ინდოეთის ქალაქ მურშიდაბადში ყოველი მეორე მცხოვრები წერა-კითხის უცოდინარია. ბევრ ოჯახს სწავლის ფული არ გააჩნია. ტოტალური სიღატაკის გამო უამრავი ბავშვი განათლების

გარემო, სადაც ვცხოვრობთ, სწრაფად ცვალებადია. ზოგიერთი პროფესია ქრება, ზოგიც  – ჩნდება. ახალი საქმის შესწავლა ყოველთვის უკავშირდება ახალ კომპეტენციებს. თუმცა არსებობს

იუნესკო-ის სტატისტიკის ინსტიტუტის მონაცემებით, 2030 წლისთვის მსოფლიოს 68.8 მილიონი დაწყებითი და საშუალო სკოლის პედაგოგი დასჭირდება, თუმცა ჯერჯერობით უცნობია, რამდენად მიღწევადია

ეროლ ვორდერმანი ბრიტანელი ტელეწამყვანი და მათემატიკური განათლების საკითხში დევიდ კემერონის მრჩეველია. თავის წიგნში „როგორ ვასწავლოთ ბავშვს სწავლა“ ის გვიყვება, როგორ

ყველაფერი სამი წლის წინ დაიწყო, როდესაც დღის წესრიგში აქტუალური კითხვა – როგორ შეიძლება მასწავლებლის პროფესიის პოპულარიზაცია და მხარდაჭერა საქართველოში, კიდევ

თუ ხართ მასწავლებელი, რომელიც მშვენივრად საუბრობს ინგლისურად, შეგიძლიათ თქვენი ცხოვრება 360 გრადუსით შეატრიალოთ და პედაგოგიური მოღვაწეობა აზიაში გააგრძელოთ. დიახ, აზიაში,

ცხოვრების შენება თამაშით ბავშვისთვის თამაში თითქოს ყველაზე ბუნებრივი მდგომარეობაა. რატომ ხდება, რომ ზოგიერთ ბავშვს უძნელდება თამაშში ჩართვა? სტოკჰოლმის უნივერსიტეტის პროფესორი

ყვავილები და ჰიმნი – არ არის  აუცილებელი ატრიბუტიკა, რომელიც თან ახლავს  სასწავლო წლის დაწყების ზეიმს. საქართველოში სასწავლო წლის დაწყების, სხვა

თურქეთში ამბობენ ხოლმე: „ჩვენს განათლების სისტემას ორი პრობლემა აქვს: პირველი – სისტემა, მეორე – განათლება“. თუმცა, თუკი ბოლო საუკუნის პრიზმიდან