თანამედროვე მასწავლებლების მოვალეობაა, არ შემოიფარგლონ მხოლოდ საგნის სწავლებით – ისინი მოსწავლის პიროვნების აღზრდასა და მის მოქალაქეობრივ ჩამოყალიბებაზეც უნდა ზრუნავდნენ. ამავე

თანამედროვე სტანდარტები ფართოდაა მიმართული განათლების ჰუმანიზაციაზე და  სწავლების ინდივიუალიზაციაზე, რომელიც ხელს უწყობს თითოეული მოსწავლის რეალიზაციას. ამ მოთხოვნის შესრულების ეფექტური საშუალებაა

ვერშემდგარი არქეოლოგი ვარ. ეს იმას კი არ ნიშნავს, რომ ვისწავლე და არაფერი გამომივიდა. უბრალოდ, მოწოდებით, ბუნებით, ყველაზე დამუხტული ოცნებებით არქეოლოგობისკენ

თავი უნდა გავთქვა: არცერთ სხვა წერილზე არ დავმჯდარვარ იმდენი ხანი, რამდენიც ამ წერილზე საფიქრალად დამჭირდა,  არასდროს. ერთი პირობა ისაც ვიფიქრე,

ბოლო ხანებში აქტუალურია მუზეუმისა და საგანმანათლებლო დაწესებულებების, მათ შორის სკოლების, შემოქმედებითი თანამშრომლობა. ამის ამსახველ მასალას მრავლად შეხვდებით პრესასა და ინტერნეტსივრცეში.

პრობლემური დავალებების გამოყენება საგანმანათლებლო სივრცეში დიდი ხანია აღიარებული მეთოდია. ამგვარი დავალებები მიმართულია მოსწავლის მიერ პრობლემის დამოუკიდებლად გადაწყვეტის უნარის განვითარებისკენ, კრიტიკული

ისტორიულ ფაქტებთან ნაცნობობა, ცალკეული თუ გლობალური მნიშვნელობის მოვლენების გააზრება უპირველესად დაკავშირებულია  სივრცესა და დროში ლოკალიზაციასთან. ეს ერთ-ერთი უმთავრესი პირობაა მოსწავლეთა

საოცარი, საინტერესო და პრობლემური   აქტივობა, რომელიც  სსპ (საოცარი, საინტერესო, პრობლემური) სტრატეგიას ეფუძნება, მოსწავლეებისთვის ტექსტის, გამოსახულებისა და ვიდეოფილმის ანალიზის სწრაფი

აღმოსავლური არქიტექტურული სტილის ისტორია   ისტორიის შესწავლაში ძალიან დიდია კულტურულ-ისტორიული მასალის როლი. ეს განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია სწავლების საბაზო და საშუალო საფეხურებზე,

სასკოლო პრაქტიკული საქმიანობის დროს ხშირად გვესმის ასეთი ფრაზები: „მდინარე მტკვარი გაივლის თითქმის მთელ საქართველოს და ერთვის კასპიის ზღვას აზერბაიჯანის ტერიტორიაზე“;