ხათუნა მეტრეველი თბილისის მეექვსე საჯარო ბაღის მასწავლებელია. ცხრა წლის წინ, როდესაც საბავშვო ბაღში მივიდა, იქ უკვე აღარ იდგა „მასწავლებლის მაგიდა“,

  ბავშვთა და მოზარდთა შემეცნებით-ინტერაქტიული მუზეუმი ,,შუქურა”  2016 წელს დაარსდა. მისი დამფუძნებლები არიან : ქეთი იაშვილი – მხატვარი პედაგოგი და

,,თუ საჭიროებას ხედავ, რომ ვიღაცას სჭირდები, თუნდაც იყოს ეს ორი  ბავშვი,  მაშინ იქ უნდა იყო და ჩემს შემთხვევაში ასეა. თუმცა,

სანამ შვილები არ გამიჩნდა, მეგონა, ბავშვებთან ურთიერთობა არ გამომდიოდა.  შეიძლება ითქვას, ნაკლები თანაგანცდა  მქონდა, მათთან ურთიერთობას ვერიდებოდი და ცოტა ,,მეშინოდა”კიდეც

ტყეში ჩაფლულ დაბა ბედიანს, ერთი უცნაური თვისება აქვს – თუ აქ მოხვდი, მუდამ აქ დაბრუნებაზე ფიქრობ.  პატარა დაბაში,  რომელიც წალკის

„მამულო, შენთვის მოვკვდები, შენთვის ჩავიცვამ შავსაო, შენ შემოგწირავ სიცოცხლეს, შემოგევლები თავსაო“. თითქმის ერთი თვეა, ჩემი შვილი ბაღის დამამთავრებელი ზეიმის ლექსს

„შენ დაისვენე, ახლა ჩვენ მივხედავთ” – როდესაც, მძიმე, დატვირთული და დამღლელი წლის ზაფხულის პირველ თვეს ასეთი შინაარსის  სიტყვებს მოისმენთ, შფოთი

მარნეულის რაიონის სოფელ ილმაზლოში ორი მხრიდან მოხვდებით: მარნეულის გზითაც და რუსთავი-წითელი ხიდის გზის გავლითაც. ამჯერად ილმაზლოში რუსთავიდან სამარშრუტო მიკროავტობუსს მივყვები

სექტემბრის  თვეში რამდენჯერმე მომიწია ცხინვალის მოსაზღვრე სოფელში, ნიქოზში ჩასვლა. ჯერ იყო და ანიმაციის მერვე საერთაშორისო ფესტივალი ჩატარდა, სადაც ქართველი და