(“ქრისტე” და “ანტიქრისტე” ბარათაშვილის სულიერ არსებასა და ბედისწერაში)   ყოველ ადამიანს, უფრო კი, მაღალი მოწოდების ადამიანს ჯვარზე აჰყავს თავისი წმიდათაწმინდა,

წლების წინ, როდესაც პედაგოგიურ საქმიანობას ვეწეოდი, ორი სტუდენტისგან მოვისმინე სიტყვები, რომელთაც სერიოზულად დამაფიქრეს. ორივე ნათქვამს ერთი საფუძველი ჰქონდა, თუმცა სტუდენტები

ერთ საკითხზე შევთანხმდეთ – ტექსტის წაკითხვა სხვადასხვა ეპოქაში სხვადასხვაგვარად ხდება, კერძოდ, ძველ ტექსტს ზოგჯერ ისე კითხულობენ, როგორც ამას თანამედროვე ეთიკა

ორიოდე სიტყვა ილიას და ვაჟას ქრისტიანობაზე უსაშველოდ უნდა “უჭირდეს” ადამიანს, რომ ილიას მწყემს ქალში, ნაცვლად უმწიკვლო და უზადო მშვენიერებისა, გადამეტებული