17 ნოემბერი გალაკტიონ ტაბიძის დაბადების დღეა. ამ დღეს ჩემებურად აღვნიშნავ, მთელი დღის განმავლობაში მონატრებულ ლექსებს ვკითხულობ. ყოველ ჯერზე ახალ გალაკტიონს
მეტის წაკითხვაუცნაურია, სანამ ვორდის ფაილს გავხსნიდი, სულ სხვა ამბის დაწერა მინდოდა. მოკლე გეგმაც შევადგინე და საჭირო მასალებიც მოვიძიე, მაგრამ როგორც კი
მეტის წაკითხვა
მასწავლებელთა პროფესიული განვითარებისთვის განკუთვნილ თანამედროვე სახელმძღვანელოებში დიდი ადგილი ეთმობა სასწავლო გარემოს მოწყობის მნიშვნელობას. მე, როგორც 90-იანი წლების მოუხეშავ ყავისფერ კაბასა
მეტის წაკითხვარამდენიმე დღის წინ სკოლაში მთელი დღის შრომით დაქანცული და მშობლების მომლოდინე პატარა თავების „გასანიავებელი” საუბარი წამოვიწყე. პატარებს გავუმხილე, რომ რაც
მეტის წაკითხვააი, ახალი სასწავლო წლის პირველი კვირაც დამთავრდა და ცხრამეტ მეორეკლასელთან ერთად, ახალი საკუთარი თავიც გავიცანი. მიუხედავად თეორიული ,,მზადყოფნისა”, უამრავი შეცდომა
მეტის წაკითხვაგურულებს ერთი საინტერესო სადღეგრძელო გვაქვს: ,,მშვიდობა და შვიდი ინჯრა დღეში”. შვიდჯერადი კვების აუცილებლობისა რა მოგახსენოთ, მაგრამ მშვიდობის ფასი ხელთოხიანმა თუ
მეტის წაკითხვა
ადამიანებმა რატომღაც დავივიწყეთ, რომ ჩვენც იმ ბუნების ნაწილი ვართ, რომელშიც ვცხოვრობთ. აბა, სცადეთ, გააჩერეთ ვინმე ქუჩაში და ჰკითხეთ: „უსმენთ ხეებს?”
მეტის წაკითხვა„არ არსებობენ ბავშვები, არსებობენ მხოლოდ ადამიანები”. იანუშ კორჩაკი ყველა დედის ცხოვრებაში დგება დრო, როცა შვილი კალთიდან უნდა მოიშოროს და სკოლაში
მეტის წაკითხვამახსოვს, სკოლაში მოსწავლეების უმეტესობას არ გვიყვარდა ცნობილი ადამიანების ბიოგრაფიების სწავლა. პირადად მე დღემდე ვერაფრით გავუშინაურდი თუნდაც ჩემი საყვარელი მწერლებისა და
მეტის წაკითხვადადგა ყველა ბავშვისთვის საყვარელი დრო – საზაფხულო არდადეგები. სასწავლო წლის დასასრულს მოსწავლეები ფიქრით უკვე ზღვის სანაპიროს ან მთის სიმწვანეს არიან
მეტის წაკითხვა