შხამი წვეთობით…
უმრავლესობის ქვეყანა
შარშან გაზაფხულზე, ბევრის აზრით, უცნაური გადაწყვეტილება მივიღე _ ხორცზე უარი ვთქვი. დიდად არასოდეს მიყვარდა. პერიოდულად მანამდეც დამინებებია თავი ხორცის ჭამისთვის _ ორი-სამი თვით, ბოლოს კი გადავწყვიტე, რომ რაც უსიამოვნო შეგრძნებას გიტოვებს, ჯობია, არ მიირთვა. ექიმებთან კონსულტაციები გავიარე და მეგობრებს და ახლობლებს გამოვუცხადე, რომ ახალ გასტრონომიულ ეტაპზე გადავედი. სოციალურ ქსელში ხმაური არ ამიტეხავს, არც არავის ველაპარაკები უხორცოდ ცხოვრების სიკეთეებზე, რადგან კვების საკითხები ჩემთვის უაღრესად ინტიმური და ინდივიდუალურია და გარშემომყოფთათვის დისკომფორტის შექმნას მაქსიმალურად ვერიდები. მიზეზებზე და შედეგებზე საუბარს არც ახლა ვაპირებ. საერთოდაც, პირველად ვწერ ჩემი არცთუ ისე ახალი გადაწყვეტილების შესახებ. ვწერ კონკრეტული მიზეზის გამო.
დამღლელი სამუშაო დღის შემდეგ სასტუმროს რესტორანში შესულმა აღმოვაჩინე, რომ ყველა ძირითადი კერძი, წვნიანის ჩათვლით, ხორცით იყო დამზადებული. ხმაური არ ამიტეხავს, არც მიჩხუბია. მენეჯერთან მივედი და წყნარად ვუთხარი, რომ მენიუს შედგენისას აუცილებლად უნდა გაითვალისწინონ მათი ინტერესები, ვინც ხორცს არ ჭამს. პასუხმა, რომელიც მივიღე, მსოფლიო ვერა, მაგრამ მე ნამდვილად გამაოგნა: „თქვენ რომ ხორცს არ ჭამთ, ჩვენი ბრალი არ არის!”
რა თქმა უნდა, პრობლემას არ წარმოადგენს, ადამიანმა, რომელიმე საღამოს, მშიერმა დაიძინო, ან ხილზე გადაიარო. რა თქმა უნდა, კარგად მომეხსენება, რომ საქართველოს მოსახლეობის ძალიან დიდი ნაწილი სრულფასოვნად ვერ იკვებება და ამ ფონზე, ჩემი უკმაყოფილება, თუკი მას ერთი კონკრეტული მომხმარებლის პრეტენზიად განვიხილავთ, სასაცილოდ ჩანს, მაგრამ ჩემი მთავარი სათქმელი სხვაა. ის არ ეხება ერთ კონკრეტულ ვახშამს, ჩემს პირად უკმაყოფილებას, ან რომელიმე სასტუმროს არადამაკმაყოფილებელ სერვისს. საქმე ჩვენს დამოკიდებულებებშია, ჩვენს მიდგომებში, ჩვენი გონების მოწყობაში.
ჩვენ ვცხოვრობთ უმრავლესობის ქვეყანაში, რომელიც გზიდან გადახვევას არ გპატიობს, რომელიც არ გპატიობს, თუ ხინკლის წვენს სოკოს სუპი გირჩევნია, რომელიც თავზე გადგას და დაგყვირის, რომ უნდა იკვებო ისე, როგორც სხვები იკვებებიან, ძალით გიდებს თეფზე არასასურველ კერძს, ძალით გაცხოვრებს ისე, როგორც თავად მიაჩნია სწორად. ასე ხდება მაშინაც, როცა საკუთარი გადაწყვეტილებებით არავის აწუხებ, მაშინაც, როცა უბრალოდ, შენთვის, მშვიდად ყოფნას ცდილობ და მაშინაც, როცა ძალიან გინდა, პირადი სივრცე არავინ დაგირღვიოს.
რაც საზოგადოდ მიღებულია _ ყველასთვის სავალდებულოა. ასე სჯერათ ჩვენთან და ეს დაჯერებულობა გენეტიკურად გადაეცემა თაობიდან თაობას, ყოველი შემდეგი თაობა კი მას ფართოდ ავრცელებს ყველაფერზე, იქნება ეს რელიგია, პოლიტიკა, სექსუალური ორიენტაცია, წეს-ჩვეულებები და როგორც ირკვევა, კვების რაციონიც კი. ადამიანებს, რომლებიც თავს უმრავლესობას ეძახიან, რატომღაც არასოდეს ერიდებათ, მოგიბრუნდნენ და გითხრან, რომ შენი განსხვავებულობა, შენი არჩევანი, მათი ბრალი არ არის.
დიახ, ჩემი არჩევანი მარტო ჩემია და მის განაწილებას არავისთან ვაპირებ, მაგრამ მე, ჩემი არჩევანითურთ, ამ საზოგადოების ნაწილი ვარ, როგორც ბევრი, ვინც აირჩია განსხვავებული ცხოვრება, განსხვავებულად კვება, განსხვავებულად ლოცვა, განსხვავებულად სიყვარული, ვინც დინების საწინააღმდეგოდ მოკლე მანძილზე მაინც გაცურა, ვინც არჩევნებზე მივიდა და ყველა პოლიტიკური პარტია გადახაზა, და ასე შემდეგ, დაუსრულებლად.
მინდოდა, ამ პოსტით შემეხსენებინა ბევრისთვის (რადგან საკუთარ თავსაც პერიოდულად ვახსენებ, რათა შეცდომებისგან დაზღვეული ვიყო), რომ კონსტიტუცია და ადამიანის უფლებათა დეკლარაცია, ისევე, როგორც მზე, ყველას თანაბრად გვწვდება (გნებავთ, მოგვეფინება). სწორედ ეს არის ჩვენი მთავარი მონაპოვარი და არა მწვადი, ან რომელიმე სხვა კერძი. მინდოდა, მეთქვა, რომ დედამიწა ბრუნვას მაშინ შეწყვეტს და დანარჩენი პლანეტებიც მაშინ შეგვაქცევენ ზურგს, როცა ყველანი ერთნაირად ვიფიქრებთ, ერთნაირად მოვიქცევით და თუნდაც, გამოვიკვებებით.
ალბათ გაინტერესებთ, როგორ დასრულდა ჩემი თავგადასავალი ზემოთხსენებულ ცნობილ სასტუმროში. არც ისე კარგად, ანუ კუჭის სამდღიანი ტკივილით და საშინელი გადაღლით, რადგან კვების რაციონის ამბებს სხვა უსიამოვნო თავგადასავალიც დაემატა. თუმცა ქართული მომსახურების ამ და სხვა „სიკეთეების” შესახებ სხვა დროს დავწერ, მთავარ თემას რომ არ მოგწყვიტოთ.
ადამიანის უფლებების სწავლება ბლუმის ტაქსონომიის გამოყენებით
მოძალადე და მსხვერპლი სკოლაში შესასწავლი რამდენიმე ლიტერატურული ნაწარმოების მიხედვით
Лапша, я поскользнулся…
პირველი სიტყვები რუსულად, რაც გავიგე და დავიმახსოვრე, სერჯო ლეონეს სახელგანთქმული ფილმიდან იყო, რომელსაც მაშინ ყველა „ადნაჟდი ვ ამერიკე”-ს ეძახდა. მაშინ არც მიცდია, უფრო ზუსტად, არც გამიბედავს ვინმესთვის მეკითხა, რას ნიშნავდა, ქართულად როგორ ითარგმნებოდა ეს ფრაზა – ყველა ისე მოხიბლული და აღტაცებული, აცრემლებული იყო გარშემო, მომეჩვენა, რომ მათთვის შეურაცხმყოფელი იქნებოდა შეკითხვის დასმა. და ბოლოს და ბოლოს, მეც ხომ თავმოყვარეობა მქონდა: სადმე ოდესმე უსათუოდ გავარკვევდი.
ეს „ოდესმე” ერთხელაც დადგა და ის დროც მოვიდა, როცა „ერთხელ ამერიკაში”-ს ქართული გახმოვანებით ვუყურე. ერთი ნაცნობი მეუბნებოდა, ქართულად გახმოვანებულ „ხიტებს” რომ ვუყურებ, მგონია, დასცინეს და გააბანძესო, კაცი კაცს არ ჰგავს, ქალი – ქალს, სიტყვა სიტყვას არ ემთხვევაო. მოგვიანებით ეს ბრალდება ქართულად თარგმნილი წიგნების შესახებაც მომისმენია, და ასე მგონია, ამ შეხედულებებს შუალედური ენის გამოცდილება კვებავს. თუმცა რაღა შუალედურის – გასული საუკუნის 70-იანების ბოლოს სულ ცოტა დააკლდა და კონსტიტუციით გამყარებული, დომინანტი, უპირატესი ენა იქნებოდა.
ხშირად ყოფილა, ტექსტზე მუშაობის დროს, ზოგიერთი ავტორისთვის მითხოვია, რუსულად ციტირებული ბოდლერის, სარტრის, ჰემინგუეის, აკუტაგავას და სხვათა ფრაზები როგორმე ქართულად ეთარგმნათ. „ეფექტი დაიკარგება”, – მათი არგუმენტები გაჭრილი ვაშლივით ჰგავდა ერთმანეთს, – „განა თარგმნა მიჭირს, უბრალოდ ის სიმძაფრე, მოქნილობა, დატვირთვა არ ექნება”. „რატომ?” – მიკვირდა ხოლმე, და სულ ვფიქრობდი, კონკრეტული ავტორი ქართულ ენაში ვერ ხედავდა იმის შესაძლებლობას თუ საკუთარ თავში ვერ პოულობდა ძალას, რიგიანად ეთარგმნა ის (თუნდაც გენიალური) ფრაზა.
მერე დავრწმუნდი, რომ საჭიროდაც არ მიაჩნდა. „რად გვინდა იმის განმარტება, რაც ისედაც ყველას ესმის?” – მეტყოდნენ გაკვირვებულები. და მაშინ იძულებული ვიყავი ბავშვობიდან მყარად გამჯდარ თავმოყვარეობაზე ხელი ამეღო: „მე არ მესმის”.
ამ შემთხვევაში კინოთეატრების მესვეურთა დადანაშაულება, რბილად რომ თქვა, პრობლემის მხოლოდ ცალმხრივად შეფასება იქნებოდა. საქმეში ჩახედული ადამიანები სხვა უამრავ მიზეზთან ერთად, რამდენიმეს ფაქტორს ხაზგასმულად ასახელებენ:
1) მიზანმიმართული სახელმწიფო პოლიტიკის არარსებობა, რაც შეზღუდავს კინოთეატრებში რუსულად გახმოვანებული/დუბლირებული ფილმების ჩვენებას, 2) საგანმანათლებლო დაწესებულებების, კინოსტუდიების, ამ თემით დაინტერესებული საჯარო და კერძო ორგანიზაციებისათვის ხელის შეწყობა სფეროს გასავითარებლად (ფილმის დუბლირებას, პროფესიონალი მსახიობების გარდა, მინიმუმ კარგი მთარგმნელი და დუბლირების რეჟისორი სჭირდება), 3) ქართულად დუბლირება ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი საფუძველი იქნება კინოთეატრებს შორის კონკურენციის გასაძლიერებლად (ვფიქრობ, უშუალო მფლობელისაგან შეძენილ, ორიგინალიდან ნათარგმნ და დუბლირებულ ფილმებს/მულტფილმებს მეტი მაყურებელიც ეყოლება და სერიოზულ როლსაც შეასრულებს ქართული ენის განვითარებაში).
ასე თუ არ მოხდა… ასე უნდა მოხდეს! ისიც ცხადია, რომ უფრო და უფრო მომძლავრდება ნაკითხი თუ გაუნათლებელი ნიჰილისტების ნიაღვარი, რომელიც ქართულ ენაზე თარგმნილი წიგნებისა და ფილმების გამასხრებაში გაეჯიბრებიან ერთმანეთს, მაგრამ ეს ქართულ ენას – ჩვენი სახელმწიფოსა და იდენტობის ყველაზე ძლიერ საყრდენს – კიდევ უფრო გააძლიერებს.
რა ასაკიდან უნდა იწყებდეს ბავშვი უცხო ენის შესწავლას
მუსიკა ომის არომატით: ჯაზის ორმხრივი ცხოვრება და ედიტი

მართვა და ადამიანური რესურსების მენეჯმენტი სკოლაში
„ზაზუნას დღე“ მასწავლებლისათვის
ინტერაქციული ლექციის გამოყენება გაკვეთილზე
ინტერაქციულ ლექციას საფუძვლად ცოდნის ორგანიზებისშემდეგი კანონზომიერებაუდევს:
I ეტაპზეხდება გაგება(გააზრება, შემეცნება, განზოგადება), ანუ კონცეპტუალური ცოდნის მიღწევა;
IIეტაპზე – ათვისება (განმეორების სხვადასხვა ხერხის გამოყენება), ანუ ცოდნა იძენს დინამიურ ხასიათს;
IIIეტაპზე – ადგილი აქვს უნარების გამოყენება/ფორმირებას (სტანდარტული და შემოქმედებითი ფორმით), ანუ ტრანსფერული ცოდნის ჩამოყალიბებას.
მიზნის მისაღწევად და მაქსიმალური შედეგისთვის უნდა გვახსოვდეს, რომ
- ინტერაქციული ლექცია კარგად უნდა გაიწეროს დროში, შესაძლებელია რამდენიმე ნაწილადაც დავყოთ;
- სასურველია მოსწავლეებს ლექციის დასაწყისშივე წარვუდგინოთ მონახაზი, რითაც ისინი შეძლებენ დაინახონ ლექციის სტრუქტურული ერთეულები და საყრდენი მომენტები;
- დასაწყისშივე დავსვათ შეკითხვა, რომელიც გამოიწვევს მათ ცნობისმოყვარეობას და მივცეთ მისი შესრულებისათვის საჭირო ინსტრუქცია. ეს გაზრდის მოტივაციას, ინტერესს ლექციის მიმართ და მასალის ათვისებაც უფრო ადვილად და სწრაფად მოხდება;
- ლექციის დროს გამოვიყენოთ როგორც აუდიო, ისე ვიდეო-მასალა, ვიზუალიზაციის სხვა საშუალებები, კოგნიტური სქემები, რაც ანალიზის, სინთეზის საშუალებას მისცემს მოსწავლეს და გაუაქტიურებს წარმოსახვას;
- უნდა გვახსოვდეს, რომ მთავარია არა გადაცემული ინფორმაციის მოცულობა, არამედ ის, თუ რა და როგორ გაიგეს მოსწავლეებმა, როგორ აითვისეს ძირითადი მომენტები, შეძლეს თუ არა აზროვნების კიდევ უფრო მაღალი საფეხურების წვდომა, რისთვისაც მოსწავლე დროდადრო უნდა ჩავრთოთ საქმიანობაში და ლექციის აქტიურ ნაწილად ვაქციოთ. შესაბამისად, დავუსვათ შეკითხვები და გადავამოწმოთ ინფორმაციის წვდომის ხარისხი;
- ინტერაქტიური ლექციის მოსმენის პარალელურად მოსწავლეები ავსებენ მასწავლებლის მიცემულ კოგნიტურ სქემას (მაგ., ორგანაიზერს), რითაც განაზოგადებენ ლექციის ცალკეულ ნაწილებს და შექმნიან ერთ მთლიანს, ანუ მოახერხებენ ცოდნის სხვადასხვა საფეხურების გამოყენებას;
- მუშაობის ნაყოფიერება დადასტურდება, თუ ლექციის ბოლოს მოსწავლეები მიღებული ინფორმაციის საფუძველზე მოთხრობის შედგენას (ანუცოდნის აგებას)შეძლებენ.
მაგალითად, ისტორიის VII კლასის კურსში, როდესაც მოსწავლე ეცნობა დიდ ბრიტანეთს და ნორმანთა დაპყრობების შედეგებს ინგლისში,ვიზუალური საყრდენისთვის მასწავლებელს შეუძლია ირლანდიისა და გაერთიანებული სამეფოს რუკის გამოყენება;ხოლო ლექციის მსვლელობის და მასწავლებლის თხრობის კვალდაკვალ მას შეუძლია მოსწავლეებს დაავალოს კოგნიტური სქემის შევსება (ნახ.1):
ლექციის მეორე ნაწილში მოსწავლეები უკვე მეორე სქემაზე იმუშავებენ – ქვეყნის მოსახელობის შემადგენლობასა და მნიშვნელოვან მოვლენებზე (ნახ.2):
გაკვეთილის ბოლოს კი მიღებული ინფორმაციის საფუძველზე შეადგენენ მოთხრობას დიდ ბრიტანეთსადა ინგლისში ნორმანთა დაპყრობების შედეგებზე, რაც მოწმობს, რომ ინტერაქციული ლექციის მეშვეობით ინფორმაციის შინაარსი მათთვის გაცილებით მისაღები, ადვილად დასამახსოვრებელი და გამოსაყენებელი გახდა.
რაც შეეხება რეფლექსიას, ამ დროს მასწავლებელს შეუძლია მოსწავლეები შეაფასოს სასიგნალო ბარათებით (ნახ. 3):
საბოლოო ჯამში აღნიშნულ თემაზე 1 საგაკვეთილო ინტერაქციული ლექციის ფორმატი ასეთი იქნება (ნახ. 4):
კიდევ უფრო დაწვრილებით განვიხილოთ ინტერაქციული ლექციის მაგალითი XI კლასის მსოფლიო ისტორიის კურსიდან:
თემა – „ფეოდალიზმი ევროპაში. რომის კათოლიკური ეკლესია. ჯვაროსნული ლაშქრობები XI-XIII სს”.
ინდიკატორები და შედეგები – ისტ. XI.1; 2; 4; 5; 6; 7.
შინაარსი – ფეოდალიზმი ევროპაში; პაპიზმი; ეკლესია და ბრძოლა ლეგიტიმაციისათვის; ბრძოლა გავლენისთვის შუა საუკუნეების ქრისტიანულ სამყაროში; ჯვაროსნული ეპოქა; რეფორმაცია და კონტრრეფორმაცია.
საყრდენი ტექსტი: შუა საუკუნეების ევროპული საზოგადოება სამი წოდებისგან შედგებოდა, რაც მის განსაკუთრებულ თავისებურებას უსვამდა ხაზს; ყოველ მათგანს თავისი დანიშნულება ჰქონდა; ისინი იბრძოდნენ გავლენის სფეროების გაფართოებისთვის, რაც საზოგადოებაში მრავალ წინააღმდეგობას და ცვლილებას იწვევდა, მათ შორის მსოფლიო ასპარეზზეც.
ლექციის მოსმენის პარალელურადმოსწავლეები შეავსებენკოგნიტურ სქემას – ლოგიკურ ჯაჭვს, სადაც ნახსენები იქნება ყველა ახალი ცნება და ტერმინი, ნაჩვენები იქნება ორ ფენას შორის – სასულიერო და საერო წოდებას შორის არსებული წინააღმდეგობები და ხაზგასმული იქნება სოციალური და ისტორიული მოვლენების ურთიერთკავშირი (ნახ.5):
ნახ.5
ლექციის მოსალოდნელი შედეგები შემოთავაზებული ცხრილის (ნახ.4) მიხედვით:
N1 – მოტივაცია/განწყობისთვის – შეკითხვა: რა კავშირია ფეოდალურ ევროპას, რომის კათოლიკური ეკლესიასა და ჯვაროსნულ ლაშქრობებს შორის XI-XIII სს-ში? (მიადევნეთ თვალ-ყური კოგნიტურ სქმას);
N2 – წოდებები – „ვინც იბრძვის, ვინც ლოცულობს და ვინც მუშაობს”;
N3 – ერთი წოდებიდან მეორეზე გადასვლა შეუძლებელია;
N4 – ახალი მასალი გამტკიცება:
ა) მსოფლიო ბატონობისკენ კათოლიკური ეკლესიის და ფეოდალების მისწრაფების შედეგები იყო:
·
ვაჭრობის განვითარება;
·
ბიზანტიის იმპერიის დაცემა;
·
აღმოსავლური კულტურის გაცნობა;
·
ტექნიკური გამოგონებები.
ბ)ბლოკსქემასთან დაბრუნება (ნახ.5), ახალ ტერმინებზე და ცნებებზე აქცენტირება;
N5 – ინდივიდუალური/ჯგუფური მუშაობის შედეგების შემოწმებისთვის:
ა)დაასახელეთ, რომელი ცნება შეესაბამება მოცემულ განსაზღვრებას –
„განსაკუთრებული მოსაკრებელი” ესაა:
·
საეკლესიო კრება;
·
საეკლესიო გასახადი.
ბ) იპოვეთ შესატყვისობა მოცემულ განსაზღვრებებს შორის – „ინკვიზიცია” ესაა:
·
განსაკუთრებული საეკლესიო ტრიბუნალი, რომელიც ერეტიკოსების წინააღმდეგ საბრძოლველად დაარსდა;
·
აღსარება;
·
განდიდების აკრძალვა.
გ) რა ეწოდება სიგელს, რომლითაც ხდებოდა
„დამნაშავის” გათავისუფლება/შეწყალება:
·
მონანიება;
·
ინდულგენცია.
დ) იპოვეთ ზედმეტი: ისტორიკოსები თვლიან, რომ ჯვაროსნული ლაშქრობების
მიზეზი იყო:
·
ევროპის მოსახლეობის ზრდა;
·
რელიგიური მოტივი – ქრისტეს საფლავის გათავისუფლება;
·
ნორმანების თავდასხმები ევროპის სამხრეთში;
·
პაპების მისწრაფება ძალაუფლების გაზრდისკენ;
·
სხვადასხვა წოდების გამდიდრების, ნადავლის სურვილი.
ე)ვის შეუძლია მოგვითხროს, ევროპის ფეოდალური საზოგადოება როგორ აღმოჩნდა ჩაბმულიჯვაროსნულ ლაშქრობებში?
N6 – რეფლექსია და შედეგების შემოწმება (მოსწავლეები აჩვენებენ სასიგნალო ბარათებს):
·
„ვინ რომელი აირჩიეთ”?
·
დასვენებაზე ის მოვიდეს, ვინც „ვერ გაიგო”.
ინტერაქციული ლექციის დინამიკურობა და მაღალი მოტივაცია მოსწავლეთა რეალური წარმატების საფუძველია, ამიტომ მისი გამოყენება სასწავლო პროცესში სასურველი და აუცილებელია.