საბავშვო ლიტერატურული კონკურსის „ოქროს ბუმბულის“ პარალელურად უკვე ერთი კვირაა ესეების ქვეკონკურსი გრძელდება, სადაც მონაწილეობას უფროსკლასელები იღებენ. ყოველ კვირას ცხადდება ესეს ახალი თემატიკა და მოსწავლეები თავიანთ აზრებს გვიზიარებენ წიგნისა და ლიტერატურის შესახებ.
კონკურსის პირველი კვირის თემა „ჩემი ბავშვობის მთავარი წიგნი“ იყო. მრავალ საინტერესო ესეს შორის კონკურსის პირველი კვირის გამარჯვებული ლევან არდოტელის ტექსტი გახდა.
გთავაზობთ გამარჯვებულ ნაშრომს.
ლევან არდოტელი
სკოლა “ქორალის” Xა კლასის მოსწავლე
ჩემი ბავშვობის მთავარი წიგნი
ბავშვის გონება საკმაოდ ფაქიზი და სათუთი რამაა. ნებისმიერი ინფორმაცია, რასაც ის აღიქვამს, უზარმაზარ გავლენას ახდენს და განსაზღვრავს მის მსოფლმხედველობას გარკვეულ ასაკში. ჩემი აზრით, ბავშვის გონებაზე ყველაზე მეტად წიგნები ზემოქმედებს, რადგან ის ფილმებსა და მულტფილმებთან შედარებით უფრო მეტადაა გაჟღენთილი ინფორმაციითა და ემოციებით. ხშირ შემთხვევაში, ბავშვის არჩევანს საკითხავ ლიტერატურასთან დაკავშირებით, მშობლებისა და მასწავლებლების სურვილი განსაზღვრავს.
როგორც უკვე აღვნიშნე, უფროსების მიერ წარმართული პროცესი განსაზღვრავს ინდივიდის ამ მეტად მნიშვნელოვან არჩევანს. ჩემს შემთხვევაშიც ასე იყო, თუმცა უფროსების აზრმა ჩემზე პირიქით იმოქმედა და პროტესტი გამიჩინა იმ ,,შესანიშნავი” წიგნების მიმართ, რომელთაც ისინი უწევდნენ რეკომენდაციას. ამან კი საბოლოოდ ის გამოიწვია, რომ ჩემი თანატოლებისგან განსხვავებით აბსოლუტურად სხვა გზას დავადექი და ათი წლის ასაკში გავეცანი ლიტერატურის იმ მეტად სპეციფიკურ და მნიშვნელოვან მხარეს, რასაც დოკუმენტალისტიკა ეწოდება.
ასე და ამგვარად წიგნი, რომელსაც შეიძლება ჩემი ბავშვობის წიგნი ვუწოდო არის ფიდელ კასტროს ბიოგრაფია. ეს იყო წიგნი გამომცემლობა “პალიტრა L”-ის სერიიდან “50 პერსონა”, წიგნი მოიცავდა ყველა მნიშვნელოვან ინფორმაციას ფიდელ კასტროს შესახებ, მოკლედ რომ ვთქვათ, ტიპური დოკუმენტური ნაწარმოები იყო კონკრეტულ პერსონაზე, მაგრამ ამ წიგნის აღმოჩენა, რაღაც განსაკუთრებულ მოვლენად აღვიქვი. ჩემთვის (და ალბათ ბევრი ჩემი თანატოლისთვის) მშრალი ფაქტებითა და ისტორიული ჩანაწერებით გაჯერებული წიგნი საკმაოდ უცხო რამ იყო, ვინაიდან ლიტერატურის იმ მხარეს, რომელსაც ვსწავლობდით, ძირითადად ლექსები, ზღაპრები, იგავ-არაკები ან მოთხრობები მოიცავდა. შესაბამისად, ნაწარმოები რომელიც არა ავტორის ფანტაზიაზე, არამედ რეალურ ისტორიაზე იყო დაფუძნებული ერთდროულად განსხვავებული და აღმაფრთოვანებელი აღმოჩნდა ჩემთვის.
წიგნს დამატებითი ხიბლი იმანაც შესძინა, რომ მოცემული ინფორმაცია ჩემი ბავშვური გონებისათვის ზედმეტად რთული აღსაქმელი იყო. ეს წინააღმდეგობა კი იმ უსაზღვრო მოტივაციის განმაპირობებელი გამოდგა, რომელიც ჩემში აღიძრა ამ წიგნის კითხვის დროს. წიგნი ისეთ რთულ თემებს მოიცავდა, როგორიცაა მაგალითად: ფულხენსიო ბატისტას დიქტატურა კუბაში, კუბის რევოლუცია, საბჭოთა კავშირისა და ამერიკის შეერთებული შტატების საგარეო პოლიტიკა, ასევე მომიწია საკმაოდ ადრეულ ასაკში გამეაზრებინა თუ რა იყო ცივი ომი, პარალელი გამევლო მმართველობის სხვადასხვა ფორმებს შორის, მოცემული ინფორმაციის აღსაქმელად უამრავი გონებრივი რესურსის გაღება მომიწია, რამაც შესაბამისი შედეგიც გამოიღო, წიგნმა უდიდესი გამოცდილება შემძინა, ამავე დროს კი განსაზღვრა ჩემი ინტერესები, თუმცა ამ წიგნის მთავარი ღირებულება ის არის, რომ საკუთარი თავი მაპოვნინა, მოცემულმა ინფორმაციამ ჩემში მეამბოხე გააღვიძა, ხოლო წიგნის კითხვის პროცესი დამეხმარა იმის გააზრებაში, რომ ამ ყველაფერს უფროსებისთვის კი არა საკუთარი თავისთვის ვაკეთებდი.
შეგახსენებთ, რომ კონკურსი გრძელდება, მომავალ კვირაში იხილავთ ახალ გამარჯვებულ ესეს თემაზე „პერსონაჟი, რომელიც მე ვარ“, სწორედ ეს არის ამ კვირის საკონკურსო სათაური.
დაინტერესებულ მოსწავლეებს საკონკურსო ნამუშევრის გამოგზავნა 18 ოქტომბრის ჩათვლით შეუძლიათ ელექტრონულ მისამართზე essays@karchkhadze.ge.
