„არაფერია საშიში, ცხვირიდან სისხლი ვის არ წამოსვლია”, – ასე ამშვიდებენ ერთმანეთს დედები და ბებიები, თუმცა ეს ის პრობლემაა, რომელიც ყურადღებას

”უბადრუკი მეტყველება უბადრუკი აზროვნების ნიშანია” –  ლევ ტოლსტოი. ბოლო პერიოდში ხშირად საუბრობენ, რომ თანამედროვე ბავშვებს უჭირთ აზრის სათანადოდ გადმოცემა, მოყოლა,

ბავშვებს ხშირად ეზარებათ სწავლა, რაც მშობლებისა და მასწავლებლებისთვის დაუძლეველი პრობლემაა. მეცნიერები ამტკიცებენ, რომ არსებობს მიდგომები, რომელთა მეშვეობითაც ბავშვს შეიძლება მეცადინეობის

ბავშვობიდან მოზარდობაში გადასვლისას იცვლება გემოვნება და მოთხოვნილებები. ეს არის პერიოდი, როდესაც დგება გარდატეხის ასაკი და ადამიანი ყოველნაირად ცდილობს თავის დამკვიდრებას.

ქრისტიანობამდელი ქართული ღმერთები  საქართველოში „მამაო ჩვენომდე” არსებობდა ასეთი ლოცვა: „დიდო დედაო, ცაო მშვენიერო, მომცველო ყოველივესი, შემქმნელო და დამბადებელო, უსასრულო სამყაროში

ცნობილი ქართველი ფსიქოლოგის დიმიტრი უზნაძის თეორიის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი მიმართულებაა ბავშვის თამაშისა და სწავლის ფსიქოლოგიური ბუნება და ფუნქცია. მეცნიერის აზრით, ყველა

ადრეული პერიოდის რომაულ განათლებაზე დღემდე ძალიან მწირი ინფორმაცია მოიპოვება, თუმცა ცნობილია, რომ ეს სისტემა მჭიდროდ იყო დაკავშირებული patria potestas-ის ინსტიტუტთან,

მეცნიერები ბავშვის ხასიათის ცვალებადობას ხშირად კრიზისული ასაკით ხსნიან, რომელიც მოზარდის ცხოვრებაში რამდენიმეჯერ დგება და ყველა შემთხვევაში სხვადასხვაგვარად ვლინდება. კრიზისის პერიოდები

განათლება მუდმივად განახლებადი პროცესია – ყველა თაობას თავისი სურვილები, მოთხოვნები და მიზნები აქვს, თუმცა ფაქტია, განათლების ფუნდამენტი დღემდე უცვლელია და