რამდენიმე სასწავლო აქტივობა, მოსწავლის ინტერესის გასაღვივებლად
ნიკუშას
ჩემი ძმიშვილი – ნიკუშა, წელს პირველი კლასის მოსწავლე გახდა. იმის გამო, რომ ჩვენს ოჯახში უკანასკნელმა მე გამოვიარე სკოლის წლები, ანუ მოწაფეობის ავან-ჩავანი წესით დანარჩენებზე უკეთ უნდა მახსოვდეს, გადავწყვიტე წერილი მივწერო მას. იქნებ რამეში გამოადგეს კიდეც. „რა უნდა ისწავლო სკოლაში?” – ვკითხე ნიკუშას რამდენიმე დღის წინ, რაზეც დაუფიქრებლად მიპასუხა – „კითხვა”. იმედი მაქვს, როდესაც კითხვას ისწავლის, ამ წერილისთვისაც დარჩება დრო.
საუკეთესო განათლების მიღების გზები-ფინეთი, სამხრეთ კორეა
ჯერ კიდევ ორმოცდაათი წლის წინ სამხრეთ კორეასა და ფინეთს საშინელი საგანმანათლებლო სისტემა ჰქონდათ. მაშინ ფინეთი ეკონომიური კრიზისის საფრთხის წინაშე იდგა. სამხრეთ კორეა კი სამოქალაქო ომის გამო, მიწასთან იყო გასწორებული. დღეს, ნახევარი საუკუნის შემდეგ, ამ ორი ქვეყნის საგანმანათლებლო სისტემა დანარჩენი მსოფლიოსთვის სამაგალითოდ იქცა. სამხრეთ კორეისა და ფინეთის სკოლებში მოსწავლეები შესანიშნავ განათლებას იღებენ. საინტერესოა, რა შეუძლიათ სხვა ქვეყნებს ისწავლონ ამ ორი ქვეყნის მაგალითზე, რომლებიც აბსოლუტურად განსხვავებული საგანმანათლებლო მოდელით ხელმძღვანელობენ?!
კორეული მოდელი შრომისმოყვარეობასა და დაუღალავ შრომას მოიაზრებს.
„ზოგიერთ აზიურ ქვეყანაში, თუ სოციოეკონომიკურ კიბეზე აცოცება და სტაბილური სამუშაოს პოვნა გინდა, რთული გამოცდების ჩაბარება მოგიწევს”, – ამბობს მარკ აკერი, განათლებისა და ეკონომიკის ეროვნული ცენტრის დირექტორი. გამოცდების ჩაბარება დიდ ცოდნასა და დაუღალავ შრომას მოითხოვს. ამ გზით მიღწეულ წარმატებას სამხრეთ კორეაში უპირატესი მნიშვნელობა აქვს.
კორეელებმა საგმირო საქმე ჩაიდინეს – დღეს ქვეყანაში განათლების დონე 100%-ს აღწევს. ამ შედეგის მისაღწევად, ქვეყანა საგანმანათლებლო ექსტრემიზმის მიმდევარი გახდა. ადგილობრივი მოსწავლეები ტიტანური შრომისა და უდიდესი წნეხის ქვეშ ცხოვრობენ. აქ ნიჭი ღვთისგან ბოძებულ საჩუქრად არ მიიჩნევა. ხალხს სამხრეთ კორეაში ღრმად სწამს, რომ დაუღალავი შრომითა და სიბეჯითით დასახულ მიზანს მიაღწევ. მოკლედ, აქ მოსწავლეებს წარუმატებლობის უფლება არ აქვთ. სკოლაში სწავლასთან ერთად ისინი კერძო მასწავლებლებთან ემზადებიან და მთელი დღის მანძილზე თავისუფალი დრო მხოლოდ ერთი საათი აქვთ. აქაურებს ერთგვარი დევიზიც გააჩნიათ – თუ საკმარისად ბევრს სწავლობ, საკმარისად ჭკვიანი ხარ. თუ აქაური მოსწავლეების საგამოცდო შედეგებს სხვა ქვეყნებისას შევადარებთ, აღმოჩნდება, რომ სამხრეთ კორეაში საუკეთესო შედეგი აქვთ, კრიტიკული აზროვნების ტესტისა და ანალიზის ჩათვლით.
„სამხრეთ კორეელებს სჯერათ, რომ ამ რთული სასწავლო პერიოდის გავლის შემდეგ, მათ შესანიშნავი მომავალი ელით”, – წერს ანდრეას შლაითერი, ეკონომიკური თანამშრომლობისა და განვითარების ორგანიზაციის საგანმანათლებლო პოლიტიკის მრჩეველი. „აქ მშობლები შვილებს ეკითხებიან: რა გირჩევნია – ხანმოკლე უბედურება თუ ხანრძლივი ბედნიერება?!”.
სამხრეთ კორეაში საკლასო ოთახი დიდი ზომისაა და კლასში ბევრი ბავშვი სწავლობს, რაც, მაგალითად, მიუღებელი იქნებოდა ამერიკელი მშობლისათვის. სამხრეთ კორეაში მასწავლებლის მიზანი კლასის ერთ საზოგადოებად ჩამოყალიბება და მათთან, როგორც ერთიან კომუნასთან ურთიერთობის მართვაა. ამერიკელი მასწავლებლები კი მოსწავლეებთან ინდივიდუალურ ურთიერთობას ამჯობინებენ.
„თუ არჩევანის აკეთება ამერიკულსა და კორეულ საგანმანათლებლო მოდელს შორის მომიწევდა, ჩემი შვილისათვის კორეულს ავირჩევდი. თანამედროვე მსოფლიოში ბავშვმა უნდა იცოდეს, როგორ ისწავლოს, როგორ იშრომოს ბეჯითად და როგორ არ დანებდეს მარცხს. კორეული მოდელი სწორედ ამაზეა ორიენტირებული”, – ამბობს მწერალი ამანდა რიპლი.
ფინური საგანმანათლებლო მოდელი დაფუძნებულია მოსწავლის მოტივაციასა და კლასგარეშე აქტივობაზე.
ზოგჯერ სპეციალისტები აქაურ საგანმანათლებლო მოდელს უტოპიურს უწოდებენ. აქაური მოსწავლეები საკლასო ოთახებში ძალიან ცოტა დროს ატარებენ. მოკლე გაკვეთილებს სკოლის მიერ ორგანიზებული კლასგარეშე აქტივობები ცვლის, რადგან აქ სჯერათ, რომ ბავშვები საკლასო ოთახის გარეთ უფრო მნიშვნელოვან ცოდნას იღებენ. ფინეთში სკოლა თანაბრადაა განათლების მიღებისა და ირგვლივ მყოფებთან სოციალიზაციის საშუალება.
ფინური კულტურაში დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ მოსწავლის მოტივაციასა და სწავლის მიმართ პერსონალურ ინტერესს. აქ მესამე გაკვეთილი არა სავალდებულო, არამედ არჩევითია. მოსწავლეები გამოცდებსაც არჩევით აბარებენ. აქაური საგანმანათლებო მოდელი ნაკლებად სტრესულია და მისი უპირატესობა მოსწავლისთვის მიცემული არჩევანის საშუალებაა – ისწავლოს ის, რაც სურს.
„საერთო ჯამში ფინელების ცხოვრებისეული გასაღები მაინც განათლებაა”, – ამბობს ანდრეას შლაითერი, „მაგალითად, არც ერთ სხვა ქვეყანაში არ საუბრობენ ფინურად. ამიტომ ფინელები შვედურ ენას შეისწავლიან. ეს ფაქტი უბიძგებს მათ შეისწავლონ უცხო ენები. ამასთანავე, ყველა ფინელს, რომელსაც წარმატებასა და მაღალანაზღაურებად სამსახურზე აქვს პრეტენზია, დამატებით კიდევ ერთი უცხო ენის შესწავლა უწევს. ისინი ინგლისურს, გერმანულს, ფრანგულ ან რუსულ ენებზე არიან ორიენტირებულნი. აქ მცირეწლოვანი ბავშვებიც კი ხვდებიან, რომ ფინური ფინეთის გარდა სხვაგან არსად ესმით, ამიტომ საჭიროა უცხო ენის სწავლა”.
ფინურსა და სამხრეთ კორეულ საგანმანათლებლო მოდელებს ერთი მსგავსება აქვთ. ორივე ქვეყანაში დიდ პატივს სცემენ მასწავლებელსა და მათ პროფესიულ მიღწევებს. ფინელები დიდ ყურადღებას აქცევენ მასწავლებლის პროფესიონალიზმს და მათ განსაკუთრებით მკაცრ გამოცდებს უტარებენ.
მასწავლებლები ფინეთში წელიწადში 600 საათის განმავლობაში ატარებენ გაკვეთილებს, დანარჩენს კი პროფესიულ განვითარებას უთმობენ. ამ უკანასკნელს დიდ ყურადღებას აქცევენ სამხრეთ კორეაშიც, ამიტომ მასწავლებლობა აქ ერთ-ერთი ყველაზე შრომატევადი საქმიანობაა. ამერიკის შეერთებულ შტატებში მასწავლებლები წლის განმავლობაში 1,100 საათს საკლასო ოთახში ატარებენ და პროფესიული განვითარებისთვის ნაკლები დრო რჩებათ.
წყარო: https://ideas.ted.com/2014/09/04/what-the-best-education-systems-are-doing-right/
მოვლენა, რომელიც სახელმძღვანელოებში ვერ მოხვდა
ჩემი მასწავლებლები ყოველთვის მირჩევდნენ სხვადასხვა ეპოქაში მცხოვრები მოღვაწეების მემუარების კითხვას. მუდამ მიმითითებდნენ, რომ უშუალო მონაწილეთა მიერ მოვლენათა განსხვავებული შეფასებების ცოდნა აუცილებლად დამეხმარებოდა საკუთარი კომპეტენტური დამოკიდებულების ჩამოყალიბებაში. კეთილი ადამიანების წინადადება ჩემთვის უაღრესად სასარგებლო გამოდგა და არაერთი მნიშვნელოვანი ახალგაზრდა მაძიებლისათვის ფასეული აღმოჩენის გაკეთებაში დამეხმარა.
დარწმუნებული ვარ, რომ ვერც ისტორიის და ვერც სამოქალაქო განათლების ვერც ერთ სახელმძღვანელოში ვერ აღმოაჩენთ ცნობას გასული საუკუნის დასაწყისში თბილისში განვითარებული ერთ-ერთი უსერიოზულესი კონფლიქტის შესახებ. შესაძლოა, დარგის სპეციალისტების გარდა არც არავინ იცის, რომ 1905 წელს ჩვენს დედაქალაქში სომხებსა და აზერბაიჯანელებს შორის უმძიმესი შეტაკება მოხდა. მხარეების მორიგება განსაკუთრებული ჩარევის შედეგად მოხერხდა. არადა, აღნიშნული მოვლენა საკუთარ მემუარებში დაწვრილებით აქვთ აღწერილი საქართველოს განათლების პირველ მინისტრ გიორგი ლასხიშვილსაც და იმპერიული დუმის ერთ-ერთ ლიდერ ქართველ დეპუტატ ისიდორე რამიშვილსაც.
რა მოხდა 1905 წელს თბილისში?
პირველი რევოლუციის ტალღამ პერიფერიულ რეგიონებამდეც მიაღწია. სამხრეთ კავკასია თვითმპყრობელობის მოწინააღმდეგეთა ერთ-ერთი უმთავრესი ფორპოსტი გახლდათ. სოლიდარულად მოქმედი კავკასიელი ერების დასაპირისპირებლად და წინააღმდეგობის მოძრაობიდან მათი გამოთიშვის მიზნით, რუსებმა პროვოკაციების გზა აირჩიეს. თავდაპირველად სომეხთა და აზერბაიჯანელთა სისხლისღვრის წახალისება ორივე ეროვნების ადამიანებით მჭიდროდ დასახლებულ ქალაქში, ბაქოში, ყოფით ნიადაგზე მოხდა და შემდგომ განსაკუთრებული მასშტაბები შეიძინა. ხელსაყრელი გარემოებით ისარგებლეს თბილისში მოქმედი რელიგიურ-პოლიტიკური ორგანიზაციის „ჭეშმარიტ რუსთა კავშირის” წევრებმა. ორივე ეროვნების ტრადიციულ ტანსაცმელში გამოწყობილი „შავრაზმელები” თბილისის ქუჩებში თავს ესხმოდნენ სომხებსაც და აზერბაიჯანელებსაც. შედეგად, ქმნიდნენ ილუზიას იმისა, რომ ბაქოს მოვლენებმა საქართველოშიც გადმოინაცვლეს. მათ მონდომებას უკვალოდ არ ჩაუვლია. თბილისში სომხებმა და აზერბაიჯანელებმა ერთმანეთის ხოცვა მხოლოდ და მხოლოდ ეთნიკური ნიშნის საფუძველზე დაიწყეს. როგორც ისიდორე რამიშვილი გადმოგვცემს, პოლიცია და ჟანდარმერია ცეცხლზე ნავთს ასხამდა და ღამ-ღამობით ორივე ეროვნების წარმომადგენელთა სახლებზე სპეციალურ ნიშნებს ამაგრებდა, რათა დაპირისპირებულებს ფარული თავდასხმებისას ადვილად ამოეცნოთ „მტერი”. საბოლოოდ კონფლიქტმა რუსებისთვისაც კი წარმოუდგენელ მასშტაბს მიაღწია. ბოტანიკურ ბაღთან და სიონის მიმდებარე ტერიტორიაზე სომხური შეიარაღებული რაზმები, თათრის მოედანზე კი ხიშტიანი თოფებით აღჭურვილი აზერბაიჯანელები ჩამწკრივდნენ. ფაქტობრივად ორ ჯგუფს შორის სრულმასშტაბიანი სამხედრო დაპირისპირება გაჩაღდა მაშინდელი თბილისის საქმიან უბანში, სალდათის ბაზრობისა და აბანოების უბანში.
ცხადია, ამ კონფლიქტს გაკოტრებული და ნდობის არმქონე ცარისტული ხელისუფლება ვერ მოაგვარებდა. მხარეების მორიგება ქართული საზოგადოების ყველაზე გავლენიანმა ძალამ, მემარცხენე მოძრაობამ იკისრა. მემარცხენეთა მანიფესტაცია ნაძალადევში დაიწყო. ისინი მსვლელობით კონფლიქტის შუაგულისკენ გაეშურნენ. ალექსანდრეს ბაღთან, ვორონცოვის ხიდზე, თვითმმართველობის მოედანზე და სხვა საკვანძო ადგილებიდან მსვლელობას ათასობით ადამიანი შეუერთდა. საბოლოოდ, ძირითადად ქართველებით დაკომპლექტებული მომიტინგეები სომეხ-აზერბაიჯანელთა ბრძოლის ველის ცენტრში დაბანაკდნენ. თითქმის ერთი კვირა მშვიდობის მოთხოვნით იყვნენ დაბანაკებულნი რეგიონის ყველაზე ცხელ წერტილში. მალე მათ შეიარაღებაც იშოვეს, რათა მომრიგებელ ბანაკზე თავდასხმის შესაძლებლობა შეემცირებინათ. თუმცა ქართულმა ბანაკმა მიზანს ვერ მიაღწია. უნებლიე გასროლამ კონფლიქტის შუაგულში ორმხრივი ცეცხლის გაჩაღება გამოიწვია. შედეგად, „წითელი ჯვრის” აქტივისტი რაჟდენ სტურუა დაიღუპა. მაშასადამე, სომეხ-აზერბაიჯანელთა ერთკვირიან საბრძოლო მოქმედებებში ფაქტობრივად ერთადერთი მსხვერპლი ქართველი აღმოჩნდა. თბილისში მცხოვრები ერების მორიგება სწორედ რაჟდენ სტურუას სამოქალაქო დაკრძალვაზე მოხდა. თუ გიორგი ლასხიშვილს ვენდობით, თბილისშივე დასრულებულმა კონფლიქტმა დედაქალაქს ბორჩალოს მაზრიდან მომავალი აზერბაიჯანული რაზმების თავდასხმა აარიდა თავიდან.
რა შეგვიძლია ვთქვათ განხილული მოვლენის საფუძველზე?
უპირველეს ყოვლისა, ხაზი უნდა გავუსვათ საქართველოს მოსახლეობის განსაკუთრებულ როლს, რომელსაც ჩვენი საზოგადოება წარსულში კავკასიურ ეთნოსთა მორიგების საქმეში ასრულებდა. სომეხ-აზერბაიჯანელთა კონფლიქტი უშუალოდ არ ემუქრებოდა ქალაქის დანარჩენ მცხოვრებლებს. თუმცა მიუხედავად ამისა, ათასობით მოქალაქე სიცოცხლის რისკის ფასად დაპირისპირებულ მხარეთა შორის ჩადგა. აქვე უნდა ითქვას მოწინააღმდეგეთა დაზავების შედეგად დემოკრატიული მოთხოვნებით ბრძოლის გაგრძელების შესახებ. თბილისი კიდევ ორი წლის განმავლობაში იყო კავკასიური ერების სოლიდარული, ანტიცარისტული მოქმედებების მთავარი კერა.
მაია სარიშვილი – გაკვეთილი ბავშვის თვალებით
“ვერაფრით ვიხსენებ, როდის ვიყავი ბავშვი. რაც თავი მახსოვს, სულ დიდი მეგონა თავი. თამაშისა და მხიარულების დროსაც რაღაც დარდზე ვიყავი აცმული და ეს დარდი – ახლა ვხვდები – დიდებზე ფიქრის გამო მქონდა. სულ მათ ვაკვირდებოდი და ვიკვლევდი. კინოსავით ვუყურებდი მათ ცხოვრებას – მასწავლებლებისას, ნათესავებისას, მეზობლებისას. მაოგნებდა მათი სამყარო. ახლა რომ ვფიქრობ, მთელი ჩემი ბავშვობა ადამიანებზე დაკვირვების ერთი გრძელი და მძიმე ხანა იყო… მერე კი, როცა თვითონ გავხდი დიდი, ბავშვებზე დაკვირვების ხანა დამეწყო და ჩემი ცხოვრება დღესაც კინოს ყურებას ჰგავს, ოღონდ ეს კინო ახლა ბავშვებზეა…
მასწავლებელის პროფესიის მომავალი მასწავლებელს არ ექნება არასტაბილურობის და უსამართლობის განცდა
პრაქტიკული კვლევა მასწავლებლის პროფესიული განვითარებისა და სწავლა-სწავლების ხარისხის ამაღლებისათვის
სტერეოტიპული აზროვნების წინააღმდეგ
აქვე, ახლოს…
როგორ ვიმუშაოთ დამოუკიდებლად წერისას დაშვებულ შეცდომებზე
მოსწავლე __
____________________
№ |
შეცდომის სახე |
– კლასი |
– კლასი |
||||||||
1 |
2 |
3 |
4 |
შენიშვნა |
1 |
2 |
3 |
4 |
შენიშვნა |
||
1. |
ნარნარა ბგერების |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2. |
ასოების გამორჩენა |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
3. |
სიტყვის გადატანა |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
4. |
შ, ს-ს არევა |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
5. |
ხ, ღ-ს არევა |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
6. |
ზედმეტი ასოები |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
7. |
ც,წ-ს არევა |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
8. |
ზმნისწინების |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
9. |
აბზაცი |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
10. |
სასვენი ნიშნების |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11. |
არასწორი თანდებულების |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
12. |
არასწორი ბრუნება |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
13. |
არასწორი რიცხვი |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
14. |
ზმნის პირების |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
15. |
ნაცვალსახელის |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
16. |
კუმშვა-კვეცა |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
17. |
ზმნის მართლწერა |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
18. |
არსებითი სახელის |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
19. |
რიცხვითი სახელის |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
20. |
ნაცვალსახელის |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
21. |
კომპოზიტებთან |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
22. |
მსაზღვრელ-საზღვრულთან |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
23. |
რიცხვში მონაცვლე |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
24. |
სახელზმნა |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
25. |
ლექსიკა და |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
26. |
უცხოური სიტყვების |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
27. |
ჟარგონი, დიალექტიზმები, |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
28. |
სასვენი ნიშნები |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
29. |
სასვენი ნიშნები |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
30. |
სასვენი ნიშნები |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
31. |
სტილის საკითხები |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
32. |
სინტაქსი |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
33. |
კავშირის გამოყენებასთან |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|