რაც დრო გადის, კომპიუტერის როლი ჩვენს ცხოვრებაში სულ უფრო იზრდება. პატარებისთვის ის ყოველდღიურობის განუყოფელი ნაწილია. ბავშვებს, უფროსი თაობისგან განსხვავებით, აღარ სჭირდებათ კომპიუტერზე მუშაობის სწავლება – ისინი ლამის ერთდროულად სწავლობენ სიარულს, ლაპარაკს და კომპიუტერითა თუ სხვა ტექნიკური მოწყობილობებით ოპერირებას. ბევრ ისეთ სამუშაოს, რასაც ადრე ადამიანი ასრულებდა, ახლა კომპიუტერი აკეთებს. იცვლება თავად კომპიუტერის ფორმაც. პირველი კომპიუტერები იმდენად დიდი ზომისა იყო, რომ მთელ ოთახს იკავებდა. ასეთ კომპიუტერებთან სამუშაოდ მინიმუმ ორი ადამიანი იყო საჭირო – პროგრამისტი, რომელიც კომპიუტერისთვის დავალებას ადგენდა და ინჟინერი, რომელიც, ერთი მხრივ, კომპიუტერის გამართულ მუშაობას უზრუნველყოფდა, მეორე მხრივ კი პროგრამისტის მიერ შექმნილ დავალებას კომპიუტერში ტვირთავდა. იმხანად კომპიუტერს არც მონიტორი ჰქონდა და არც კლავიატურა. ინფორმაციას სპეციალური მოწყობილობის საშუალებით იწერდნენ მეხსიერების დისკებზე ან სულაც პერფობარათებზე ტვიფრავდნენ და შემდგომ მისი მეშვეობით შეჰყავდათ კომპიუტერში. ვინაიდან მაშინ კომპიუტერს არც მონიტორი ჰქონდა, პასუხს პრინტერის საშუალებით აბრუნებდა.
ქვემოთ მოყვანილი გამოსახულება 1954 წელს არის შექმნილი. ამ სურათის მიხედვით, ასეთი უნდა ყოფილიყო 50 წლის შემდეგ, ანუ 2004 წელს, პერსონალური კომპიუტერი – უამრავი ღილაკითა და გადასართავით. დღეს კომპიუტერთან სამუშაოდ არ არის საჭირო ღილაკებითა და გადასართავებით ოპერირება, მხოლოდ იმ პროგრამის ცოდნაა საკმარისი, რომელიც სამუშაოს შესასრულებლად გვჭირდება, ხოლო თუ პროგრამირების ენები იცი, მაშინ ხომ ყოველგვარი შუამავალის გარეშე გაუგებთ ერთმანეთს შენ და შენი კომპიუტერი.
როგორ ვეურთიერთოთ კომპიუტერს
ყველასთვის ნათელია, რომ ინგლისური ენის ცოდნა ბევრ რამეში შეიძლება გამოადგეს ადამიანს, მაგალითად, კარიერულ წინსვლაში. ზოგიერთი პროფესიის ადამიანისთვის ინგლისურის ცოდნა სამსახურებრივ აუცილებლობასაც კი წარმოადგენს. დღეს უამრავ ინგლისურ ტერმინს ვიყენებთ, ენის ცოდნა კი ასეთ ტერმინებთან მუშაობას აადვილებს. ასეთი ფრაზაც გამიგონია – ინგლისურს დღეს ისეთივე მნიშვნელობა აქვს, როგორიც თავის დროზე ლათინურს ჰქონდაო. ინგლისური დღეს, ფაქტობრივად, საერთაშორისო კომუნიკაციის ენაა. ზოგიერთს კი, მაგალითად, მიაჩნია, რომ დროა, ჩინურის სწავლა დავიწყოთ, ვინაიდან ახლო მომავალში ამ ენას ისეთივე დიდი გამოყენება ექნება, როგორიც დღეს აქვს ინგლისურს.
მაგრამ იქნებ დღეს ყველაზე მეტად კომპიუტერული ენების შესწავლის დროა? იმ საქმის დიდ ნაწილს, რომელსაც წინათ ადამიანი ასრულებდა, დღეს კომპიუტერი აკეთებს. ვინღა აწარმოებს გამოთვლებს კომპიუტერების ეპოქაში – ამას ხომ ჩვენ მაგივრად კომპიუტერები აკეთებენ. სავარაუდოდ, ისიც, რაშიც დღეს ადამიანების დახმარება გვჭირდება, მომავალში კომპიუტერების საზრუნავი იქნება. დღეს შენობის ასაგებად შეიძლება ბევრ მუშასთან დაგვჭირდეს ურთიერთობა; მომავალში შესაძლოა ეს სამუშაო პრინტერმა შეასრულოს. უკვე არსებობს პრინტერები, რომლებიც სამგანზომილებიან ობიექტებს “ბეჭდავს” და ისეთების შესაქმნელად ზრუნავენ, რომლებსაც შენობების “ამობეჭვდვა”, აგება შეეძლებათ:
ხელოვნური ენები
პროგრამულ ენებამდე ადამიანებმა ხელოვნური ენები შექმნეს. ერთ-ერთი მათგანი იყო ესპერანტო, რომელიც სხვადასხვა ენაზე მოლაპარაკე ადამიანებისთვის ერთგვარი ხიდი უნდა გამხდარიყო. მართლაც მოხერხებული იქნებოდა – მშობლიური ენის გარდა, ისწავლიდი ერთ, საყოველთაოდ მიღებულ საერთაშორისო საკომუნიკაციო ენას და ნებისმიერი ქვეყნის მოქალაქესთან შეძლებდი საუბარს. მაგრამ ხელოვნური ენის ცოცხალ, გამოყენებად ენად ქცევა არც ისე ადვილია. ამაზე ესპერანტოს მაგალითიც მეტყველებს – როგორც ვხედავთ, მან ფეხი ვერ მოიკიდა.
პროგრამული ენები
