ნაწილი 2 მეორე ბრალდება – პროვინციალიზმი: პროვიცნიალიზმი რომ დიალექტიზმის მოჭარბებას ან ლექსის გაურანდავ, უბრალო სტილს გულისხმობდეს, მაშინ ლექსები „ქალავ“, რომელსაც

ნაწილი 1 გიორგი ლეონიძის სახელობის ქართული ლიტერატურის მუზეუმმა სიურპრიზი გაუკეთა მკითხველს და გამოსცა ერთი საინტერესო წიგნი. ეს კრებული გალაკტიონის გარდაცვალების

ნიკოლოზ ბარათაშვილის „მერანში“ გასაანალიზებელი უამრავი საკითხია. დღევანდელ წერილში ლექსის მხოლოდ ერთ მონაკვეთზე და ამ მონაკვეთში წამოწეულ საკითხზე შევჩერდები, რადგან მისი

ოთარ ჭილაძის შემოქმედებაზე და, კონკრეტულად ერთ მის პოემაზე „ადამიანი გაზეთის სვეტში“, ბევრი უსაუბრიათ და ბევრიც დაუწერიათ, მაგრამ სასაუბროც და დასაწერიც

35 წლის წინ, სხვა თამაშებთან ერთად, „ასოციაციობანათიც“ ვერთობოდი. თამაში ოთხ ან მეტ მოთამაშეში შეიძლებოდა და მისი წესები ასეთი იყო: მოწინაღმდეგე

კიდევ კარგი, მიხეილ ჯავახიშვილის უბის წიგნაკი გადაურჩა  განადგურებას. თორემ მარგო რომ საქართველოა, ხოლო თეიმურაზ ხევისთავი  ქართველი ხალხი, მხოლოდ ცალკეული მკითხველის

მესამე  წერილი  ჩემი შვილების კლასელების მშობლები ხშირად გამოთქვამდნენ წუხილს, როგორ ვერ აკითხებდნენ წიგნებს თავიანთ შვილებს. მე ეს პრობლემა არასოდეს მაწუხებდა,

პირველ წერილში ბავშვთა თამაშების გაცოცხლების თაობაზე მოგიყევით. მინდა ისიც გიამბოთ, თუ რამდენად საინტერესო აღმოჩნდა ჩემთვის თამაშების განუყოფელი ნაწილი – გათვლები