პარასკევი, მარტი 29, 2024
29 მარტი, პარასკევი, 2024

სოლიდარობა დევნილებს

ევროპა უდიდესი განსაცდელის წინაშე დგას. ამგვარი კრიზისი ევროკავშირის ქვეყნებს მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ არ ახსოვთ. „არაბულმა გაზაფხულმა“ და სირიის ომმა კონტინენტზე მიგრანტთა რაოდენობის კოლოსალური ზრდა გამოიწვია. ჩრდილოეთ აფრიკიდან ადამიანები სისხლისღვრას გასაბერი ნავებითაც კი გაურბიან. დევნილები ხმელთაშუა ზღვის გადაცურვას სახელდახელოდ შეკოწიწებული ტივებით ცდილობენ. სირიელთა უმრავლესობა კი უფრო რთულ გზას ადგას. ისინი ათობით სახელმწიფოს გავლით დასავლეთ ევროპაში მოხვედრას ცდილობენ. მოგზაურობის დროს მათ უამრავი საგუშაგოს, მავთულხლართებით გაწყობილი ბარიერისა და ახლადაშენებული კედლის გადალახვა უწევთ. ყველაზე დიდი წინააღმდეგობა კი მაინც ქსენოფობია, უცხო ადამიანების მიმართ შიში და სტერეოტიპული დამოკიდებულება გახლავთ. რიგი ევროპელი ხალხები უბედურებისგან გამოქცეულ ადამიანებში მხოლოდ ტერორისტებსა და მუქთახორებს ხედავენ. ეკონომიკური კრიზისი ბევრს აფიქრებინებს, რომ იაფად მომუშავე დევნილები მათ სტაბილურ სამუშაო ადგილებსა და ხელფასებს საფრთხეს უქმნიან. რადიკალი ნაციონალისტები კრიმინალის ჩადენასაც არ ერიდებიან. მხოლოდ გერმანიაში დევნილთა დროებით საცხოვრებლებზე თავდასხმის, თავშესაფართა დაწვის ხუთასზე მეტი შემთხვევაა აღრიცხული. პოლონეთის მმართველი პარტიის წარმომადგენლები შუა საუკუნეების ეპოქის არგუმენტის გამოყენებასაც ბედავენ და მხოლოდ სამხრეთელი ეთნოსებისათვის დამახასიათებელ სპეციფიკურ დაავადებებზე ამახვილებენ ყურადღებას. მაშასადამე, ისინი ამტკიცებენ, რომ მიგრანტებს ევროპაში უცნობი ეპიდემიები შემოაქვთ.

ბევრს ალბათ გული გაგისკდათ. ასეთ დასავლეთზე  ჩვენთან იშვიათად საუბრობენ. საქართველოში ამგვარი დამოკიდებულებები და შიშები მხოლოდ საბჭოთა წარსულთან ასოცირდება. სამწუხაროდ, ბოროტება ყველგან არსებობს. თუმცა, არ დაგავიწყდეთ, რომ ჯერ არ დამიმთავრებია, მიგრანტთა კრიზისის ნათელ მხარეზეც უამრავი ამბის მოყოლა შემიძლია.

ორი კვირის წინ საფრანგეთიდან საქართველოში დაბრუნებულმა თანაკურსელმა ერთი არაფორმალური ორგანიზაციის არსებობის შესახებ მიამბო. ამ გაერთიანების წევრები ძირითადად დაუოჯახებელი ხელოვანი სტუდენტები არიან. ისინი თავიანთი შემოქმედებით აგროვებენ ფულს. დაგროვებული მოკრძალებული კაპიტალით კი ყიდულობენ პატარა, ძველ სატვირთო მანქანებს, პურის საცხობ მეორად დანადგარებს, ცოტა ფქვილს და მთელ ევროპაში მოგზაურობენ. მათ მოგზაურობას კონკრეტული მიზანი და მარშრუტი აქვს. ლტოლვილთა მხარდამჭერ აქტივისტებს შოვინისტურად განწყობილ სხვადასხვა ქვეყანაში განთავსებულ თავშესაფრებამდე პური და ცხელი ჩაი მიაქვთ. ცხადია, მათი გაკეთებული საქმე გლობალურ კრიზისის მოგვარებაში გადამწყვეტ და გრანდიოზულ როლს ვერ ასრულებს, მაგრამ სტუდენტთა მოქმედება არის სოლიდარული საზოგადოების პასუხი აგრესიული დაჯგუფებების ვანდალურ თავდასხმებზე.

რამდენიმე დღის წინ ერთ-ერთი საბავშვო საფეხბურთო კლუბის მატჩს დავესწარი. თამაშის შემდეგ ყური მოვკარი კლუბში დროებით ჩამოსული მოწვეული სპეციალისტის საუბარს. მწვრთნელი  პენსიაზე გასულ სკანდინავიელ კოლეგაზე საუბრობდა. შვედეთის პატარა ქალაქში მცხოვრებ მოხუცს კეთილი საქმის გაკეთების მიზნით ძველი საქმე გაუხსენებია. ყოფილმა ფიზკულტურის პედაგოგმა ხელახლა ჩამოაყალიბა ბავშვთა სპორტულია აკადემია, რომელიც ადგილობრივი თვითმმართველობის დახმარებისა და მოქალაქეთა შემოწირულობების ხარჯზე უფასოდ ამზადებს დევნილ ბავშვებს საფეხბურთო კარიერისთვის. თურმე, ძალიან მალე ომს გამოქცეული მოსწავლეებისგან დაკომპლექტებული გუნდი ადგილობრივ ჩემპიონატშიც დაიწყებს ასპარეზობას. ბუნებრივია, ბავშვები საერთო საცხოვრებლითა და საკვებითაც უზრუნველოფილნი არიან.

მიუხედავად იმისა, რომ დასავლეთ ევროპაში არასდროს ვყოფილვარ რამდენიმე იქაური მეგობარი მაინც მყავს. მათი უმრავლესობა სოციალურ მეცნიერებებს წარმოადგენს. ისინი სამაგისტრო ნაშრომის თეზისების შერჩევის დროს ჩემს დახმარებას ცდილობდნენ. გუშინწინ, კიდევ ერთხელ გავბედე ერთი გერმანელი პროფესორის შეწუხება და მას მორიგი ელექტრონული შეტყობინება გავუგზავნე. მეცნიერმა ცივად მიპასუხა და მომწერა, რომ შვებულებაშია გასული, გაკვეთილებს ატარებს და პროვინციული კავკასიური უნივერსიტეტის დანჯღრეულად მოსაუბრე მაგისტრანტის თეზისის შესამოწმებლად არ სცალია. გული გამიტყდა, მეწყინა, მაგრამ ტექსტში ამოკითხული ერთი ფრაზა ძალიან მენიშნა. დავინტერესდი იმით, თუ რატომ ატარებს შვებულებაში მყოფი უმაღლესი რანგის პროფესორი გაკვეთილებს. პასუხმა მოლოდინს გადააჭარბა. დასვენების ნაცვლად ვიურტენბერგელი პოლიტოლოგი შვაბურ ტყეებში გაშლილ კარვებს, ბანაკებს შორის გადაადგილდება, რათა გამოხიზნულ ადამიანებს გერმანულის უფასო გაკვეთილები ჩაუტაროს და მოხალისე ახალგაზრდებს ენის შესწავლის ინტენსიური კურსის საფუძვლების შესახებ მიაწოდოს ინფორმაცია. ცხადია, დამატებითი ცნობის მიღების შემდეგ ბრაზმა გადამიარა.

დარწმუნებული ვარ, რომ ჩემზე დაკვირვებულ ადამიანებს ათასობით ასეთი შემთხვევის აღმოჩენა შეუძლიათ. ნამდვილი ევროპელები გაჭირვებულ ადამიანებს თანადგომის გარეშე არ ტოვებენ და დევნილებს რითიც შეუძლიათ იმით ეხმარებიან.

კომენტარები

მსგავსი სიახლეები

ბოლო სიახლეები

ვიდეობლოგი

ბიბლიოთეკა

ჟურნალი „მასწავლებელი“

შრიფტის ზომა
კონტრასტი