ყველა რჩევა, რომლებსაც ქვემოთ ამოიკითხავთ, ორ მთავარ მიზანს ემსახურება:
* წავახალისოთ ბავშვი მეტი ავტონომიის მიცემით. დავეხმაროთ, სხვა მოსწავლეებთან უფრო მჭიდრო კავშირი იგრძნოს.
* სათანადოდ მოვუწყოთ გარემო, რომ საქმეზე კონცენტრირება მოახერხოს და კომპეტენტურობის შეგრძნებით ისიამოვნოს.
ამისთვის:
- მიეცით სხვა ბავშვებთან ურთიერთობის შესაძლებლობა.
* დისტანციური სწავლის დროს მოტივაციის დაკარგვის ერთ-ერთი მიზეზი ის არის, რომ ბავშვები თავს გარიყულად გრძნობენ. ბავშვებს მოსწონთ გუნდის ნაწილად ყოფნა და სხვა ბავშვებთან ერთად მუშაობა. ასე რომ, ეძებეთ გზები იზოლაციის დასაძლევად.
დაუკავშირდით შვილის თანაკლასელებს და დაუგეგმეთ დრო Zoom-ში შესახვედრად და ერთად სამეცადინოდ. შეგიძლიათ შესთავაზოთ ისეთ საკითხებზე მუშაობაც, რომლებიც მასწავლებელს არ დაუვალებია, მაგრამ განამტკიცებს კავშირს ბავშვებს შორის. მაგალითად, რომელიმე წიგნის განხილვა. ბავშვები მეტი ენთუზიაზმით მოეკიდებიან ამ წიგნს და, საერთოდ, კითხვას.
* შეუთანხმდით ნაცნობ ოჯახებს და შეკრიბეთ რამდენიმე ბავშვი, რომ დასხდნენ და ერთად იმუშაონ (პირბადეებით და დისტანციის დაცვით ან სულაც ღია ცის ქვეშ). მოუმზადეთ რამე სასუსნავიც, რომ, როცა მოშივდებათ, პირი ჩაიგემრიელონ.
* გამართეთ Zoom-ში სათამაშო შეხვედრები. ერთად თამაში ბავშვებს აახლოებს და მომავალში ისინი მეტი სიამოვნებით მეცადინეობენ ერთად.
- შეუდგინეთ დღის განრიგი
* როცა განრიგი არ არსებობს, ყოველი წუთი იქცევა ბრძოლად იმისთვის, რა გააკეთოს ბავშვმა ამის შემდეგ. განრიგი აღმოფხვრის ქაოსს და ბადებს რწმენას, რომ ცხოვრება საჭიროებისამებრ მიედინება. ამასთან, განრიგი ავითარებს თავის ტვინის პრეფრონტალურ ქერქს, რადგან ბავშვმა იცის, რას უნდა ელოდეს. დაბოლოს, ბავშვი, რომელმაც იცის, რომ მალე გართობის დრო მოვა, უინტერესო დავალებებს უფრო ადვილად ართმევს თავს.
* მკაფიოდ მონიშნეთ ყოველდღიური საქმიანობის დასაწყისი. აიძულეთ ბავშვი, ისე მოემზადოს, თითქოს სკოლაში მიდის, ნაცვლად ლოგინში ღამის პერანგით კოტრიალისა. დააყენეთ მაღვიძარა და როდესაც რეკას შეწყვეტს, უთხარით ბავშვს, რომ ზარი დაირეკა და სწავლის დროა.
* თუ გსურთ, ბავშვი განრიგს მიჰყვეს, დაიხმარეთ მის შედგენაში. ბავშვებს სჭირდებათ განრიგი, რომელიც ადვილი გასაგები იქნება მათთვის, სასურველია, ფოტოებით, ნახატებით, ფერადი ფანქრებით ან მარკერებით გაფორმებული.
* მიეცით 30 წუთში ერთხელ შესვენების საშუალება, თუმცა ამ ნახევარსაათიან პერიოდებშიც შეიძლება მოუწყოთ რამდენიმე ხანმოკლე შესვენება და ნება მისცეთ, ადგეს და ადგილზე იხტუნოს, წყალი დალიოს, სიმღერა ჩაურთოთ და აცეკვოთ.
* თავისუფალი დრო დაუთმეთ ეზოში თამაშს, საბავშვო წვეულებებს, ხელოვნებას, ხელსაქმეს, ცხობას, სახალისო სამეცნიერო ექსპერიმენტებს, “გამოგონებებს”, შენებას, სენსორულ თამაშს, თავისუფალ თამაშს, კითხვას. ამ ყველაფერს – დღეში არანაკლებ სამი საათისა. ეს ის საწვავია, რომელიც ბავშვს სტრესთან გამკლავებაში დაეხმარება.
* ბავშვთან კავშირი თქვენი საიდუმლო იარაღია, ასე რომ, ისიც ჩართეთ ყოველდღიურ რუტინაში: ერთად თამაში, კითხვა, თუნდაც უბრალოდ ჩახუტება.
- ხელი შეუწყვეთ, რომ სასკოლო მინიმუმი მაინც შეასრულოს.
* ნუ გექნებათ იმის მოლოდინი, რომ თქვენი შვილი დილის 9-დან საღამოს 6 საათამდე იმეცადინებს. ბავშვებს ღლის ონლაინ რეჟიმში სწავლა. ნუ მისცემთ შუა გაკვეთილზე ქსელიდან გამოსვლის ნებას, მაგრამ ასწავლეთ ხმისა და გამოსახულების გათიშვა, რომ დროდადრო შეისვენოს.
* შეაფასეთ, რა შეუძლია თქვენს შვილს და რას ითხოვს სკოლა მისგან, რათა ოქროს შუალედი იპოვოთ.
- შეიმუშავეთ ანგარიშვალდებულებათა სისტემა, რომელიც საშუალებას მისცემს თქვენს შვილს, შეძლებისდაგვარად მართოს საკუთარი თავი.
* ყველა ბავშვს აქვს დამოუკიდებლობის მოთხოვნილება. ამ მოთხოვნილების დაკმაყოფილებისას მოტივაციაც უფრო მაღალია და ბავშვიც ნაკლებად “იბრძვის ძალაუფლებისთვის”.
შეგიძლიათ, დავალებები დაფაზე ჩამოწეროთ ან აღრიცხვის ბარათები გამოიყენოთ. შეთანხმდით, რომ, მაგალითად, ბავშვი ყოველდღე შეასრულებს ექვს დავალებას და თითოეულის შესრულების შემდეგ მოგიტანთ შესაბამის ბარათს, რომ მასზე მითითებული დავალება შესრულებულად მონიშნოთ.
* მიეცით ნება, თავად აირჩიოს, როდის რას გააკეთებს – ჯერ რთულ დავალებას შეასრულებს თუ ადვილით დაიწყებს და რთულს ბოლოსთვის მოიტოვებს.
* თუ ხედავთ, რომ ბავშვი მუშაობის დაწყებას არ ჩქარობს, ჰკითხეთ, რამდენ წუთს შეძლებს პირველ დავალებაზე მუშაობას შესვენებამდე და რის გაკეთებას ისურვებს შესვენებისას. დააყენეთ წამზომი სწორედ ამდენ წუთზე და შემდეგ ოთხი-ხუთი წუთით შეასვენეთ. ამ დროს გააკეთეთ რაიმე აქტიური ან სენსორული (გაბერეთ ბუშტები, იჭიდავეთ და სხვ.).
- მოუწყვეთ სამუშაო კუთხე ისე, რომ სწავლისთვის განეწყოს.
* საწოლის დანახვა ძილს გვგვრის, თეფშების დანახვა კი გვამცნობს, რომ ჭამის დროა. ასევეა საჭირო სამუშაო სივრცეც, რომელიც ბავშვს სამეცადინოდ განაწყობს.
ზოგ ბავშვს შეუძლია მარტო მეცადინეობა, მაგრამ უმრავლესობა უფრო მშვიდად გრძნობს თავს, როცა მშობელი სიახლოვეს ტრიალებს და უფრო იოლად ახერხებს დავალებაზე კონცენტრირებას.
ყურადღება მიაქციეთ ერგონომიკას. მაგალითად, ეკრანი ისე მოათავსეთ, რომ ბავშვი პირდაპირ უყურებდეს, კლავიატურა და მაუსი – ისე, რომ იდაყვები 90°-იანი კუთხით ჰქონდეს მოხრილი. თუ ბავშვს მაგიდასთან დგომა და ისე მუშაობა ურჩევნია, ნუ აუკრძალავთ, მაგრამ თუ მოძრაობისას ყურადღება ეფანტება, ჯობია, იჯდეს.
* განუვითარეთ სასკოლო ნივთების, წიგნების, რვეულების თავ-თავის ადგილას შენახვის ჩვევა.
* მეამბოხე ბავშვებს რთული დავალებების შესრულება შეგიძლიათ სახალისო ადგილას – პარკში ან, მაგალითად, ოთახში მოწყობილ კარავში შესთავაზოთ.
- თვალ-ყური ადევნეთ.
* ბავშვისთვის მთელი დღე თვალ-ყურის დევნება ძნელია, მით უმეტეს, მაშინ, როდესაც სხვა საქმეც მრავლად გაქვთ, მაგრამ ონლაინ სწავლისას ბავშვებს აუცილებლად სჭირდებათ მეთვალყურეობა.
დამოუკიდებლად მუშაობის ჩვევა ნელ-ნელა ყალიბდება. თავდაპირველად მეტად ხართ ჩართული პროცესში, მერე და მერე კი თქვენი შვილი უფრო და უფრო მეტ პასუხისმგებლობას იღებს და თქვენი ჩართულობაც მცირდება. თქვენი ძალისხმევა ამაოდ არ ჩაივლის – თქვენი შვილი გაიზრდება ორგანიზებულ და პასუხისმგებლობიან პიროვნებად, რომელიც ჯერ სწავლაში, მერე კი ცხოვრებაში აუცილებლად მიაღწევს წარმატებას.
