ჩვენს ისტორიაში, ვფიქრობ, ძნელად მოიძებნება პერიოდი, მასწავლებლობა ისეთი არაპრესტიჟული რომ ყოფილიყოს, როგორიც დღეს არის. შრომის დაბალი ანაზღაურება, არცთუ კომფორტული სამუშაო პირობები, კლასებში მოსწავლეთა სიმრავლე, სწავლების თანამედროვე მიდგომებით მუშაობისთვის შეუფერებელი საკლასო ოთახები, გადატვირთული სამუშაო დღე, პროფესიული კომპეტენციის შესანარჩუნებლად მოთხოვნების ყოველდღიური ზრდა, დასვენებისთვის აუცილებელი პირობების დეფიციტი ყოველგვარ ხიბლს უკარგავს მასწავლებლის პროფესიას. ამიტომ არის, რომ მასწავლებლობის მსურველი ახალგაზრდების რიცხვი წლიდან წლამდე იკლებს. უმაღლესი სასწავლებლების ის კურსდამთავრებულებიც კი, რომლებიც ამა თუ იმ მიზეზით მასწავლებლის მძიმე ტვირთის ტარებაზე თამხმდებიან, მუშაობის დაწყებიდან სულ რამდენიმე თვეში იწყებენ იმაზე ფიქრს, როგორ იპოვონ ახალი სამსახური და როგორ დააღწიონ თავი სკოლას.
უნდა ითქვას, რომ ზემოთ ჩამოთვლილ პრობლემებთან ერთად ახალბედა მასწავლებლები სხვა, სპეციფიკურ სირთულეებსაც ეჯახებიან. ხშირად ისინი იმ დროს იწყებენ სკოლაში მუშაობას, როცა საათები უკვე განაწილებულია და იმ კლასებში უწევთ შესვლა, რომლებზეც ყველა სხვა პედაგოგი უარს ამბობს. წესისამებრ, ეს კლასები სხვებზე რთული სამართავია. იქ მრავლად არიან ქცევითი და სასწავლო პრობლემების მქონე მოსწავლეები. ახალბედა მასწავლებელს, ცხადია, გაუჭირდება იმ სირთულეების დაძლევა, რომლებსაც ხშირად გამოცდილი პედაგოგებიც ვერაფერს უხერხებენ. პროფესიული საქმიანობის დასაწყისშივე ასეთ პრობლემებთან შეჯახება ახალბედა მასწავლებელს, ბუნებრივია, თავდაჯერებას აკარგვინებს, საკუთარ პროფესიულ კომპეტენტურობაში აეჭვებს და სკოლიდან გაქცევის სურვილს უჩენს.
ასეთ პირობებში უდავოდ მისასალმებელია, რომ საქართველოს განათლების სამინისტროს მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების ეროვნულ ცენტრში 2015 წლის სექტემბერში ამოქმედდა დამწყებ პედაგოგთა მხარდაჭერის პროგრამა, რომელიც მიზნად ისახავს იმ ახალგაზრდების დახმარებას, რომლებმაც თავიანთი პროფესიული საქმიანობა სკოლას დაუკავშირეს. ეს პროგრამა, ერთი მხრივ, ახალბედა მასწავლებლების პროფესიულ განვითარებაზე ზრუნავს ტრენინგებისა და სამუშაო შეხვედრების ორგანიზების გზით, მეორე მხრივ კი პროფესიული საქმიანობის დასაწყისში თავჩენილ სირთულეთა დაძლევაში ეხმარება მათ მიერ ჩატარებული გაკვეთილების მოსმენა–გაანალიზებისა და კონსულტაციების საშუალებით.
არ შეიძლება არ ითქვას, რომ განათლების სისტემაში მომხდარ ცვლილებებსა და სწავლა-სწავლებასთან დაკავშირებულ სიახლეებს დამწყები პედაგოგები უფრო იოლად ეგუებიან, ვიდრე გამოცდილები. ვფიქრობ, ეს არ არის გასაკვირი, რადგან ახალბედა მასწავლებელს პროფესიული საქმიანობის დასაწყისში ახალი განწყობა-დამოკიდებულებების ჩამოყალიბება უხდება, მაშინ როდესაც წლების განმავლობაში სკოლაში მომუშავე პედაგოგს სიახლეთა მისაღებად ძველი განწყობა-დამოკიდებულებების შეცვლა, კორექცია უწევს. თუ იმასაც გავითვალისწინებთ, რომ კორექცია უფრო რთული პროცესია, ვიდრე ახლის ჩამოყალიბება, ადვილი მისახვედრი იქნება, რატომ აქვს დამწყებ პედაგოგს უფრო მეტი მიმღებლობა სიახლეებისა და ცვლილებების მიმართ.
მართალია, ჯერ ერთი წელიც არ არის, რაც ახალბედა პედაგოგთა მხადაჭერის პროგრამა ამოქმედდა, მაგრამ ვითარება უკვე იძლევა განსაზღვრული დასკვნების გამოტანის საშუალებას. მიუხედავად იმისა, რომ პროგრამაში ჩართული ახალგაზრდები ჯერჯერობით მხოლოდ დამწყები მასწავლებლების სტატუსით მოღვაწეობენ ჩვენს სკოლებში, მათგან უკვე ბევრი რამის სწავლა შეიძლება. ამის თქმის საფუძველს მათ მიერ წარმატებით ჩატარებული გაკვეთილები გვაძლევს. ამ პედაგოგთა თავდაჯერება, საკუთარი ძალების რწმენა, თვითგანვითარებაზე უწყვეტი ზრუნვა, ბავშვების სიყვარული, სილაღე, საკუთარი მოსწავლეების მხრივ დამსახურებული აღიარება და სიყვარული ნამდვილად იძლევა იმის გარანტიას, რომ დამწყებ პედაგოგთა მხარდაჭერის პროგრამაში ჩართული ახალგაზრდები მალე მაღალი კვალიფიკაციის მქონე და ბავშვების საყვარელ მასწავლებლებად ჩამოყალიბდებიან. თუმცა, ამისთვის მათ არა მხოლოდ განათლების სამინისტროს, არამედ სკოლების ხელმძღვანელებისა და კოლეგების მხარდაჭერაც სჭირდებათ.
ვფიქრობ, სადავო არ უნდა იყოს, რომ ქვეყნისა და საზოგადოების ძლიერება მეტწილად განათლებულ ადამიანებზეა დამოკიდებული, ამიტომ ხელისუფლება, რომელსაც ქვეყნის გაძლიერება სურს, ყველაზე მეტ ფულს სწორედ განათლებაში უნდა აბანდებდეს. ნუ დავივიწყებთ, რომ განათლებაზე ზრუნვა ქვეყნის გაძლიერების მნიშვნელოვანი საწინდარია.
