ალბათ, ყველას გაგვიგონია ჩვენ ირგვლივ მყოფი იმ ადამიანების შესახებ, უმძიმეს დაავადებებს რომ ებრძვიან. ბევრს ბრძოლა მარტოდმარტოს უწევს, ზოგიერთს კოლეგები ან მეცენატები ეხმარებიან. სამწუხაროდ, ხალხი, ვისაც დახმარება სჭირდება, ძალიან ბევრია. სახელმწიფო ხშირად ვერ პოულობს დამატებით რესურსებს სიკვდილ-სიცოცხლის ზღვარზე აღმოჩენილი უმწეოებისთვის. მრავალი ოჯახი ბედის ანაბარაა მიტოვებული. მათი გადარჩენის გზა კი რიგითი მოქალაქეების სოლიდარობაზე გადის. უკანასკნელი დღეების განმავლობაში თავად შევესწარი უამრავი ადამიანის ერთობლივ, გულწრფელ ძალისხმევას სხვისი სიცოცხლის გადასარჩენად. მინდა, სიკეთის ამ გამოვლინების შესახებ თქვენც მოგიყვეთ.
ყველაფერი სოციალური ქსელიდან დაიწყო. ბევრისთვის განსაკუთრებით პატივსაცემმა პროფესორმა სტუდენტებს მოუწოდა, ერთად დახმარებოდნენ სასწრაფოდ საოპერაციო ათი წლის ბიჭს – გიორგი ჯიშკარიანს, რომელსაც ორი ძმა ამავე დაავადებით უკვე გარდაცვლოდა.
სტუდენტთა მცირე ჯგუფმა მეორე დღესვე დაიწყო მოქმედება. თავდაპირველად თანაკურსელებისა თუ თანაუნივერსიტეტელების თანადგომის მოსაპოვებლად ინფორმაცია ყველა შესაძლო გზით გაავრცელეს და თანხის მოსაგროვებლად მუყაოს ყუთების დამზადებას შეუდგნენ. მალე შეიკრიბა ათობით მოხალისე, რომლებიც ჯერ მთელ უნივერსიტეტს, მერე კი მთელ ქალაქს მოედნენ უცნობი ოჯახის დასახმარებლად. მათ მოიარეს უნივერსიტეტის ყველა დეპარტამენტი, თითქმის ყველა ფაკულტეტი, თსუ-ის ადმინისტრაციის ყველა კაბინეტი, არ გამორჩენიათ თბილისის არც ერთი ძირითადი უბანი, არც ერთი ცენტრალური გამზირი. პატარა გიორგის დასახმარებლად საუზმის ფულს იმეტებდნენ სკოლიდან გამოსული მოსწავლეები, უკანასკნელ გროშებს არ ზოგავდნენ მათხოვრები, ახალაღებულ პენსიას ხარჯავდნენ მოხუცები.
მიუხედავად გამვლელთა აგრესიისა, ეჭვისა თუ შეურაცხყოფისა, სიცოცხლის გადასარჩენად გაერთიანებულებს უკან არ დაუხევიათ. 5-, 10- და 20-თეთრიანი მონეტებით მათ ათასობით ლარის შეგროვება მოახერხეს. მალე ენთუზიასტთა ძალისხმევამ ორგანიზაციების ყურადღება მიიპყრო, გამოჩნდნენ კომპანიები, რომლებმაც თანხა ჩარიცხეს ჯიშკარიანების ოჯახის ანგარიშზე.
ყველაზე შთამბეჭდავი კი ალბათ ქუთაისიდან გამოგზავნილი ქვითარი გახლდათ, წარწერით: “ჩვენი გუნდი თქვენ გვერდითაა ყველგან და ყოველთვის. პატარა გიორგი აუცილებლად გადარჩება!” საპარლამენტო ქალაქში თავისუფალი ინიციატივით თანხის მოგროვება სკოლის მოსწავლეებმა მოახერხეს.
თუმცა ჯერ არაფერი დასრულებულა, სიცოცხლის გადასარჩენად ბრძოლა გრძელდება!
ეს მაგალითი ჩვენი თანამოქალაქეების მაღალ სამოქალაქო კულტურაზე მეტყველებს და კიდევ ერთხელ მოწმობს, რომ კეთილი და მამაცი ადამიანები კვლავ არსებობენ, რომ მათ ერთობას ბევრი რამ შეუძლია. რაც მთავარია, ვრწმუნდებით, რომ ქველმოქმედებისთვის გაღებულ ერთ თეთრსაც კი შეუძლია, ჯანმრთელობა დაუბრუნოს სნეულს.
