, მეცნიერთა აზრით, ხელს შეუწყობს კლიმატის ცვლილების შესახებ უფრო ზუსტი და  გრძელვადიანი პროგნოზის გაკეთებას.

არქტიკაში  ბოლო 115 წლის მანძილზე  ყველაზე მაღალი  ტემპერატურა  დაფიქსირდა.  კლიმატის ცვლილება  თანამედროვეობის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი პრობლემაა და ეს განსაკუთრებით კარგად  ჩანს არქტიკაში, სადაც ეს პროცესი 2-ჯერ უფრო სწრაფად მიმდინარეობს,  ვიდრე მთელ დედამიწაზე. მკვლევრებმა გვაუწყეს, რომ 1900 წლიდან მოყოლებული არქტიკაში ჰაერის ტემპერატურამ ყველაზე მაღალ მაჩვენებელს მიაღწია და  2014 წლის ოქტომბრიდან 2015 წლის სექტემბრამდე ტემპერატურა საშუალო მაჩვენებლზე 1.3 გრადუსით  მეტი იყო. აშშ-ის ოკეანოგრაფიული და ატმოსფერული კვლევების ეროვნული დეპარტამენტის (NOAA) ყოველწლიური მოხსენების თანახმად, უკანასკნელი 115 წლის მანძილზე ჰაერის ტემპერატურა არქტიკაში ყველაზე მაღალია. მსგავსი ანომალია ბოლოს 1900 წელს იქნა დაფიქსირებული.

ჰაერის ტემპერატურის მატებას თან სდევს  ყინულების დნობა. გრენლანდიის ტერიტორიის თითქმის ნახევარი 2015 წელს პირველად გათავისუფლდა ყინულისგან.  კლიმატის ცვლილება არქტიკაში ბინადარი თევზებისა და ლომვეშაპების იძულებით მიგრაციას  იწვევს. ისინი ახალი ტერიტორიებს ითვისებენ. მეცნიერები ასევე ადასტურებენ ევერესტის მყინვარების დნობასაც და აღნიშნავენ, რომ ბოლო 40 წლის განმავლობაში მათი ფართობი 28%-ით შემცირდა.

გეოფოზიკოსების პროგნოზით შესაძლოა დღე-ღამის ხანგრძლივობა გაიზარდოს

აშშ-ის, კანადისა და საფრანგეთის გეოფიზიკოსების პროგნოზით შესაძლოა დღე-ღამის ხანგრძლივობა გაიზარდოს. თავიანთი კვლევების შედეგები მეცნიერებმა ჟურნალ Science Advances -ში გამოაქვეყნეს. გეოფიზიკოსების გამოთვლებმა აჩვენა, რომ XXI საუკუნეში დედამიწაზე დღე-ღამის ხანგრძლივობა ყოველ დღე მინიმუმ 5 მილიწამით გაიზრდება, ხოლო დედამიწის ღერძი უახლოესი 100  წლის განმავლობაში ჩრდილოეთ პოლუსიდან 1 სანტიმეტრით გადაიხრება.

ამ დასკვნამდე მეცნიერები მას შემდეგ მივიდნენ, რაც ჩვენს პლანეტაზე მყინვარების დნობის ტემპები გააანალიზეს. მათი პროგნოზით, ამ პროცესს მოჰყვება მატერიის გადანაცვლება ჩრდილოეთ რეგიონებიდან (კერძოდ გრენლანდიიდან)  ეკვატორისაკენ, რის შედეგადაც დედამიწის ბრუნვა თავისი ღერძის გარშემო სავარაუდოდ შენელდება.

 

 

 

ქართული ვაზი- გორული მწვანე

0

ქართული ვაზის თეთრყურძნიან ჯიშებს შორის, გორული მწვანე ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი და გამორჩეული ჯიშია. როგორც ჯიშის სახელწოდებიდანაც ჩანს, გორული მწვანე ძირითადად ქართლში, უმეტესად კი გორის რაიონშია გავრცელებული. თუმცა, ეს ვაზი რაჭაში, მესხეთში, იმერეთში და ქვემო ქართლშიც გვხვდება. „საქართველოს ამპელოგრაფიაში“ (ავტორები: მ.რამიშვილი, დ.ტაბიძე, ნ.კეცხოველი) ვკითხულობთ, რომ გორულ მწვანეს ქართლში დამატებითი სახელწოდებებიც ჰქონია: თეთრფოთოლა, ჯიშიანი მწვანე, ლურჯი მწვანე, სურამულა და სხვა…

 

გორულ მწვანეს ქართლის დასავლეთ სოფლებში (ბორჯომისა და ხაშურის რაიონი) და ზემო იმერეთში „ქვიშხურასაც“ ეძახიან. ამპელოგრაფები თვლიან, რომ ჯიში იმერეთში ბორჯომის რაიონიდან, კერძოდ კი სოფელ ქვიშხეთდან გავრცელდა. გორული მწვანე მცირე რაოდენობით ასევე გვხვდება რაჭაში, სადაც ამ ჯიშს „თბილურად“ მოიხსენიებენ. ცნობილი ქართველი ისტორიკოსი და მკვლევარი, ივანე ჯავახიშვილი, გორულ მწვანეს ქართლის ნომერ პირველ ჯიშად მიიჩნევდა და ფიქრობდა, რომ ამ ჯიშიდან მაღალხარისხიანი ღვინო დგებოდა.

 

გორული მწვანე, ხშირად  ქართლური ვაზის სრულიად სხვა ჯიშში – გორულაშიც ეშლებათ. გორულა, გორული მწვანესაგან განსხვავებით, სასუფრე ყურძნის ჯიშთა ჯგუფს მიეკუთვნება და გორულას საღვინედ როგორც წესი არ იყენებენ. გორულა გორულ მწვანეზე მეტი შაქრიანობით ხასიათდება და მისი მტევნებიც, მწვანეზე ბევრად უფრო დიდი იზრდება. თუმცა, ქართველი მეღვინეების მრავალწლიანმა ექსპერიმენტებმა ცხადყო, რომ გორულასაგან ხარისხიანი ღვინის მიღება ვერ ხერხდება.

 

ქართლის ტერიტორიაზე ფილოქსერასა და ვაზის სოკოვანი დაავადებების გავრცელებამდე, გორული მწვანე ძირითადად დაბლარი ვენახის ფორმით, ბუნებრივ საძირეზე, ფართოდ იყო გაშენებული. განსაკუთრებით ქართლის ცენტრალურ რაიონებში, (გორის რაიონის ცენტრალური და სამხრეთ ნაწილი, კასპის რაიონის ძირითადად მტკვრისპირა სოფლები, მცხეთის რაიონის სამხრეთი ნაწილი და სხვა…) სადაც აღნიშნული ჯიში ყველაზე კარგად ავლენს საუკეთესო თვისებებს.

 

ცნობილია, რომ გორული მწვანე ძირითადად თეთრი სუფრის ღვინის დასამზადებლად გამოიყენებოდა. თუმცა სხვაგვარადაც აყენებდნენ… გორულ მწვანეს დაწურვისას, ქართლის მეორე ცნობილ ჯიშთან – ჩინურთან აკუპაჟებდნენ და ამ ორი ჯიშის ნარევს ადუღებდნენ თავკვერის ტკბილზე და ჭაჭაზე. ასე დგებოდა „ხიდისთავურად“ ცნობილი წითელი შეფერილობის ქართლის ცნობილი ღვინო.

 

 

გორული მწვანეს ვაზი საშუალო მოსავლიანობით ხასაითდება. ვაზის ერთ რქაზე როგორც წესი ერთი მტევანი იზრდება. იშვიათ შემთხვევებში – ორი. ქართველი ამპელოგრაფების აღწერით, გორული მწვანის მტევნის საშუალო წონა 70-დან 240 გრამამდე შეიძლება იყოს.

 

გორულ მწვანე ქართული ცქრიალა ღვინის წარმოებაში უმნიშვნელოვანესი ადგილი უჭირავს, როგორც საკუპაჟე ღვინო მასალის მიმცემ ჯიშს. გორული მწვანისა და ჩინურის კუპაჟი ცქრიალა ღვინისათვის გაცილებით უფრო მაჟალმჟავიანი აღმოჩნდა, ვიდრე ამ ჯიშებიდან სათითაოდ დაყენებული ცქრიალა ღვინო.

 

გორული მწვანე მხოლოდ საღვინე ჯიშია და სუფრის ყურძენად იგი ვერ გამოდგება. ამის მიზეზი ისიც არის, რომ ჯიშს სქელი უხეში კანი და მომწკლარტო გემო ახასიათებს. ამას გარდა, გორული მწვანე საზამთროდაც ვერ ინახება და მალფუჭებად ყურძნის ჯიშებს განეკუთვნება. გორული მწვანეს რამდენიმე ვარიაცია არსებობს. მათგან გამორჩეულია ე.წ. მუხამწვანე. როგორც ამპელოგრაფი ნ. ჩახნაშვილი მიიჩნევდა, ეს ვარიაცია გორულ მწვანესთან შედარებით ნაკლები ზრდით ხასაითდება, ისხამს უფრო პატარა მტევნებს და მარცვლებიც წვრილი აქვს. ამიტომ, ეს ვარიაცია არ უნდა ჩაითვალოს პერსპექტიულად.

 

საბჭოთა კავშირის პერიოდში და უფრო ადრეც, გორული მწვანე წარმოებისა და რაოდენობის მიხედვით, ქართული ვაზის ჯიშების ხუთეულში ყოველთვის შედიოდა. ამის შემდეგ, გორული მწვანეს ვენახების ფართობები ქართლშიც კი ძალიან შემცირდა. ამის მიზეზად, ქვეყანაში შექმნილ სოციალურ სიდუხჭირესა და ზოგადად ქართული ღვინის ხარისხის დაცემას ასახელებენ, რასაც ჯიშური მრავალფეროვნებისადმი ინტერესის დაკარგვაც მოჰყვა. ამპელოგრაფებისა და ღვინის სპეციალისტების აზრით, გორული მწვანე არის ქართული ვაზის ისეთი ჯიში, რომლისგანაც ყოველთვის გამოირჩეული და მრავალფეროვანი ღვინო დგებოდა. ამიტომ, ამ ჯიშს განსაკუთრებული ყურადღება სჭირდება!

 

 მსოფლიოს საერთაშორისო მდინარეები

0

მდინარეთა  დიდი ნაწილი რამდენიმე ქვეყნის ტერიტორიაზე მიედინება. მათ  მრავალნაციონალურ, საერთაშორისო მდინარეებს უწოდებენ. ასეთი მდინარეების წყლების  გამოყენება  იმ სახელმწიფოთა ინტერსებს  ეხება, რომლებიც მათ  ნაპირებზე  მდებარეობენ.  თითოეული მოსაზღვრე ქვეყანა მდინარის იმ ნაწილის შესახებ ახორცილებს სუვერენიტეტს, რომელიც მის ტერიტორიაზე მდებარეობს.  იმის გამო, რომ მდინარე ერთი მთლიანი არტერიაა, დღის წესრიგში  დაინტერესებულ სახელმწიფოთა შორის მისი  სამართლებრივი რეჟიმის რეგულირებისა და  შეთახმების აუცილებლობის საკითხი დგება. საერთაშორისო მდინარეები მნიშვნელოვან  საწყალოსნო არტერიებს წარმოადგენენ და დიდ როლს ასრულებენ მსოფლიო ეკონომიკაში.

საერთაშორისო მდინარეების კლასიფიკაცია ასეთია: ა) სანაოსნო –  მდინარეები რომელთაც აქვთ ზღვაზე გასასვლელი; ბ) სასაზღვრო – მდინარეები, რომლებზეც გადის საზღვარი ორ ქვეყანას შორის; გ) ტრანსსასაზღვრო  – მდინარეები, რომლებიც რამდენიმე ქვეყნის ტერიტორიაზე მიედინებიან და არა აქვთ გასასვლელი ზღვაზე და მათზე მხოლოდ ადგილობრივი მნიშვნელობის ნაოსნობაა განვითარებული.  

საერთაშორისო სტატუსის მდინარეა დუნაი, რომელიც  ”ინეტრაციონალური”  მდინარეა  და ევროკავშირის ქვეყნებში ყველაზე გრძელია.  იგი მსხვილი სამდინარო სატრანსპორტო არტერიაა და ევროპაში მეორე მდინარეა (ვოლგის მერე)  სიგრძის მიხედვით – 2960 კმ.  დუნაის აუზის ფართობი დაახლოებით  817 000 კვ. კმ-ია და 300-ზე მეტი შენაკადი აქვს.  მდინარის საშუალო მრავალწლიური ხარჯი 210 კუბ. მ-ია/წელიწადში. დუნაი  მისი წყალშემკრები აუზის ტერიტორიაზე მდებარე ქვეყნების რაოდენობის მიხედვით რეკორდსმენი მდინარეა.  მის წყალშემკრებ აუზს  19 სახელმწიფო იყოფს. ესენია: ალბანეთი, ავსტრია, ბოსნია-ჰერცოგოვინა, ბულგარეთი, უნგრეთი, გერმანია, იტალია, მაკედონია, მოლდოვა, პოლონეთი, რუმინეთი, სერბეთი, სლოვაკეთი, სლოვენია, უკრაინა, ხორვატია, ჩეხეთი,  მონტენეგრო და შვეიცარია. დუნაის ნაპირებზე  ათეულობით დიდი ქალაქი და მათ შორის ოთხი ევროპული ქვეყნის დედაქალაქია განლაგებული: ავსტრია  – ვენა, სერბეთი – ბელგრადი, უნგრეთი – ბუდაპეშტი  და სლოვაკეთი – ბრატისლავა. ასევე მრავლადაა ქალაქები: რეგენსბურგი (გერმანია), ლინცი (ავსტრია), ვუკოვარი (ხორვატია) და სხვ.

ფიზიკურ გეოგრაფიული თვალსაზრისით დუნაი სამ ნაწილად იყოფა: ქვედა წელი, 992 კმ  – სათავიდან სოფელ გენიუმდე; შუა წელი, 860 კმ –  სოფელ გენიუდან  ქალაქ დრობეტა-ტუპნუ-სევერინამდე და ზემო წელი, 931 კმ,  ამ ქალაქიდან  შავ ზღვამდე.   დუნაი შავ ზღვაში ჩაედინება და  რუმინეთისა და უკრაინის საზღვარზე დელტას  წარმოქმნის.  ამ დელტის რუმინული ნაწილი იუნესკოს  მსოფლიო მემკვიდრეობის  სიაშია  შესული.

დუნაის აუზს ასიმეტრიული ფორმა აქვს. ამიტომაც მისი შენაკადები არათანაბრადაა განაწილებული. მათი უმეტესობა ალპებისა და კარპატების მთისწინებში მდებარეობს, ხოლო უნგრეთის დაბლობის ტერიტორიაზე (შუა დუნაი) ისინი თითქმის არ გვხვდება.

bb

 

მდინარე დუნაის  წყალშემკრები აუზი.

დუნაის ბუნებრივი რესურსების კომპლექსური გამოყენებისას მთავარი როლი მის  სატრანსპორტო მაგისტრალურ დანიშნულებას ენიჭება. ასევე  მეტად მნიშვნელოვანია ჰიდროენერგეტიკაც. დუნაიზე მოქმედი ჰესების ჯამური წლიური გამომუშავება 42 000 გეგავატი/სთ -ია.  მათ შორის ყველზე მსხვილი  ჰესის – ჯერპადის ( რუმინეთისა და სერბეთის  საზღვარი) ელექტროენერგიის გამომუშავება საათში 11 500 გეგავატს შეადგენს. დუნაის ასევე დიდი მნიშვნელობა აქვს, როგორც წყალმომარაგების წყაროს  მის აუზში მდებარე ქვეყნებისათვის. დუნაის წყალს იყენებენ  მის ქვემო და შუაწელში არსებული მიწების სარწყავად. მდინარეზე თევზჭერას კი  უდიდესი მნიშვნელობა აქვს უკრაინის  ეკონომიკაში.

საუკუნეების განმავლობაში დუნაი მნიშვნელოვან სავაჭრო გზას წარმოადგენდა და ამ დროის მანძილზე ადამიანი და ბუნება შედარებით ჰარმონიულად არსებობდა. უკანასკნელი რამდენიმე ათეული წლის განმავლობაში დუნაის ეკოსისტემა,    განსაკუთრებით კი დელტის ნაწილში, საკმაოდ დაზარალდა ანთროპოგენული ზემოქმედების  გამო. მიწების ინტენსიურმა დაშრობამ წყლის სისტემების დაბინძურება გამოიწვია, რასაც ბიოლოგიური სახეობების შემცირება მოჰყვა.

ჯერ კიდევ 1856 წელს შეიქმნა დუნაის ევროპული კომისია, რომლის წევრებიც ავსტრია, რუსეთი და ასევე ზოგიერთი არადუნაისპირა ქვეყანები (საფრანგეთი, გაერთიანებული სამეფო, პრუსია, სარდინია და თურქეთი) იყვნენ. ეს ერთ-ერთი პირველი ორგანიზაცია იყო, რომელიც დუნაის გამოყენების პრობლემების საერთაშორისო-სამართლებრივი ფორმით  დარეგულირებას ცდილობდა. დუნაის თანამედროვე საერთაშორისო-სამართლებრივი სტატუსი  გემების მიმოსვლის რეჟიმის შესახებ ბულგარეთის კონვენციით (1948 წლის 18 აგვისტო) და დამატებითი ოქმითაა (1998 წლის 26 მარტი) განსაზღვრული. კონვენციას ხელი მოაწერა ყველა დუნაისპირა ქვეყანამ და რუსეთმა.  1994 წელს დუნაისპირა ქვეყნებმა ხელი მოაწერეს ურთიერთთანამშრომლობის კონვენციას დუნაის წყლის დაცვისა და დაბალანსებული გამოყენების შესახებ.

აფრიკაში საერთაშორისო მნიშვნელობის უდიდესი მდინარეებია ნილოსი,  კონგო  და  ნიგერი. ჩვენი პლანეტის  უგრძესი მდინარე ნილოსი რუანდის, კენიის, ტანზანიის, უგანდის, ეთიოპიის, სამხრეთ სუდანის, სუდანის და ეგვიპტის ტერიტორიებზე გადის და ხმელთაშუა ზღვაში ჩაედინება. ნილოსის წყლის რესურსებს ეს ქვეყნები უკვე  მრავალი წელია ერთობლივად იყენებენ წყალმომარაგებისთვის, სანაოსნოდ, ასევე სოფლის მეურნეობასა და თევზჭერაში.

სამხრეთ ამერიკის კონტინენტზე საერთაშორისო მნიშვნელობის მდინარეა დედამიწის ყველაზე წყალუხვი მდინარე  ამაზონი, რომლის სიგანე ზოგიერთ ადგილას 150 მილს აღწევს. ამაზონისპირა ქვეყნების – ბოლივიის, ბრაზილიის, კოლუმბიის, პერუსა და ეკვადორის გემებს მასზე თავისუფალი ცურვის შესაძლებლობა აქვთ, მიუხედავად იმისა, რომ  მათ შორის რაიმე ოფიციალური შეთანხმება დღემდე არ არსებობს.

აზიის ერთ-ერთი უდიდესი მდინარე მეკონგი ექვსი ქვეყნის  –  ჩინეთის, მიანმარის, ლაოსის, ტაილანდის, კამბოჯის და ვიეტნამის ტერიტორიებზე მიედინება და მისი რეჟიმის  საერთაშორისო სამართლებრივი რეგულირება რეგიონალური თანამშრომლობის ჩარჩოებში ხდება.

ბოლო წლებში მრეწველობის განვითარებასთან ერთად სახელმწიფოთა მიერ მდინარეთა გამოყენების ხასიათი  ძალიან  შეიცვალა და ნაოსნობა უკვე აღარ  არის  საერთაშორისო მდინარეების გამოყენების განმსაზღვრელი ასპექტი. ბევრ შემთხვევაში  ქვეყნებისთვის  უფრო მეტად მნიშვნელოვანია მათი წყლების გამოყენება სამრეწველო, სასოფლო-სამეურნეო  ან სხვა მიზნებისათვის.  აქედან გამომდინარე, საერთაშორისო მდინარეები  უნდა განვიხილოთ, როგორც  მოსაზღვრე ქვეყნების საერთო ბუნებრივი რესურსი.  თანამედროვე  საერთაშორისო სამართალი საერთაშორისო მდინარეების გამოყენების სფეროშიც სწორედ  ამ მხრივ ვითარდება და მათი გონივრული და სამართლიანი გამოყენების პრინციპებს  არეგულირებს.

შენი თავგადასავალი

0

სასტუმროს ვიწრო, ფოსფორისფრად განათებული დერეფნიდან გზის გაგნებას ვცდილობ. დერეფნები ერთმანეთს რამდენიმე წერტილში კვეთენ, თავი მომავალში მგონია და სასოწარკვეთილი ვცდილობ, ლიფტს მივაგნო.  ელ ჯერნონს ვგავარ, განვითარების საწყის ეტაპზე.

 

მომსახურე პერსონალი რობოტებს ჯერაც არ ჩაუნაცვლებიათ, ბართან ნამდვილ ბანანს, ნამდვილ ვაშლს და ნამდვილ ფორთოხალს ნამდვილი ადამიანები მიირთმევენ და ყავაც ნამდვილია, ცხელ- ცხელი, სურნელოვანი, თუმცა, რაღა თქმა უნდა, აპარატის.

 

Amsterdam Zuid- ში მდებარე ეს მრავალსართულიანი სასტუმრო ჩემი ერთ- ერთი გასართობია. მე აქ ყოველდღე ვხედავ, როგორ დადიან, საუბრობენ, ჭამენ, სვამენ, როგორ ჩვეულებრივად ცხოვრობენ სრულიად არამომავლურად ჩაცმული ადამიანები მომავლის შუშის კაბინაში. ეს ყველაფერი მართლაც ძალიან მართობს, შეიძლება ითქვას, მომწონს კიდეც, მერე რა, რომ ამ ყველაფერს იაფფასიანი წარმოდგენის ელფერი ხუთი ვარსკვლავის, დახარჯული ენერგიისა და ფანტაზიის მიუხედავად ცოტათი მაინც დაჰკრავს.

 

ამსტერდამამდე გუნცელშტრასეზე, ბერლინის მყუდრო სასტუმროში დავბინავდით. ყველაფერი იმაზე მიანიშნებდა, რომ სახლში ვიყავით: იატაკზე დაგებული რბილი ხალიჩები, კედლების მეწამული და ნამდვილი გასაღებიც ელექტრონულის ნაცვლად. ბერლინში ჩვენს დროში ვცხოვრობდით, საერთოდაც, ბერლინი აწმყოა, ბერლინი არის დღეს.

 

გამოვდიოდით. დავეხეტებოდით.  ყოველი მორიგი ქუჩის გავლისას ათას შეკითხვას ვუსვამდი, თან თავხედურად ვაიძულებდი, ჩემნაირად ჰყვარებოდა: “ რამეს გრძნობ? ვერაფერს? პოსტდამერ პლატცი უფრო მოგწონს თუ ალექსანდერ პლატცი? იცი, პოსტდამერი ჩემთვის ცოტა ზედმეტად გაპრიალებულია, ალექსანდრეს ნაგავი მირჩევნია. არაფერს გრძნობ გულთან, აი, ამ შენობებს რომ უყურებ? საერთოდ არაფერს? ბრეცელი მოგწონს? მე ვერ ვიტან. სუნი? ეგეც ვერ იგრძენი? ოოო, არ ვიცი რა ჰქვია, შეიძლება ეგ სუნი ადამიანებისაა, ან ქუჩების, ან შენობების, ან ცემენტის, ან ფუნთუშების და დილის, სისხამი დილის, ან ყველაფრის ერთად, წარმოდგენა არ მაქვს, მაგრამ ეს არის მსოფლიოში ყველაზე სპეციფიკური სუნი! როგორი დიდია, არა? როგორ სუნთქავს, არა? წამო რა, გამოფენები ვნახოთ და არა- მუზეუმები და ქუჩებში კიდევ  მეტი ვიხეტიალოთ. მუზეუმების ამბები ისაა,  რაც უკვე არსებობს, მათ უკვე აქვთ საკუთარი თავგადასავალი, რომელიც აღარ განახლდება მიუხედავად იმისა, რომ ყველა ისტორიას ძალიან საინტერესოდ გადმოგვცემენ იმ შემთხვევაშიც კი, ისინი საერთოდ რომ არ გვაინტერესებდეს.  ქალაქის ქუჩები კი სულ ახალია, ყოველ წამს ახალი. აქ შეგიძლია გქონდეს შენი, საკუთარი თავგადასავალი. მგონი, შენ ფეხებზე გკიდია ჩვენი დიდი, ნამდვილი თავგადასავალი. მისმინე, შენ ხო გიჟდები ისლამურ ხელოვნებაზე. ხოდა, მაგარი კონტრასტი იქნება, წამო, პერგამონის მუზეუმში ისლამური კუთხე ვნახოთ, ეგ რაღაცნაირი, აღმოსავლური ზიგზაგები, წარმოუდგენელი ნებისყოფა და ორნამენტები, რომლებიც პირდაპირ არაფერს გეუბნებიან, რომლებიც იგავებით გელაპარაკებიან, რომლებსაც მე ვერაფერი გავუგე და შენ  ასე გიყვარს. რას შეჭამ? ბროთხენები არ მოგწონს? ა, უი, დიეტაზე ხარ. წამო, დომის კიბეებზე ჩამოვსხდეთ, დავისვენოთ და მერე მსოფლიოში ყველაზე უჩვეულო „მუზეუმი“ ვნახოთ. ჰოო, ეგ ღია სივრცეშია, ბერლინის კედლის ნაწილია მოხატული ასრაღაცა ხელოვანის მიერ. მაგიტო არი უფრო ცოცხალი. ოსტბანჰოფზეა, დომიდან რამდენი გაჩერებაა, ნახე რა. არა, უ- ბანით ვერ წავალთ, ეს- ბანია აქ მარტო“…

 

არა, მუზეუმებს არაფერს ვერჩი, უბრალოდ, ჩემთვის წარმოუდგენელია ყველა გაწერილი მოგზაურობის ყველა გაწერილი დღე ყველა გაწერილი, რა თქმა უნდა, ცნობილი მუზეუმით. ალბათ, არაფერი დაშავდებოდა, თავის დროზე ბერლინური დომი რომ არ მენახა. დიახ, მიუხედავად მისი დიდებულებისა საერთოდ არაფერი დაშავდებოდა. ან რომელიმე მადამ ტუსო. ან სიდნეის თეატრი. ან წმინდა იაკობის ტაძარი პრაღაში. ქალაქებს კარებს მიღმა კარგად ვერ გაიცნობთ, თანაც ეს სიები, ეს აუცილებლად მოსანახულებელი ადგილები ჩემთვის ერთი დიდი ნერვიულობა: გული გამისკდებოდა, მოსასწრებად რომ მოქნოდა საქმე, ვეღარ ვისიამოვნებდი, სულ გეგმის შესრულებაზე ვიფიქრებდი.

 

ცოტა ხნით რომ გამოსულიყავით მუზეუმებიდან, ან დღეში ერთით ნაკლები მოგენახულებინათ, ამის ნაცვლად კი გაგეცნოთ ადგილობრივები და შენობები, გარე კაფეში ცხელი შოკოლადი დაგელიათ ან მზიანი ამინდის შემთხვევაში რომელიმე აუცილებლად ლამაზ პარკში აუცილებლად მშვიდად ჩამომსხდარყავით, აუცილებლად- ხელში წიგნით მაგრამ მაინც ადამიანებზე დაკვირვების უფლებით. უფრო მაგარი იქნებოდა. უფრო თავისუფლად ისუნთქებდით.

 

მერე ამსტერდამში წამოვედით. არ ვიცი, სასტუმროდან რომ გავალ რა დამხდება- მომავალი, აწმყო თუ სულაც წარსული. ჩემი ბავშვობის წიგნებიდან გამოყოლილ კეთილ განწყობას, ჰანს ბრინკერსა და მის ვერცხლის ციგურებს თუ დავუჯერებ,  მგონი, არც ისე ცუდ ქალაქში მოვხვდი.

 

 

 

 

მეხსიერების მცველი რაინდი – გოდერძი ჩოხელი

0

მიგელ დე   უნამუნო წერილში `ფლობერს რომ ვკითხულობ~, ფლობერის სიტყვებს იხსენებს: `ავტორი თავის ქმნილებებში ისე უნდა წარმოვიდგინოთ, როგორც ღმერთი ამ სამყაროში, რომელიც ყველგან არის, თუმცა ყოველთვის უხილავია~. ასე წარმოჩნდება გოდერძი ჩოხელიც თავის პერსონაჟებში, სება კი მის ალტერეგოდ შეიძლება გავიაზროთ რომანში „სულეთის კიდობანი“, რომელშიც ავტორი წარმოგვიდგება, როგორც მცველი ეროვნული მეობისა და საკაცობრიო ღირებულებებისა

`რა არის ადამიანი?

ხანი, მანძილი, დრო დაბადებასა და გარდაცვალებას შორის.

ამას ჩვენ ვფიქრობთ, აქაური დროის საზომით, მაგრამ ადამიანი უპირველესად ღვთის ქმნილებაა, რომელსაც უდგას ღვთის სული, დადის და სუნთქავს. ხანდახან კ ეშმაკი ცდილობს, ადამიანისგან განდევნოს ღვთის სული და თვითონ ჩასახლდეს იქ. ადამიანებმა რომ ატარონ ჭეშმარიტად ღვთის სული, მაღალმა შემოქმედმა მოგვცა ღვთის სიტყვა. ღვთის სიტყვა გვასწავლის, სული როგორ უნდა გადავირჩინოთ ამ ქვეყანაზე, როგორ უნდა დავუპირისპირდეთ ეშმაკს, რომელიც ცდილობს ჩვენგან განდევნოს ღმერთის სული და თვითონ ჩაიბუდოს, თვითონ იფშვინვიეროს ჩვენში~, _ წერს გოდერძი ჩოხელი რომანში `სულის კიდობანი~ და ადამიანის ხსნისა და გადარჩენის გზებს მხატვრულ დრო-სივრცეში მხოლოდ მისთვის დამახასიათებელი განუმეორებელი თხრობის სტილით წარმოაჩენს.

ეპიგრაფი ბიბლიიდან განსაზღრავს რომანის აზრობრივ სიღრმესა და ტონალობას: `ვიდრე ქვეყანა იქნება, არც თესვა და მკა, არც ყინვა და სიცხე, არც ზაფხული და ზამთარი, არც დღე და ღამე არ გაუქმდება. აკურთხა ღმერთმა ნოე და მისი შვილები და უთხრა: ინაყოფიერეთ, იმრავლეთ და აავსეთ ქვეყანა~.

 რომანის მთავარი საფიქრალია ცხოვრების არსის გარკვევა. პერსონაჟები გუდამაყრის ხეობის ვარსკვლავებით მოჭედილ ცას შესქერიან და ფიქრობენ ადამიანის ამქვეყნად მოვლინების ღვთაებრივ არსსა და დანიშნულებაზე. ამაზე დაფიქრებულა შუღლიანთ სებაც, მოფილოსოფოსე გლეხი, ჭიანჭველების ცხოვრებაც რომ აღელვებს. ერთხელ შვილთან ერთად ადევნებდა თვალს, როგორ მიათრევდა ცოცხალი ჭიანჭველა მკვდარს და შვილი ამ მაგალითით ასე დამოძღვრა: `ეგეთია ეს ცხოვრება! …ისე იწყება, შენ არავინ გეკითხება და ისე მთავრდება, არც მაშინ გეკითხება ვინმე რამეს~. შვილს მამისგან გაგონილ დარიგებასაც აძლევს, ნაბიჯი ისე არ გადადგას, რომ არ დაიხედოს და თავისი უგუნურებით რომელიმე მშრომელსა და თავის გზაზე მიმავალ ჭიანჭველას ცხოვრება არ დაუნგრიოს, არ გააუბედუროს. ამგვარად ჩააგონებს შვილს, რომ უყვარდეს ყოველი სულდგმული ქვეყნიერებაზე და მოუფრთხილდეს ღვთის შექმნილ სამყაროს.

უშორეს წარსულში ღმერთმა წარღვნის წყლებით გაწმინდა კაცობრიობა ცოდვებისგან, გადარჩენილმა ნოემ ახალი ცხოვრება დაიწყო, თუმცა ადამიანს შერჩა ბოროტებისკენ მიდრეკილი ბუნება. ღვთისგან დაბადებისას  ნაჩუქარ დიდ სიკეთეს ხშირად აკლდება და სწორედ ეს მოკლებული სიკეთეა ბოროტება, როგორც დიონისე არეოპაგელი განმარტავს.

რა გადაარჩენს ადამიანის სულს ამ ცოდვითა და ბოროტებით სავსე სამყაროში? ეს არის მწერლის მთვარი საფიქრალი. მის ამ კითხვაზე ერთგვარი პასუხია სებას მიერ სოფელში მუზეუმის გახსნა: `ქვეყანამ ხო უნდა გაიგოს, რომ ერთ დროს ჩვენც ვიყავით დედამიწაზე, გუდამაყრელები გვერქვა და ვარსებობდით. შთამომავლობამ ხო უნდა იცოდეს, რა იყო წარსულში. აგე, იმ მთაზე გაჭრილ ძველ ნაგზევარს ხო ხედავთ? აი ეგ გზა საუკუნეების წინანდელია. აი მაგ გზაზე დადიოდა ვახტანგ გორგასალი, დავით აღმაშენებელი, თამარ მეფე და ბოლოს _ ერეკლე. მაგ გზით გადადიოდნენ ქვენამთაზე, ჩადიოდნენ ხევში და კეტავდნენ დარიალანის კარს. ქვენამთის აქეთ ვანისკარია, ვანისკარის ციხეები; ქვენამთის იქეთ კიდე _ ნადარბაზევი, გორგასალის ნადარბაზევი~. სება წააგავს გიორგი ლეონიძის ჩორეხს (`ჩორეხი~), რომელიც ასევე დაეძებდა წარსულის ნაშთსა და ნაკვალევს და წუხდა: `მეცოდება ჩემი სამშობლო – საქართველო ნაქარალი, ნაქორალი, გაგლეჯილ-გამოგლეჯილი, დაჭრილი არწივი, ვეფხვი უსულოდ დანარცხებული!~

სებას აშენებული მუზეუმი, ერთდროულად, მატერიალური და სულიერი ხსოვნის საცავია. ამ ხსოვნის გარეშე პიროვნებას, საზოგადოებას და მთელ ერს ღირებულება ეკარგება. ისტორიის ამგვარი განცდა დამახასიათებელი იყო ყველა პატრიოტისთვის, უპირველესად კი, ილია ჭავჭავაძისთვის, რომლისთვისაც მომავალი წარსულის გარეშე ვერ იარსებებდა: `აწმყო შობილი წარსულისაგან, არის მშობელი მომავალისა~, ამგვარად იშველიებდა ლეიბნცის გამოთქმას და თავისი წერილებით, შემოქმედებითა და მოღვაწეობით ერს `ფესვების~ მოვლის და შენახვის აუცილებლობას ჩააგონებდა.

გუდამაყრის ხეობა მწერლისთვის ერთგვარი სარკეა ადამიანთა სულიერ-ხორციელი ცხოვრებისა. ამ სარკეში ირეკლება ეპოქათა ცვლა, დარიალის ხეობის გახსნა, თავისუფლების დაკარგვა, რუსეთის ჯარების შემოსვლა, უცხო ხალხის ძალადობა, შემდეგ საბჭოთა ეპოქა. ჩოხი არა მხოლოდ აქ მცხოვრებ ადამიანთა, არამედ კოსმიურ ძალთა ჭიდილის, სიკეთისა და ბრძოლის ასპარეზია.

გოდერძი ჩოხელის თხრობაში, მარკესის მსგავსად, ბუნებრივად შემოიჭრება მითიური და და მაგიური. მისი პერსონაჟების ცხოვრება და წარმოსახვა გაჯერებულია მითებით, ზღაპრებითა და ლეგენდებით. აქ ირეალური, მისტიკური ბუნებრივად შემოიჭრება რეალობაში: `უშველებელი წიფლის ხე მოჭრეს რუსებმა და როცა ხე მიწაზე დაეცა, გველეშაპად გადაიქცა. ხის ტოტები ბანჯგვლებად იქცა. საშინელ ხმაზე წიოდა გველეშაპი და კუდს მიწას ურტყამდა, მისდევდა რუს ჯარისკაცებს ხახადაღებული. ჯარისკაცები ბასტიონში შეიკეტნენ და იქედან ესროდნენ თოფებს. გველეშაპი წიოდა და ბასტიონის კედლებს ეხეთქებოდა; მანამდე არ გაჩერდა, მანამ რუსის ჯარი გუდამაყრის ხეობიდან არ გადაიხვეწა~. წიფლის ხე აქ ქართველთა სულიერების სიმბოლოცაა, რომელსაც ღვთაებრივი ძალები იცავენ. ამგვარად გამოხატავს მწერალი საქართველოს დალოცვილობის, ღვთივკურთხეულობის იდეას. თანვე, ეს სამყაროს ბოროტი ძალებისაგან დაცვის იდეის გამოხატულებაცაა. შემდეგ `კომუნისტებად მოვიდნენ და გუდამაყრელებსაც თავის წესზე ყოფნა მოსთხოვეს: გაკრიჭეს მღვდლები, გაძარცვეს სალოცავები და პირიმზის მოედანზე კოლმეურნეობის კანტორა ააშენეს. ამ კანტორაში დასხდნენ ქართველი კომუნისტები და ხატის მინდორზე, ძველი ბასტიონის გვერდით, საქონლის ფერმა ააშენეს. ხალხს ხატში ლოცვა აუკრძალეს~. რომანში ნაჩვენებია, ღვთისმგობელმა კომუნისტებმა როგორ ააშენეს ლენინისა და სტალინის ახალი კერპები სოფელში. ეს ძეგლები სიცოცხლის დაბადებასაც კი უშლიდნენ ხელს, ამიტომაც სებას შვილი მანამ არ დაიბადა, სანამ ლენინის ძეგლი სებამ ჩუმად არ დაანგრია.

სება დონკიხოტური რწმენითა და თავდაჯერებულობით აღსავსე მარტოდმარტო შეუდგება მუზეუმის მშენებლობას, იტანს ხალხის აბუჩად აგდებას, დაცინვას, ჭორაობას და მეხსიერების მცველი რაინდივით ქედმოუხრელად ადებს ქვას ქვაზე, ფიცარს ფიცარზე და თავისი ბრძოლის ასპარეზზე იბრძვის წარსულის, წეს-ჩვეულებების, დროის შესანახად და გადასარჩენად. ასე აღმოჩნდა მის მუზეუმში მისივე შეგროვებული: `ფიტულები: დათვის, ჯიხვის, არწივის, სვავის, ფოცხვერის, კურდღლის, არჩვის, კვერნის, მაჩვის, წავის, ორბის, ქედნისა და კიდევ იმ ცხოველებისა და ფრინველების, რომლებიც გუდამაყრის ხეობაში ბინადრობენ. საომარი იარაღები: ხმლები, ხანჯლები, თოფები, მშვილდ-ისრები, ფარები, ჯაჭვები, შუბები. ქალისა და კაცის ტანსაცმელი. ცხენის შეკაზმულობა. სამუშაო იარაღები. შეჭვარტლული ფანდური და ათასი კიდევ სხვა, ჩაჟანგებული და შემურული ნივთები. იმათ შორის: რუსი ჯარისკაცის შინელი, ჩექმები, კომუნისტების ნაქონი გარდამავალი დროშა და კუთხეში დაგდებული ლენინის ძეგლის ზედა ტანი~. მუზეუმის გამორჩეული  განძი და მშვენება: `ერდოებიდან ირიბად შემოჭრილ მზის სხივებში ნაირ-ნაირ ფერებად აელვარდა ძველებური ფარდაგი, რომელზედაც საქართველოს რუკა იყო ამოქარგული. ამ რუკაზე გამოკვეთილად ამოექარგნა მქსოველს გუდამაყრის ხეობა~. ამ რუკაზე ამოქარგულ საქართველოს ისტორიას წიგნივით კითხულობს სება და უხარია, რომ სწორედ ის ამოარჩია უფალმა ერის სულიერების მხსნელად. ამგვარად ემსგავსება სება ბიბლიურ ნოეს, მისი მუზეუმი კიდობანია, რომელშიც ჩოხისა და, სიმბოლურად, ქართველთა ცხოვრების ამსახველი მატერიალურ-სულიერი სამყაროა. თითოეული ნივთი მეხსიერების საგანძურის ნაწილია: `მთელი საქართველო ამ ერთ მუზეუმში იყო თავმოყრილი~. რუკაზე განსაკუთებით მოჩანდა ნაქარგი სვეტიცხოველი, რომლის წინ სანთელს ანთებს სება და ადგილის დედას მუზეუმის გადარჩენას ევედრება.

იმისთვის, რომ გამოკვეთოს, რა უშლიდა ამ ღვთივკურთხეულ საქართველოს ერთიანობასა და სიმტკიცეში, მწერალი ხატავს შუაღამისას მოულოდნელად ატეხილ ხმაურს _ ფანტასმაგორიულ სურათს _ მუზეუმის ნივთები ერთმანეთს ედავებიან პირველობას.  მელიის ფიტული გამორჩეულად აქტიურობს, ის მოწინააღმდეგეებს კიდობანში `ისტუმრებს~, თვითონ `პრეზიდენტად~ იქცევა, ძალაუფლებას აიღებს ხელში, მომხრეებსაც გაიჩენს და მოწინააღმდეგებს ოსტატურად იშორებს.  მწერალი ვითარების უფრო გასამძაფრებლად და ამბებისთვის მაგიურობის მისანიჭებლად მკითხველის წარმოსახვას ფართო გზას უხსნის. რომანის ამ ეპიზოდში ჩართულია მუზეუმის ექსპონატთთა საიდუმლო საქმეები, რომლებიც მეტყველებენ, რა საქმიანობას ეწეოდნენ ეს ექსპონატები პოლიტიკურ-საზოგადოებრივ ასპარეზზე. ამგვარად, მწერალი ერთგვარი თამაშ-თამაშით, პაროდიულ-ალეგორიული სახეებით, მხოლოდ მისთვის დამახასიათებელი მსუბუქი და ლაღი თხრობით აცოცხლებს ჩვენს უახლეს ისტორიას, სხვადასხვა პარტიის ბრძოლას ხელისუფლების ხელში ჩასაგდებად. მკითხველის თვალწინ იგავურად ცოცხლდებიან ნაცნობ პოლიტიკურ ლიდერთა სახეები, რომლებმაც, თვიანთი ჭკვიანური თუ უგუნური გადაწყვეტილებებით განსაზღვრეს ქვეყნის ამჟამინდელი ვითარება.

რომანში ბევრი ზღაპრული ამბავია ჩართული. მუზეუმში გამართულ ღამეულ `სასამრთლოზე~ ირჩევა და განიხილება ექსპონატთა საქმეები. მათ შორისაა, მაგალითად, სასიყვარულო ისტორია დათვ საღირასი, რომელსაც მშვენიერი ქალი _ სამძივარა შეუყვარდა, მოიტაცა და ორი ბელიც გაუჩნდათ. ქალმა გაქცევა მოახერხა, სასოწარკვეთილმა დათვმა კი ჯერ შვილები დახოცა და მერე თავიც მოიკლა. მისი ფიტული კი მუზეუმის ექსპონატად იქცა. საგულისხმოა ამბავი დედალ-მამალი არწივისა, კვერცხები რომ მოჰპარა  გაგიმ და ცოლს აჭამა. დედალმა იძია შური.  ამგვარად გამოხატავს მწერალი ადამიანისა და ბუნების მისტიკური ერთიანობის რწმენას. მკითხველს უჩნდება განცდა, რომ ამქვეყანაზე არაფერი იკარგება უკვალოდ, სიკეთე სიკეთეს შობს და სიძულვილი _ სიძულვილს. კაცმა მხოლოდ სათავისო სარგებლობისთვის არ უნდა უყუროს ბუნებას, რადგან ის დიდ შურისმაძიებლად მოევლინება. ადამიანმა უნდა შეიგნოს, რომ ყოველ სულიერსა და უსულოს თავისი აზრი და დანიშნულება აქვს. ღვთის სამართლიანი თვალი დაჰყურებს ქვეყნიერებას და ყოველივეს თავის წილ სამაგიეროს მიუზღვავს. ამ რწმენითაა გაჯერებული გოდერძი ჩოხელის სხვა რომანები, მოთხრობები თუ ლექსები, მთელი მისი შემოქმედება.

რომანში ოსტატურადაა ჩართული სხვადასხვა საგულისხმო ამბავი გამიხარდასი, ბათარეკასი, ჯარჯისა, მფრინავი ჩოხელი წმინდა ბერებისა, მზექალასი, `ვეფხისტყაოსნის~ სიყვარულს რომ შეეწირა, ქორბუდა ირმებისა. სება ცდილობს თავის ნაბოლარა შვილს და მკითხველსაც კარგად გააზრებინოს მეფე ვახტანგის ანდერძის სიტყვები: `მტკიცედა სდექით სარწმუნოებასა ზედა და ეძიებდით ქრისტესათვის სიკვდილსა, რათა მარადიული დიდება მოიგოთ~.

გოდერძი ჩოხელის სათაყვანებელია ვაჟა-ფშაველა, რომლის სულიერ მემკვიდრედაც გვევლინება იგი: `კაცი, რომელსაც შეეძლო მდინარეში ესროლა ანკესი, დაეჭირა ორაგული, გამოეხსნა ანკესიდან, გულზე ეკოცნა მისთვის და ისევ მდინარეში გაეშვა~. სწორედ მისნაირ ადამიანთ მხრებზე დგას სიცოცხლე, სიკეთე და სიყვარული.

რომანში იხატება, როგორ აღიძვრებიან უწმინდური, ბოროტი ძალები საგანძურის, მუზეუმის წინააღმდეგ, რათა მისი განადგურებით მოსპონ თავისუფალი სულის საყრდენი _ მეხსიერება, რომელიც მუდმივად შეახსენებს კაცს: `ვინ არს, სიდამ მოსულა, სად არის, წავა სადაო~ (გურამიშვილი). ეს ბოროტი ძალები დროებით იმარჯვებენ, მაგრამ `წარღვნის წყლებში~ დაინთქმებიან _ მოვარდნილ არაგვის წყალს მიაქვს ყველაფერი, მხოლოდ საქართველოს რუკას _ ფარდაგზე ამოქარგულს _ გადაარჩენს მამა-შვილი: `ნუ გეშინია, შვილო, მთავარია, რომ ეს ფარდაგი არ გავატანეთ მდინარეს, სახლსაც ავაშენებთ, მუზეუმსაც, უფრო საიმედო ადგილას და ძველებურ ნივთებსაც კიდევ შევაგროვებთ~. `მამა-შვილმა ფართოდ გაშალა პირიმზის სალოცავის გვერდზე, მობიბინე მოლზე, ფარდაგი. გადაიქუხა, გადაიქუხა და ცოტა ხანში მზემაც ამოანათა. მზის სხივებში აელვარდა პირიმზის ეკლესია, რომლის თავზეც ცისარტყელა გამოისახა, რომელიც მთლიან რკალად წვდებოდა გუდამაყრის ვიწრო ხეობას, შუა რკალი ცის მოკრიალებულ გუმბათზე ჰქონდა მიბჯენილი, ხოლო შვიდფერი სვეტის ერთი ბოლო _ აღმოსავლეთის მთაზე, მეორეთი დასავლეთის მთას ეყრდნობოდა და პირიმზის ეკლესიის ეზოში დაფენილი წვიმით გარეცხილი ხალიჩა, რომელზეც საქართველო იყო ამოქარგული, ცისარტყელადან ჩამომდგარი შუქით უცნაურად გაბრწყინებულიყო.

ხალიჩასთან დაჩოქილი მამა-შვილი თვალებში ჩამდგარი სევდიანი იმედით შეჰყურებდა ცისარტყელას. ხეობის ბოლოს, მდინარის შავ ტალღებზე, სულეთის ქვეყნისკენ მიტივტივებდა კიდობანი~. როგორც ბიბლიაში, აქაც  წარღვნის დასასრულისა და ღვთის რისხვის დაცხრომის ნიშნად ცისარტყელა გამოისახა ცაზე. ამგვარად გამოხატა მწერალმა იმედი ხსნისა.

რომანი სავსეა ქართველი ხალხის გადარჩენის რწმენით: `საქართველო ერთხელ კიდევ გამოივლის წარღვნას და იმ წარღვნის მერე სწორედ საქართველო იქნება ის აყვავებული ზეთის ხილის რტო, რომლითაც მტრედმა უნდა ახაროს ახალი ცა და ახალი დედამიწა ქვეყნის მეუფეს, რომლის საბრძანისშიც არც მზე არის და არც მთვარე და თვითონ მეუფეა მანათობელი და არ არის შური და მტრობა, არამედ არის კაცთა შორის მშვიდობა და სათნოება~.

ოთარ ჭილაძე რომანს ბიბლიურ „ნოეს კიდობანს“ ადარებდა, „რამდენადაც იმასაც სიცოცხლის, თუნდაც სიცოცხლის უმნიშვნელო ნაწილის გადასარჩენად აგებს მწერალი, იგივე ნოე, რომლის თავგამოდებისა და, ზოგჯერ, თავგანწირვის ფასად, ვინ იცის, რამდენი ადამიანური სახე, ხასიათი, რამდენი ბუნების სურათი, ხუროთმოძღვრების ძეგლი თუ ადათ-წესი გადარჩენია სამუდამო გაქრობას, დავიწყების გათოშილ ზვირთებს, მხოლოდ იმიტომ, რომანში, იმავე ნოეს კიდობანში, ადგილი რომ მიუჩინა მათ მწერალმა, ანუ მიწიერმა განსახიერებამ ბიბლიური ნოესი, რამდენადაც მწერლის მოწოდებაც სიცოცხლის გადარჩენაა“. გოდერძი ჩოხელიც ემსგავსება ნოეს და თავისი შემოქმედებით ეროვნული ფასეულობების, სიკეთის, სიყვარულისა და რწმენის გადამრჩენად გვევლინება.

 

 

PowerPoint პრეზენტაცია და სახალისო გარემო ინგლისური ენის გაკვეთილზე

0

საგანმანათლებლო ტექნოლოგიების გამოყენებამ ენის გაკვეთილის დინამიკა ძირეულად შეცვალა. მასწავლებლები სულ უფრო მეტად იყენებენ ტექნოლოგიებს ენის ოთხივე მიმართულების სწავლებისას. ტექნოლოგიების გამოყენება მოსწავლეთა ინტერესის გაღვივებასა და გაკვეთილის მრავალფეროვანი აქტივობებით გამდიდრებას უწყობს ხელს. საპრეზენტაციო პროგრამები, როგორიცაა PowerPoint (Microsoft) და Keynote (Apple Mac) თანამედროვე სამყაროში საკმაოდ პოპულარულ ინსტრუმენტებად იქცა. თუმცა ამ პროგრამებს უფრო მეტად აკადემიურ გარემოში მიმართავენ, სადაც აუდიტორია შედარებით პასიური და მშვიდია. მაგალითად,  უნივერსიტეტებში ლექციების ან კონფერენციებზე პრეზენტაციების წარსადგენად. ბოლო პერიოდში საგაკვეთილო პროცესში, და კონკრეტულად ენის გაკვეთილზე, ფართოდ დაიწყეს მასწავლებლებმა ზემოთ ნახსენები პროგრამების, განსაკუთრებით კი PowerPoint-ის გამოყენება.

უნდა აღინიშნოს, რომ ხშირ შემთხვევაში მასწავლებლები არასწორად იყენებენ PowerPoint-ს, რაც გაკვეთილს პასიურ ლექციად, მასწავლებელზე ორიენტირებულ პროცესად გარდაქმნის. თუმცაღა, თუკი სწორად დავგეგმავთ აქტივობებს და მართებულად გამოვიყენებთ, PowerPoint შეიძლება განსაკუთრებულად საინტერესო  დამხმარე ინსტრუმენტად ვაქციოთ ინტერაქციული გაკვეთილის ჩატარებისათვის, სადაც წახალისდება თანამშრომლობით სწავლება  და მოსწავლეთა მოტივაცია  ენის შესწავლაზე ორიენტირებული დავალებების შესრულებისას.

ყველაზე ხშირად მასწავლებლები PowerPoint-ს მიმართავენ, როდესაც ისინი მოსწავლეებს წარუდგენენ  ლექსიკურ ერთეულებს, გრამატიკულ სტრუქტურებს, ფუნქციურ გამოთქმებს.  გაგაცნობთ PowerPoint -ის რამდენიმე განსხვავებულ გამოყენებას, რაც მიზნად ისახავს  ინფორმაციის არა პირდაპირ, სწორხაზოვან  ტრანსფერს კომპიუტერიდან სტუდენტების ტვინისკენ, არამედ წარმოადგენს მეთოდს, რომელიც უზრუნველყოფს ენის კომუნიკაციურ ათვისებას, მაქსიმალურ ინტერაქციას და მოსწავლეთა ჩართულობას.

საგულისხმოა ის ფაქტიც, რომ ქვემოთ წარმოდგენილი იდეებიდან ზოგიერთის განხორციელება მასწავლებელს საპრეზენტაციო პროგრამების გარეშეც შეუძლია, დაფის ან ამობეჭდილი სამუშაო ფურცლების გამოყენებით, თუმცა PowerPoint პროგრამა მათ განსხვავებულ ელფერს სძენს. კერძოდ, ინსტრუქციიდან კონკრეტულ დავალებაზე გადასვლა უფრო მოქნილია და მოსწავლეთა ყურადღება და ფოკუსირების დონე საგრძნობლად ამაღლებულია, რაც მასალის უკეთ ათვისებას უზრუნველყოფს.

  1. ნელი „გამოაშკარავება“

გუნდური თამაში

მიზანი: ნასწავლი ლექსიკის გამეორება/გამტკიცება

აქტივობისათვის მომზადება:

ჩამოტვირთეთ სურათები, რომელზეც გამოსახული იქნება ნასწავლი ლექსიკური ერთეულები. მაგალითად, ავეჯის ამსახველი სურათები. მოათავსეთ ერთი სურათი ერთ სლაიდზე და დაფარეთ თითოეული სურათი 20-25 კვადრატით. განალაგეთ კვადრატები ისე, რომ თითოეულ დაწკაპუნებაზე ერთი კვადრატი გაქრეს. ამგვარად დაფარული სურათი შეგეძლებათ ნელ-ნელა „გამოააშკარავოთ“.

აქტივობა:

ამ თამაშისათვის მოსწავლეები დაყავით ჯგუფებად (თითოეულ ჯგუფში არაუმეტეს 5 მოსწავლე). თითო ჯერზე თითოეული ჯგუფიდან მხოლოდ ერთი მოსწავლე დგება ფეხზე. ისინი უყურებენ ეკრანს, სადაც სურათი ნელ-ნელა იწყებს „გამოაშკარავებას“. მოსწავლე, რომელიც პირველად წამოიძახებს სურათზე გამოსახულ საგანს სწორად (მაგ: „მაგიდა“),გუნდს ქულას მოუტანს.

  1. სწრაფი გამეორება (drill)

გაბმით მეტყველებისა (fluency) და გრამატიკის სწავლებისას გამოსაყენებელი აქტივობა.

აქტივობისათვის მომზადება:

თავდაპირველად დაწერეთ გაკვეთილის მიზნის შესაბამისად მინიშნებები 10 წინადადების შესადგენად. მაგალითად, თუ გაკვეთილის მიზანი წარსული მარტივი დროის სწავლებაა, დაწერეთ ამგვარი მინიშნებები:  “yesterday/TV”  ან “this morning/breakfast”. თითოეული მინიშნება უნდა გამოჩნდეს ორწამიანი ინტერვალით. (ეს შეგიძლიათ მართოთ “entrance effect” საშუალებით PowerPoint-ის გამოყენებისას).

აქტივობა:

მოსწავლეები მუშაობენ წყვილებად და უყურებენ ეკრანს. როგორც კი თითოეული მინიშნება გამოჩნდება, ერთი მოსწავლე ამბობს სრულ წინადადებას. მაგალითად, თუ მინიშნება იყო “yesterday/TV” , მოსწავლე ამბობს: “Yesterday I watched TV”. მეორე მოსწავლე უსმენს და შეცდომის დაფიქსირების შემთხვევაში ინიშნავს დაშვებულ შეცდომას. რამდენადაც მინიშნებები ავტომატურად ჩნდება 2-წამიანი ინტერვალებით, მოსწავლეები იძულებულნი არიან საკუთარი წინადადებები ჩამოაყალიბონ რამდენადაც შესაძლებელია სწრაფად.

  1. შარადები

ეს კონკრეტული აქტივობა წარმოადგენს საკმაოდ პოპულარული აქტივობის ვარიაციას, რომელსაც ძირითადად მოთელვისთვის ვიყენებთ (warmer).

აქტივობისათვის მომზადება:

სლაიდზე დაწერეთ სიტყვები ან ფრაზები, რომელთა ახსნა ჟესტური ენითაა შესაძლებელი. გაკვეთილის სამიზნე ენიდან გამომდინარე, ეს შეიძლება იყოს პროფესიების, სპორტის, თავისუფალი დროის აქტივობების ან ნებისმიერი სხვა კატეგორიის ამსახველი ლექსიკური ერთეულები.

აქტივობა:

მოსწავლეებს ვაჯგუფებთ (ოთხი ან ხუთი მოსწავლე თითოეულ ჯგუფში). ერთი მოსწავლე უყურებს ეკრანს, დანარჩენებს თავი უდევთ მაგიდაზე იმგვარად, რომ ვერ დაინახონ ეკრანზე გამოსახული სიტყვა. მასწავლებელი აჩვენებს ერთ სიტყვას, მაგალითად: „ტენისის თამაში“. შემდეგ სიტყვა გაქრება ეკრანიდან, ფეხზე მდგომი მოსწავლე მეგობრებს უხსნის სიტყვას მიმიკებითა და ჟესტებით. გუნდი, რომელიც პირველი გამოიცნობს სიტყვას, იღებს ქულას. გუნდის ყველა მოსწავლე რიგრიგობით ხსნის თითო სიტყვას.

  1. „არ მითხრა სიტყვა …“

აქტივობის მიზანია ზეპირმეტყველების განვითარება.

აქტივობისათვის მომზადება:

მოამზადეთ სლაიდი, რომელზეც თავმოყრილია საშუალოდ 8-10 სიტყვა ერთი კონკრეტული თემის მიხედვით. მაგალითად: ქვეყნები, სასკოლო საგნები, ტანსაცმელი და ა. შ.

ყველა ეს სიტყვა ეკრანზე ერთდროულად ჩანს. ასევე, შექმენით მეორე სლაიდი იმავე პრინციპით. მაგალითად, თუ პირველ სლაიდზე არის ქვეყნები: კანადა, ტაილანდი, ჩინეთი და ა.შ, მეორე სლაიდზე შესაძლოა განვათავსოთ მექსიკა, საფრანგეთი, დიდი ბრიტანეთი და ა.შ.

აქტივობა:

მოსწავლეები სხდებიან წყვილებად: მოსწავლე A და მოსწავლე B ერთმანეთის პირისპირ. მოსწავლე B ზურგით ეკრანთან, ისე რომ ეს უკანასკნელი ვერ ხედავს სიტყვებს. ეკრანზე ჩნდება პირველი სლაიდი. მოსწავლე A ირჩევს ნებისმიერ სიტყვას ჩამონათვალიდან და აღწერს მას იმგვარად, რომ მეორე მოსწავლემ შეძლოს მისი გამოცნობა. მაგალითად: „შენ შეგიძლია ამ ქვეყანაში ნახო ბიგ ბენი (Big Ben)“. მოსწავლე B უსმენს და ამბობს „დიდი ბრიტანეთი“. წყვილებს აქვთ 2 წუთი, რომ გამოიცნონ რაც შეიძლება მეტი სიტყვა. ორი წუთის გასვლის შემდეგ ისინი უცვლიან ერთმანეთს ადგილს და აკეთებენ იმავე აქტივობას მეორე სლაიდზე გამოსახულ სიტყვებზე.

  1. მეხსიერების ტესტი

ამ აქტივობის მიზანია წერის უნარის განვითარება ნანახი ვიდეოკლიპის ან მოკლე ფილმის დამახსოვრების საფუძველზე.

აქტივობის მომზადება:

მოამზადეთ მაქსიმუმ ერთწუთიანი ვიდეოკლიპი. ვიდეო შესაძლებელია მოიძიოთ You Tube-ზე და შემდეგ ჩადოთ პრეზენტაციის ფორმატში (სლაიდში).

აქტივობა:

მოსწავლეები მუშაობენ წყვილებად. დააველეთ მოსწავლეებს, უყურონ ვიდეოს ყურადღებით. ამის შემდეგ ისინი იღებენ კალმებს და წერენ წინადადებებს ნანახი ფილმის შესახებ. მათ შესაძლოა აღწერონ პერსონაჟები, გარემო, მოქმედება და ა.შ. მიეცით მათ გარკვეული დროის ლიმიტი. ამ ლიმიტის ამოწურვის შემდეგ მოსწავლეები ცვლიან ფურცელს გვერდით მჯდომ მოსწავლესთან. აჩვენეთ ვიდეო მათ განმეორებით. მოსწავლეები ასწორებენ მათი მეგობრის მიერ დაწერილ წინადადებებს. წერის უნარის განვითარებაზე დამატებითი მუშაობის მიზნით, შესაძლებელია მოსწავლეები ამუშაოთ  შეცდომების შესწორებაზე და შემდეგ გადააწერინოთ უკვე გასწორებული წინადადებები.

  1. დიალოგი

ამ აქტივობის საშუალებით მოსწავლეები შეძლებენ სასაუბრო ენის დახვეწას.

აქტივობის მომზადება:

სახელმძღვანელოებში ყოველთვის არის მოცემული დავალებები, რომელთა მიზანიც სასაუბრო ენის დახვეწაა. ამ დავალებებზე დაყრდნობით მოსწავლეები წყვილებში ადგენენ დიალოგს და გაითამაშებენ მას. იგივე დავალება უფრო საინტერესო ფორმით შესაძლებელია მოსწავლეებს შევთვაზოთ PowerPoint-ის მეშვეობით. მასწავლებელი წერს დიალოგს სლაიდზე და ფარავს სიტყვებს შავი მართკუთხედებით. მართკუთხედები სლაიდზე მაუსის დაწკაპუნების შედეგად გამოჩნდება.

აქტივობა:

მოსწავლეები მუშაობენ წყვილებად. ისინი კითხულობენ ეკრანზე გამოსახულ  დიალოგს სრულად. ერთხელ წაკითხვის შემდეგ მასწავლებელი ფარავს გარკვეულ სიტყვებს შავი მართკუთხედებით. მოსწავლეები გაითამაშებენ დიალოგს და აღადგენენ დაფარულ სიტყვებს მეხსიერებით. თანდათანობით უფრო მეტი სიტყვა იმალება და ბოლოს მთელი დიალოგი „შავდება“. მოსწავლეები მეხსიერებიდან სრულ დიალოგს აღადგენენ.

 

როგორც ზემოთ განხილული აქტივობებიც ცხადყოფს, საპრეზენტაციო პროგრამის (PowerPoint) კრეატიული გამოყენებით შესაძლებელია  ინგლისური ენის გაკვეთილზე მრავალრიცხოვანი კლასი გარდავქმნათ შეკრულ, ფოკუსირებულ აუდიტორიად. ამგვარი აქტივობების ერთ-ერთი დადებითი მხარე ისიც არის, რომ არ დაგჭირდებათ წინასწარ მოამზადოთ და გადაიღოთ სამუშაო ფურცლები. ასევე, გაქვთ შესაძლებლობა, შეცვალოთ აქტივობების შინაარსი და მიმდინარეობის პროცესში მოარგოთ ის მოსწავლეთა საჭიროებებს, ერთხელ მომზადებული აქტივობა გამოიყენოთ სხვადასხვა კლასში სხვადასხვა დროს.  ამ პროგრამის ასათვისებლად გაწეული ძალისხმევა ნამდვილად ღირს იმ ეფექტად, რასაც მისი საკლასო ოთახში გამოყენებით მიიღებთ.

 

 

 

 

ვის ეშინია ლექსიკონის?

0

არ დავმალავ: შეყვარებული ვარ ლექსიკონებზე. არ მახსოვს, როდის და როგორ გაჩნდა ეს სიყვარული, ან რა სახეცვლილებას განიცდიდა განვითარების დაბალი საფეხურიდან უფრო მაღალზე გადასვლისას. ასე მგონია, ერთად დავიბადეთ და ერთად ვეძებდით წარმოუდგენელ, ენით აუწერელ თავგადასავლებს ათწლეულების მანძილზე. არ მახსოვს პირველი ლექსიკონი – პირველი შეხება იმდენად შორეულ წარსულში უნდა მომხდარიყო, რომ მეხსიერება უძლურია – ვერაფერსაც ვერ გამოიხმობს დავიწყებული განცდებისა და შთაბეჭდილებების საბედისწეროდ ჩაბნელებული ტევრიდან.

სანაცვლოდ სულ სხვა რამ გამახსენდა: რომენ გარის, ალბათ, საუკეთესო რომანი და მისი მთხრობელი – ტაქსის მძღოლი ჟანი, რომელიც ასე ხსნის ლექსიკონების სიყვარულს: პასუხები, ჩვენ რომ თავგამოდებით დავეძებთ, მათი გვერდების კუთვნილებაა; იქაა ყველაფერი, რისი შეცნობაც ყოველთვის გვინდოდა და რისკენაც მივილტვოდით; დარწმუნებით შეგვიძლია ვთქვათ, რომ „რობერში“ ღმერთი ნამდვილად არსებობს – გადავშლით ჩანიშნულ გვერდზე და იქ დაგვხვდება.  „ფანატიკურად მიყვარს ლექსიკონები. ერთადერთი ადგილია მთელ მსოფლიოში, სადაც ყველაფერი განმარტებულია და სულიერი სიმშვიდის მოპოვება ყველამ შეძლო. იქ ყველაფერში დარწმუნებულები არიან – ბოლომდე დარწმუნებულები“ („მეფე სალომონის შიში და კაეშანი“).

გულუბრყვილო კაცია ჟანი. დააქროლებს მანქანას პარიზის ქუჩებში და სამყაროს ახსნის ვნება არ ასვენებს.

„ – ლექსიკონი გაქვთ, მადმუაზელ კორა?

– „ლარუსი“ მაქვს. გაჩვენოთ?

– არა, უბრალოდ, იმის გაგება მინდოდა, რა გარემოში, რასთან ერთად ცხოვრობთ“ (იგივე რომანი).

სიმშვიდის, სიცხადის, განსაზღვრულობის განცდა. ჟანის მიბაძვით, ფრანგული ენის განმარტებით ლექსიკონს ვიღებ და ყველაზე მნიშვნელოვანი სიტყვების მოძებნას ვიწყებ. ღმერთი არსებობს, ჩემს „რობერში“ – 386-ე გვერდზე, მეორე სვეტში: მამრობითი სქესის არსებითი სახელი და ა.შ. ათამდე განსაზღვრება – ერთმანეთზე უკეთესი და მიმზიდველი. სიყვარულიც არსებობს – 43-ე გვერდზე, მეტად ამაღელვებელი მაგალითებით. არსებობს იმედიც – 494-ე გვერდზე.

„…და თუ სიტყვებზე მიდგა საქმე, „სამოთხე“ და „ჯოჯოხეთი“ ხომ ერთი და იმავე პოემის სიტყვებია“, – ამბობს უმბერტო ეკო ერთ ესეში. ზუსტად ვიცი, სად არის სულ ახლახან გარდაცვილი ამ მწერლის სული, პოემა-ლექსიკონის რომელ გვერდზე.

და მაინც, რას გვაძლევს ეს დიდი წიგნები, გარდა ფეხქვეშ სიმყარის განცდისა?

ვლადიმირ ნაბოკოვი თავის  ამერიკელ სტუდენტებს ერთგვარ კითხვარს სთავაზობდა იმის გასარკვევად, რა უნდა ჰქონოდა კარგ მკითხველს. სხვაგვარი მკითხველი ვერც მოექცეოდა მწერლის თვალთახედვის არეში. ჩამონათვალი არ იყო გრძელი, სტუდენტებს კი ყველაზე მნიშვნელოვანი სამი რამ უნდა ამოერჩიათ. სწორი პასუხი გახლდათ: წარმოსახვა, ლექსიკონი და ერთგვარი შემოქმედებითი უნარი. რისთვის სჭირდება მკითხველს წარმოსახვა – ეს თავისთავად ნათელია. შემოქმედებითი უნარის აუცილებლობაც ეჭვს არ იწვევს – კითხვა თანაშემოქმედებაა; როცა ვკითხულობთ,  თავიდან ვაშენებთ მწერლის მიერ აშენებულ ქალაქებს. ულექსიკონო მკითხველი კი ისეთ მოგზაურს შეიძლება შევადაროთ, სამყაროს მოხილვას რომ გადაწყვეტს და გზას თავშიშველ-ფეხშიშველი გაუდგება, საგზლისა თუ ყველაზე საჭირო ნივთების გარეშე. თავდაპირველი განზრახვის მიუხედავად, შორს ვერ წავა, დაიღლება, სადმე დავარდება.

წლების წინ ინგლისურის მასწავლებელი ვიყავი და გამორჩეულ მოსწავლეებს ვურჩევდი, რაც შეიძლება მეტი წიგნი წაეკითხათ ინგლისურ ენაზე – არაადაპტირებული, რთული ტექსტები. ვეუბნებოდი, უცხო სიტყვების მნიშვნელობების ძებნას ნუ დაიწყებთ-მეთქი. გული მიგრძნობდა, რომ ეს კითხვის სიხარულსა და სიამოვნებას გაანელებდა, გაანახევრებდა. მეორე მხრივ, მწამდა, რომ ლიტერატურული ტექსტების გასაგებად აუცილებელი სიტყვები თუ გამოთქმები თავად აიძულებდნენ მკითხველებს ლექსიკონების გადაშლასა და გამოყენებას. რა თქმა უნდა, ისეთი მოსწავლეებიც მყავდა, ლექსიკონს რომ ხელში არაფრით აიღებდნენ – რაღაც აუხსნელი, ირაციონალური შიში წინ ეღობებოდათ. მასწავლებლებიც მინახავს, ასეთივე შიში თუ გაუმართლებელი თავდაჯერება რომ  ათქმევინებდათ უარს სიტყვების მნიშვნელობების დაზუსტებაზე, რთულ ენობრივ კონსტრუქციებში გარკვევის სიხარულზე. მწერლებსა და მთარგმნელებსაც ვიცნობ, ასევე რომ უფრთხიან ლექსიკონებს – არც თავისი ენა უყვართ და არც სხვისი. გულდასაწყვეტია, მაგრამ რას გავხდებით?!

შიში – 978-ე გვერდზე იწყება და 979-ე გვერდზე მთავრდება. მდედრობითი სქესის არსებითი სახელი და ა.შ. „რობერი“ მეთანხმება: შიში არსებობს და უამრავ გამოთქმას შემოიკრებს ირგვლივ.

და ბოლოს, როგორც ნაბეჭდი წიგნების მოყვარულ, ძველმოდურ მკითხველს, ვისთვისაც ხელით შეხების განცდა ყველაფერზე ძვირფასია, არ მეთმობა ძველი, დაფურცლული, ერთგული ლექსიკონები. წლებია, ელექტრონულ ვერსიებს, ონლაინ-ლექსიკონებსაც ვიყენებ, რადგან ასე უფრო მოსახერხებელია – დრო იზოგება, მძიმე წიგნების გადმოლაგებაც აღარ მიწევს – მაგრამ ძველი მეგობრების დანახვა გულს ისევ ისე უხარია. მუხლებზე დავიდებ, გადავშლი და ხელი თავისით ეძებს, სანამ, თავაწეული, რაღაც უხილავ წერტილს ვაშტერდები. ეძებს და პოულობს.

გული – 238-ე გვერდი.

 

სამეცნიერო-კვლევითი სამუშაოები სკოლის მოსწავლეთათვის

0

დღეისათვის საქართველოს სკოლებში ფართოდაა გავრცელებული მოსწავლეთა მიერ კვლევითი სამუშაოების წარმოება. საგანმანათლებლო პროცესში სულ უფრო აქტიურად ინერგება ის მეთოდები და ტექნოლოგიები, რომლებიც ეფუძნება მოსწავლეთა კვლევით სამუშაოებსა და პროექტებს, ყოველწლიურად იმართება სამეცნიერო ნაშრომების კონკურსები და კონფერენციები. ქიმია, როგორც მეცნიერება და სასწავლო საგანი, ამგვარი მოღვაწეობისათვის, ვრცელ ასპარეზს იძლევა, ამასთანავე ხელს უწყობს მოზარდთა ინტელექტის განვითარებას, საკუთარი საქმიანობისადმი შემოქმედებითი მიდგომების გამომუშავებას და მის პროფესიულ ორიენტირებას. ასევე იზრდება ქიმიის სფეროში მოსწავლეთა სამეცნიერო-კვლევითი სამუშაოების სოციალური მნიშვნელობაც. ეს შემთხვევითი არაა, რადგან თანამედროვე მსოფლიოში ადამიანისა და გარესამყაროს ურთიერთობის საკითხი სულ უფრო მწვავედ დგება.

ამიტომ სკოლის ერთ-ერთ მნიშვნელოვან ამოცანას მოზარდის იმ სათანადო ცოდნითა და უნარებით უზრუნველყოფა წარმოადგენს, რაც საფუძველს დაუდებს „ქიმიური“ აზროვნებისა და კულტურის ჩამოყალიბებას.

სამეცნიერო-კვლევითი სამუშაოები ხშირ შემთხვევაში მასწავლებლის ინიციატივით მიმდინარეობს. პედაგოგი მოსწავლეთა კვლევების ორგანიზატორად და ხელმძღვანელად გვევლინება.  შესაბამისად, სამუშაოს შედეგებზე ძირითადად მასწავლებელი აგებს პასუხს.

ასეთი სამუშაოები, და ზოგადად მსგავსი აქტივობა, მასწავლებლისგან სპეციალურ დამატებით ცოდნასა და სამეცნიერო-კვლევითი მუშაობის გამოცდილებას მოითხოვს. ხშირად ეს გარემოება გარკვეულ სიძნელეებს ქმნის. ამიტომ დგება შემდეგი საკითხები: როგორ შევარჩიოთ თემა კვლევითი სამუშაოსათვის ისე, რომ საინტერესოც იყოს, აქტუალურიც და შეესაბამებოდეს სკოლის პროგრამას. შესაძლებელია თუ არა, მთელ სკოლაში, სხვადასხვა საგნებში, კვლევითი პროექტების ორგანიზება? მიზანშეწონილია თუ არა, სამეცნიერო-კვლევით სამუშაოებში დიდი რაოდენობით მოსწავლეთა ჩართვა, თუ მხოლოდ ცალკეული მათგანის? როგორ უნდა გაფორმდეს კვლევითი სამუშაო სწორად? როგორ დავაინტერესოთ და ვასწავლოთ მოზარდს, დამოუკიდებლად წარმართოს კვლევითი საქმიანობა და წარუძღვეს პროექტს?

საბუნებისმეტყველო მეცნიერების სფეროში, საკონფერენციოდ და საკონკურსოდ წარდგენილი  ნაშრომების ანალიზისას, გამოკვეთილია მოსწავლეთა კვლევითი სამუშაოების ორგანიზების შემდეგი სახეობები:

პრობლემურ-რეფერატული შემოქმედებითი ნაშრომები, რომლებიც დაწერილია რამდენიმე ლიტერატურულ მასალაზე დაყრდნობით, რაც გულისხმობს სხვადასხვა წყაროთა მონაცემების შედარებასა და ამის საფუძველზე პრობლემური საკითხის საკუთარ ინტერპრეტაციას;

ექსპერიმენტული შემოქმედებითი ნაშრომები, რომლებიც ეფუძნება იმ ექსპერიმენტის ჩატარებას, რომელიც მეცნიერებაში აღწერილია და მისი შედეგებიც ცნობილია. ეს ნაშრომები უფრო საილუსტრაციო ხასიათისაა და წარმოადგენენ შედეგის თავისებურებების დამოუკიდებელ ინტერპრეტაციას, საწყისი პირობების ცვლილებებიდან გამომდინარე;

ნატურალისტური და აღწერითი შემოქმედებითი ნაშრომები, რომლებიც მიმართულია, რომელიმე მოვლენაზე დაკვირვებასა და მის საფუძვლიან აღწერაზე. აქ შესაძლოა იყოს მეცნიერული სიახლის ელემენტებიც. ამ სახის ნაშრომების განმასხვავებელი თავისებურებაა, კვლევის კორექტული მეთოდიკის არარსებობა;

პრაქტიკუმი (პრაქტიკული სამუშაოები)- სასწავლო დავალება, სავარჯიშო, ლაბორატორიული სამუშაო, რომელიც ხელს უწყობს, როგორც განვლილი მასალის, ასევე სასწავლო დისციპლინის პრაქტიკულ ათვისებას. ემსახურება ბუნების ამა თუ იმ კანონის ილუსტრირებას;

რეფერატი, ნაწილობრივ ძიებითი ხასიათისაა, ხოლო ფორმით სრული ნაშრომია, რომელიც წარმოადგენს შერჩეული მასალებისა და გამოქვეყნებული წყაროების ერთობლიობას, რომელიც უფრო ვრცლად ახდენს შესასწავლი პრობლემის გაშუქებას. ის გულისხმობს, დამოუკიდებლად საკითხის (პრობლემის) განხილვას, ავტორის მსჯელობების საფუძველზე, რომლებიც ლიტერატურაში მოცემულ ინფორმაციას ეყრდნობა. რეფერატი ასახავს მოსწავლის მიერ სამეცნიერო-კვლევითი სამუშაოს წარმოების უნარებს, მათი პრაქტიკაში გამოყენების ცოდნას, ასევე მოსწავლის მიერ კვლევის შედეგების წერილობით გადმოცემის უნარს. გარკვეულწილად, რეფერატი შეიძლება განვიხილოთ, სამეცნიერო მოღვაწეობის მოსამზადებელ ეტაპად;

მოსწავლეთა სამეცნიერო-კვლევითი მოღვაწეობა შემოქმედებითი სამუშაოა, რომელიც სამეცნიერო თვალსაზრისით კორექტული  მეთოდიკის დახმარებით მიმდინარეობს, რომლის საფუძველზეც კეთდება ანალიზი და დასკვნები საკვლევი მოვლენის ხასიათზე. ამგვარი სამუშაოების თავისებურებაა ის, რომ შეუძლებელია წინასწარ განვსაზღვროთ კვლევის შედეგები. სამუშაო შემდეგი ეტაპებისგან შედგება: ამოცანის დასახვა, საკითხის გარშემო შესაბამისი თეორიის შესწავლა, კვლევის მეთოდის შერჩევა და მისი პრაქტიკული ათვისება, საკუთარი მასალის შეგროვება, მისი ანალიზი, განვრცობა, მეცნიერული კომენტარი და საკუთარი დასკვნები;

პროექტი არის შემოქმედებითი სამუშაო, რომელიც მიმართულია გარკვეული შედეგის მიღწევაზე, უნიკალური პროდუქტის შექმნაზე. ის გულისხმობს, დასახული ამოცანის წინასწარ განსაზღვრულ ვადებში განსაზღვრული რესურსებით შესრულებას, პროდუქტის საბოლოო ხარისხის მიმართ წინასწარ წაყენებული მოთხოვნების გათვალისწინებით.

სამუშაო შემდეგი ეტაპებისგან შედგება: კონცეფციის შემუშავება, პროექტის მიზნისა და ამოცანის, ასევე ხელმისაწვდომი და ოპტიმალური რესურსების განსაზღვრა, გეგმის შემუშავება და სამუშაოს ორგანიზება, პროექტის რეალიზაცია (ანოტაცია და აღწერა ან პრეზენტაცია). კვლევითი სამუშაოსგან განსხვავებით პროექტირება ყოველთვის პრაქტიკაზეა ორიენტირებული. ამა თუ იმ პროექტის რეალიზებისას ადამიანი არა მარტო სიახლის ძიებაშია, არამედ არსებულ პრობლემას რეალურად გადაჭრის. მას მუდმივად უწევს უამრავ გარემოებათა გათვალისწინება. პროექტის შემუშავება ჩვეულებრივ შემოქმედებითი სამუშაოა, რომელიც დამოკიდებულია ბევრ გარეგნულ გარემოებებზე. არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ თეორიულად, პროექტის განხორციელება შესაძლებელია მზა სამოქმედო სქემებისა და ალგორითმების გამოყენებით.

პროექტირებისგან განსხვავებით კვლევითი საქმიანობა იმთავითვე უფრო თავისუფალი, პრაქტიკულად არარეგლამენტირებულია და არ ექვემდებარება გარკვეულ წესებს. ყველაზე თამამი ჰიპოთეზებიც კი დასაშვებია. ამიტომ ის იმპროვიზაციის უფრო მეტ საშუალებას იძლევა და მოსწავლე-მასწავლებლებში მეტი პოპულარობით სარგებლობს;

საპროექტო-კვლევითი მოღვაწეობა გულისხმობს საკუთარი კვლევების პროექტირებას, მიზნებისა და ამოცანების პირობითი გამოკვეთას, მეთოდიკის შერჩევის პრინციპის შემუშავებას, კვლევის მიმდინარეობის დაგეგმვას, მოსალოდნელი შედეგების განსაზღვრას, კვლევის შეფასებას და აუცილებელი რესურსების განსაზღვრას.

უნდა აღინიშნოს, რომ ყოველი ზემოთ ჩამოთვლილი სასწავლო სამუშაოს სახეობა, განსხვავებულ მიზანს ემსახურება. ბუნებრივია, მათი საგანმანათლებლო შედეგებიც განსხვავებული იქნება. მოსწავლეთა კვლევითი მუშაობის ორგანიზატორებმა, უნდა იცოდნენ თანამდევი დაბრკოლებების შესახებ. კარგად ესმოდეთ სასწავლო კვლევების დანიშნულება და არ გააიგივონ ის სამუშაოს სხვა სახეობებთან.

ამგვარ სამუშაოებს, ახასიათებთ გარკვეული თავისებურებები. რა განასხვავებს მოსწავლეთა კვლევით მუშაობას სამეცნიერო კვლევებისაგან? რა თავისებურებები გააჩნია სკოლაში ასეთი სამუშაოების ორგანიზებას?

ეს საკითხები არც თუ უმნიშვნელოა, რადგან ამ ბოლო დროს ქიმიის განხრით წარმოდგენილ საკონფერენციო თემებში გვხვდება ისეთებიც, როცა ძნელია განსაზღვრო, ვინ განახორციელა კვლევა – მოსწავლემ თუ დამწყებმა მეცნიერმა. სკოლაში მოსწავლეთა კვლევითი მუშაობა, არსებითად განსხვავდება პროფესიონალ მეცნიერთა სამუშაოებისგან. შევეცადოთ მათი სხვაობის აღწერა.

სკოლაში კვლევის არსი ისაა, რომ იგი სასწავლო ხასიათისაა და მიზნად არ ისახავს, რაღაც ახალი მეცნიერული ფაქტებისა და შედეგების დადგენას, როგორც ეს „დიდ მეცნიერებაში“ ხდება. თუმცა გამოცდილებამ აჩვენა, რომ მოსწავლეთა აღმოჩენები ზოგჯერ საკმაოდ საინტერესოა პროფესიონალური თვალსაზრისითაც. სასწავლო კვლევითი მუშაობის მთავარ მიზანს პიროვნების განვითარება და თვითრეალიზაცია წარმოადგენს, რაც მოზარდს საკუთარი თავის ძიებასა და თავისი შესაძლებლობების ობიექტურად შეფასებაში ეხმარება. ავითარებს დამოუკიდებლობას, რაც საფუძველს ქმნის მოსწავლის მიერ ახალი ცოდნის ძიებისათვის, სოციალური აქტივობისა და კომუნიკაბელურობისათვის. ასწავლის საკუთარი აზრის მკაფიოდ ჩამოყალიბებას, ააქტიურებს მეხსიერებას, ლოგიკასა და ფართო წარმოსახვით აზროვნებას. აყალიბებს კვლევისათვის საჭირო ჩვევებს და ახდენს კვლევითი აზროვნების უნარის ინიცირებას.

პედაგოგი ამ შემთხვევაში კონსულტანტის როლშია და უნდა ახსოვდეს, რომ სამუშაო პროცესში მოსწავლისთვის ყველაზე მთავარია, დამოუკიდებლად დაეუფლოს ცოდნის მოპოვების მეთოდს და განიცადოს საკუთარი აღმოჩენის სიხარული.

პედაგოგს ნათლად უნდა ჰქონდეს წარმოდგენილი მოსწავლეთა სამეცნიერო-კვლევითი სამუშაოს მიზანი და ამოცანა. ამ შემთხვევაში ის შეძლებს სწორად წარმართოს პედაგოგიური საქმიანობა და სასურველი შედეგიც მიიღოს.

სკოლაში კვლევების ორგანიზების შესახებ მომდევნო სტატიაში ვისაუბრებთ.

 

 

 

 

ვიდეობლოგი

მასწავლებლის ბიბლიოთეკას ახალი წიგნი შეემატა- სტატიები განათლების საკითხებზე

ჟურნალ „მასწავლებლის“ თითოეული ნომრის მომზადებისას, ცხადია, ვფიქრობთ მასწავლებელზე და იმ საჭიროებებზე,რომელთა წინაშეც ის ახლა დგას. ვფიქრობთ მასწავლებელზე, რომელიც ჩვენგან დამოუკიდებლადაც ფიქრობს, როგორ მოემზადოს გაკვეთილისთვის, რა...