როდესაც ვსაუბრობთ სასწავლო პროცესის ხელშემწყობი ეფექტური წესებისა და თეორიების ძიებაზე და საამისოდ პრაქტიკულად „მოსარგები” ხერხების გამოყენებაზე, ვაღიარებთ, რომ საამისოდ დიდია მოსწავლეთა დეფექტური ცოდნის გამოვლენა/კორექციის მნიშვნელობა და შესაფერის გონებრივ აქტივობათა „სარტყლების” შერჩევა, მაგრამ ამ დროს აუცილებლობა მოითხოვს დეფექტური და არასრულფასოვანი ცოდნის სწორ გააზრებას.
არსებობს „სამი” სახის „სუფთა” დეფექტური გონებრივი აქტივობა („სარტყლების” რაოდენობის მიხედვით, რომელთა შესახებაც სტატიის I ნაწილში უკვე ვისაუბრეთ) და რამდენიმე სახის არასრულფასოვანი გონებრივი აქტივობა.
ვრცლად
ვრცლად
