როგორც წინა წერილში აღვნიშნავდი, იმ დროის ტრადიციით, ყოველი ნიჭიერი შემოქმედი საკუთარ შესაძლებლობებს სხვადასხვა ქვეყანაში აჩვენებდა. შოპენის შემთხვევაშიც ასე მოხდა. 1829

ართურ მილერის „სეილემის პროცესი“ მოზარდ მაყურებელთა თეატრის აფიშაზე – თავდაპირველ დაბნეულობას სიხარული ცვლის, სიხარულს – დაეჭვება: არ გაუჭირდებოდა თეატრს თავისი

თამრი ფხაკაძის „გრძელცხვირა ჯადოქარი მარსია, მეფე ბუთხუზ პირველი და სხვები“ 2017 წლის საუკეთესო ზღაპრად დასახელდა და იაკობ გოგებაშვილის პრემია დაიმსახურა.

უვერტიურის  ჟანრის  ევოლუცია  და ბეთჰოვენის მუსიკა  დრამისთვის – ,,ეგმონტი” ჩემი   სტატია  ეძღვნება  უვერტიურის  ჟანრის  ჩამოყალიბებისა და  განვითარების  ისტორიას.  საბაზო საფეხურზე

სტატიის მიზანია მოსწავლის ჰარმონიული განვითარება მუსიკალურ კულტურასთან ზიარებით. ამისთვის მოსწავლე უნდა გაეცნოს მუსიკის ინტონაციურ-სახეობრივ ბუნებას, ჟანრულ თუ სტილისტურ მხარეებს, მუსიკალური

მუსიკის შესწავლის მსურველებს თეორიის დაძლევა ხშირად შეუძლებლად მიაჩნიათ, მაგრამ ეს აზრი მცდარია. თუ თემას მარტივი და გასაგები ფორმით მივაწვდით, გარწმუნებთ,

  არ ვიცი, ამაზე ადრე მიფიქრია თუ არა, მაგრამ ახლა აღმოვაჩინე, რომ ახალი წელი საკუთარ დაბადების დღეზე გაცილებით მეტად მიყვარს.

მუსიკალური პედაგოგიკის მისამართით დღემდე გაისმის ორჭოფული კითხვები: რამდენად აუცილებელია სკოლის მოსწავლეებისთვის, მით უფრო – სკოლამდელი ასაკის ბავშვებისთვის, მუსიკალური ანბანის, კერძოდ,

მეორე მსოფლიო ომის დროს, სანამ ანა ფრანკი დღიურს წერდა და პოლონელი ებრაელი სოფია არჩევანს ორ შვილს შორის აკეთებდა, ჰოლოკოსტმა, რომელიც 

სიმართლე უნდა ითქვას, მუსიკოსად, განსაკუთრებით პროფესიონალად ჩამოყალიბების გზას ვერაფრით ვუწოდებთ მოკლესა და მარტივს. ბავშვისთვის ფორტეპიანოზე დაკვრის შესწავლის პროცესი ადვილი არ