თანამედროვე საგანმანათლებლო სისტემების ერთ-ერთი მთავარი გამოწვევა ალბათ ის არის, როგორ შექმნას ციფრულ ტექნოლოგიებთან დამეგობრებული და სმარტფონებით შეიარაღებული ბავშვებისთვის ისეთი სასწავლო

წლების წინ ხელში ჩამივარდა ერთი ქალის დაწერილი წიგნი გოგონებზე (http://bit.ly/2DHToyN), სადაც ბევრ სხვა საინტერესო რამესთან ერთად აღწერილი იყო მისი როგორც

ყოველ დღესა შენს თავს ჰკითხო: – აბა დღეს მე ვის რა ვარგე?   როგორ შევინარჩუნოთ წლების განმავლობაში მონდომება ისე, რომ

შემოდგომაზე ჩემი შვილი სკოლაში მიდის. როცა მასწავლებლებისთვის განკუთვნილი რესურსებისთვის დავიწყე წერა, რამდენიმე თვის მყავდა და ვფიქრობდი, რომ ჯერ შორს იყო

რა გვასწავლეს? გვასწავლეს, რომ სახლში უფრო ადრე უნდა დავბრუნდეთ, ვიდრე ბიჭები; უფრო თავაზიანები უნდა ვიყოთ, დახვეწილი მანერები გვქონდეს, ცუდ სიტყვებს

“სალომემ მითხრა, რომ ერთმა მისმა მეგობარმა ორი ბავშვი მოკლა, მეორემ ხუთი. სკოლაში, ” – მითხრა ერთ დილას ჩემმა 5 წლის

რაც დრო გადის, ბავშვებისა და მოციმციმეეკრანიანი გაჯეტების ურთიერთობის შესახებ მსჯელობაში უფრო და უფრო მეტი პედაგოგი, მშობელი, ფსიქოლოგი და თავად ბავშვი

იქ, სადაც გავიზარდე, ჩემი სახლის წინ პატარა პარკი იყო, რომელშიც პატარა შავი ქვა იდგა წარწერით: „აქ აღიმართება 9 აპრილს დაღუპულთა

იქ, სადაც გავიზარდე, ჩემი სახლის წინ პატარა პარკი იყო, რომელშიც პატარა შავი ქვა იდგა წარწერით: „აქ აღიმართება 9 აპრილს დაღუპულთა

როგორ მივაწოდოთ ბავშვებს ინფორმაცია თანამედროვე ხელოვნების, ხელოვანების, საინტერესო პროცესების, ნამუშევრებისა და მათი მნიშვნელობის შესახებ იმ რეალობაში, სადაც სასკოლო სახელმძღვანელოები ასეთ