რატომ იყენებენ კერძების შესამჟავებლად ძმარმჟავას და არა მარილმჟავას? რატომ აზიანებს კანს აკუმულატორებში გამოყენებული გოგირდმჟავა და რატომ შეიძლება ტუტით დამწვრობისას დამწვარ ადგილზე ბორის მჟავას 2%-იანი ხსნარის გადავლება? ნებისმიერმა ქიმიკოსმა იცის, რომ ამ განსხვავებათა ძირითადი მიზეზი ზემოხსენებული მჟავების განსხვავებული სიძლიერეა: მარილმჟავა და გოგირდმჟავა ძლიერი მჟავებია და გახსნისას სრულად დისოცირდება იონებად, ხოლო ძმარმჟავა და ბორის მჟავა – სუსტი. შესაბამისად, მეორე შემთხვევაში ხსნარში წყალბადის კატიონების რაოდენობა იმდენად მცირეა, რომ ორგანიზმისთვის სრულიად უვნებელია.
ასევე ნებისმიერმა ქიმიკოსმა იცის, რომ მჟავების დაყოფა ძალის მიხედვით მათი კლასიფიკაციის ერთ-ერთი ხერხია. ამას, ბუნებრივია, მოსდევს კითხვა: როგორ შევაფასოთ, რომელი მჟავა უფრო ძლიერია? დასაწყისშივე უნდა აღვნიშნოთ, რომ სხვადასხვა თეორიის შუქზე განხილული თვით მჟავას ცნებაც კი ერთმანეთისგან განსხვავდება, ამიტომ წინამდებარე წერილში დასმული პრობლემა აუცილებლად მოითხოვს დაზუსტებას, რომელი თეორიის ფარგლებში ვილაპარაკებთ მჟავას ძალაზე. მოდი, დავრჩეთ არენიუსის თეორიის ფარგლებში და განვიხილოთ მხოლოდ არაორგანული მჟავების წყალხსნარები.
ვრცლად
