პარასკევი, მარტი 29, 2024
29 მარტი, პარასკევი, 2024

აკადემიური კეთილსინდისიერება – მასწავლებელი, კონფერენცია, პლაგიატი

სუბიექტურ თუ ობიექტურ მიზეზთა გამო ხშირად მიწევს მასწავლებელთა კონფერენციებში მონაწილეობა სარედაქციო კოლეგიისა თუ საორგანიზაციო ჯგუფის წევრის ამპლუაში. კარგი გამოცდილებაა, ბევრ საინტერესო პედაგოგს ხვდები, კითხულობ და ისმენ მნიშვნელოვან საგნობრივ თუ ზოგადპედაგოგიკურ თემებზე მათს ნაფიქრალსა და ნააზრევს. შენც იზრდები – გიჩნდება შეკითხვები, იგებ აქამდე არგაგონილს, მსჯელობ ამა თუ იმ საგანში პრაქტიკულ მიგნებებზე… მოკლედ, კარგი პროცესია. თუმცა, დღეს ცოტა სხვა სათქმელი მაქვს, „უშიშარად მოსაფენი ხალხში“, ბევრს რომ ენიშნება და ბევრიც გიჟიას დამიძახებს.

ჰოდა, იმას ვამბობდი, რომ ბევრ საკონფერენციო მასალას ვისმენ და ვკითხულობ, ზოგსაც ჩვენი ჟურნალის ფურცლებზე ვეცნობი ხოლმე და სწორედ ამან გადამაწყვეტინა მეთქვა სათქმელი.

როგორც ცნობილია, სახელმწიფომ მასწავლებლებს შეუქმნ-დაუდგინა ერთგვარი მინიმალური სტანდარტი – „მასწავლებლის საქმიანობის დაწყების, პროფესიული განვითარებისა და კარიერული წინსვლის სქემა.“ ამ დოკუმენტით მათ, სხვა აქტივობებთან ერთად, განესაზღვრათ კონფერენციაში მონაწილეობა და სასწავლო-მეთოდური სტატიის დაბეჭდვა, რაც გარკვეული კრედიტ-ქულის მოპოვების საწინდარია.

მკითხველს მოეხსენება, რომ სასწავლო-მეთოდური სტატიის დაწერა არც თუ მარტივი რიგის საქმეა, დიდი ფიქრისა და შრომის შედეგია – ჯერ დაძებნო პრობლემა, მერე თავი მოუყარო მასალას, შეადგინო სამოქმედო გეგმა, გაწერო ამოცანები, შექმნა სამუშაო ვერსია და ასე შემდეგ. „ესე ყოველი ერთად და თვითოეული ცალკე“ დიდ დროსა და რუდუნებას მოითხოვს, შესაბამისად, რთულია და შრომატევადი. მახსოვს ერთ-ერთ გასაუბრებაზე სადოქტორო პროგრამაზე სწავლის მსურველმა ახალგაზრდამ რომ თქვა 20-მდე სამეცნიერო სტატია მაქვს დაწერილიო, მარიკა ლორთქიფანიძემ გაოგნება ვერ დამალა – გენიოსი ყოფილხართ თქვენ ახალგაზრდავო. ეს ამბავი ლირიული გადახვევა არაა, სათქმელთან არის სწორედ დაკავშირებული. ერთ თავში ერთი წლის განმავლობაში 5-6 და მეტი სასწავლო-მეთოდური მიგნება გადამუშავდეს, დაიწუროს, მიეცეს საბოლოო სახე და პროფესიული საზოგადოების წინაშე გამოსატანად ღირსი გახდეს, ძალიან იშვიათია, ფაქტობრივად, ერთეულთა ხვედრია. თავი ფუჭსიტყვაობით რომ არ მოგაბეზრო, მკითხველო, აქვე მოკლედ მინდა ჩამოვთვალო აკადემიური კეთილსინდისიერების დარღვევასთან დაკავშირებული ის ძირითადი ტენდენციები, რომლებიც გვხვდება ხოლმე საკონფერენციო მასალებში, სტატიებსა თუ მოხსენებებში.

  • ციტირების წესის აბსოლუტური იგნორირებით მოყვანილია სხვადასხვა ავტორის მასალა;
  • ხშირად შემოთავაზებულ სტატიებში გამოყენებულია სხვადასხვა აკადემიურ გამოცემებსა და, მათ შორის, ჩვენს ჟურნალში გამოქვეყნებული მასალები – ზოგ შემთხვევაში აბსოლუტური „ქოფი- ფეისთით“, ზოგიერთ შემთხვევაში კი, მართალია, მითითებულია წყარო, თუმცა მთელ სტატიაში ავტორის ორიგინალური ნააზრევის 10%-საც კი ვერ შეხვდებით. ასე მაგალითად, ერთ-ერთი კონფერენციის ფარგლებში სამეცნიერო ჟურნალში 15 -18 გვერდებზე დაბეჭდილი სტატია (https://gesj.internet-academy.org.ge/ge/list_artic_ge.php?b_sec=edu&issue=2013-03)წარმოადგენს აბსოლუტურ პლაგიატს ამავე წელს აკაკი წერეთლის სახელმწიფო უნივერსიტეტის შრომებში 28 – 31 გვერდებზე განთავსებული სამეცნიერო სტატიისას https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/154104/1/Akaki_Weretlis_Saxelmwifo_Universitetis_Shromebi_2013.pdf  ცხადია, ამ პედაგოგს აკადემიური ხელმრუდობის გადაწყვეტილება კრედიტის მოპოვების სურვილმა გადააწყვეტინა.
  • ხშირია თავისივე ავტორობით უკვე გამოქვეყნებული მასალებისათვის სათაურის შეცვლის და მინიმალურამდე დაყვანილი კორექტივის შეტანის შედეგად ერთი და იმავე პრობლემისა და შინაარსის ტექსტების ტირაჟირება და სხვადასხვა საკონფერენციო მასალად წარდგენა.
  • თავის მიერ შექმნილი სხვა სასწავლო-მეთოდური სტატიის შესავლის აბსოლუტური კოპირება მითითების გარეშე.
  • საქართველოს დაწყებითი განათლების პროექტის, ჯიპრაიდის, მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების ეროვნული ცენტრის სატრენინგო საკითხავი ლიტერატურისა თუ სხვა სასწავლო რესურსის მიმწოდებელი ორგანიზაციების მიერ შექმნილი მასალების პირველ პირში გადაწერა, როგორ მათ მიერ მოფიქრებულ-განცდილის. ასე მაგალითად: „ ჩემი პრაქტიკის კვლევის შედეგად მივედი დასკვნამდე … „ და მოცემულია ნახევარგვერდიანი მსუყე ამონარიდი რომელიმე მეთოდური რესურსიდან.
  • როგორც წესი, და, სამწუხაროდ, იგივე ტენდენციაა ჩვენს ვებფურცლებზეც, სტატიის ავტორები უგულებელყოფენ ან ნაკლულად გვთავაზობენ დამოწმებული/გამოყენებული ლიტერატურის ნუსხას.
  • ცალკე აღნიშვნის ღირსია საკონფერენციო მასალებად წარმოდგენილი ორიგინალურობისგან დაშორებული, გამოქვეყნებულ-დაბეჭდილ-სივრცეში განთავსებული რომელიმე მეთოდითა თუ სტრატეგიით ჩატარებული გაკვეთილების აღწერები, რომლებიც ანალიზურ კომპონენტს არ შეიცავენ და აღიარებული მეთოდური პროდუქტების ოდენ პრაქტიკაში განხორციელების მცდელობებს წარმოადგენენ.
  • აქვე უნდა აღინიშნოს კიდევ ერთი მახასიათებელი – სასწავლო-მეთოდური ნაშრომის ფარგლებში შემოთავაზებულია გადაღეჭილი თემატიკები, რომლებსაც აქვთ უმნიშვნელო ავტორისეული პრაქტიკული კომპონენტი, რაც გულისხმობს, რომ, პირობითად, 5-გვერდიან სტატიაში 4 გვერდი გადმოწერილია სწორედ ჩვენი ჟურნალის ფურცლებიდან და მხოლოდ რამდენიმე აბზაცია ავტორის ორიგინალური ნააზრევი.
  • როგორ არაეთიკურადაც არ უნდა ჩანდეს, მინდა აქცენტი გავაკეთო ჟურნალ მასწავლებლის, როგორც აკადემიური კეთილსინდისიერების სანიმუშო სუბიქტის როლზე და ვისურვო გაცილებით მნიშვნელოვანი კონტროლის მექანიზმების გაჩენა ამ სივრცეში. მით უფრო, რომ ეს ჟურნალი მართლაც ერთ-ერთ უძირითადეს წყაროს წარმოადგენს ქართველი პედაგოგებისათვის პროფესიული განვითარების მიმართულებით. განსჯისათვის მინდა შემოგთავაზოთ სწორედ ჩვენი ჟურნალის ვებფურცლებიდან ერთი ნიმუში, რომლის შეფასებაც მკითხველისათვის მომინდია:

გთხოვთ შეადაროთ 2014 წლის 11 ნოემბრის  ამ სტატიის https://mastsavlebeli.ge/?p=1844ნარატიული ნაწილი და 2013 წლის 11 მარტს გამოქვეყნებული სტატიის  https://mastsavlebeli.ge/?p=2412  დასაწყისი. პირველი სტატიის ავტორი, ასევე, უშურველად ეყრდნობა  და იყენებს მანამდე გამოქვეყნებულ ამ ორ მასალასაც https://tpdc.gov.ge/uploads/pdf_documents/rogor%20davgegmoT%20da%20ganvaxorcieloT%20proeqtgakveTili.pdf

https://www.nplg.gov.ge/gsdl/cgi-bin/library.exe?e=d-00000-00—off-0civil2–00-1—-0-10-0—0—0prompt-10—4——-0-1l–10-ka-50—20-about—00-3-1-00-0-0-01-1-0utfZz-8-00&a=d&cl=CL2.17&d=HASH01aba976ff11adc4d564b004.2.fc

რა თქმა უნდა, მე არ ვარ წინააღმდეგი, თეორიული ნააზრევი დაეყრდნოს უკვე არსებულ სასწავლო-მეთოდურ რესურსს, მაგრამ, როგორც მინიმუმ, წყაროს მითითებით და არა სათქმელის აბსოლუტური კოპირებით.

სამწუხაროდ, მკითხველისათვის შემოსათავაზებელი ნიმუშები კიდევ ბევრია, მაგრამ სათქმელი ითქვა და არც ამ პრობლემაზე კონკრეტული მაგალითებით საუბარია ჩემთვის მომხიბლავი. უბრალოდ, ეს მიჩქმალული, რატომღაც ტაბუდადებული რეალობაა და უნდა გაჟღერდეს ხმამაღლა. მით უფრო სიმბოლური იქნება, თუ ეს ჟურნალ მასწავლებლის ვებფურცლიდან მოხდება.

აქვე ვფიქრობ, სახელმწიფომ სტატიების წერით პედაგოგების მიერ კრედიტების დაგროვების მარათონს უნდა გადახედოს –  გააკონტროლოს და არ აქციოს ფაბრიკაციისა და არააკადემიური ქმედების ასპარეზად. თავად პედაგოგებმა კი კარგად უნდა გაიაზრონ, რომ მასწავლებლის დიდოსტატობასა და ხელოვნებას არანაირი ჩრდილი არ მიადგება, თუ კი სტატია არ ეწერება. არც მორიგ კონფერენციაზე სახელდახელოდ მომზადებული, დარგისა და მისი პროფესიული განვითარებისათვის ნაკლებმნიშვნელოვანი მასალით გამოსვლა-არგამოსვლა აღელვებთ  მშობლებს და, მით უფრო, მოსწავლეებს. მათ შემოქმედებითი, მაძიებელი მასწავლებელი გაკვეთილზე სჭირდებათ. მიგნებები და ხარისხიანი, მნიშვნელოვანი სათქმელი კი იშვიათია და გაცილებით აღემატება კრედიტ-ქულის ქონა-არქონას..

იმისთვის, რომ ამ შინაარსის სტატიისა თუ ბლოგის შექმნის საჭიროება აღარ გვქონდეს მომავალში, შემოგთავაზებთ ორ მნიშვნელოვან რესურსს, რომელიც აკადემიური კეთილსინდისიერების დაცვის მსურველ ყველა პედაგოგს, და არა მარტო მათ, მისცემს საშუალებას თავი დაიზღვიოს ზემოაღნიშნული გადაცდომებისაგან.

https://moodle.iliauni.edu.ge/mod/page/view.php?id=133

https://erasmusplus.org.ge/files/publications/plagiati.pdf

კომენტარები

მსგავსი სიახლეები

ბოლო სიახლეები

ვიდეობლოგი

ბიბლიოთეკა

ჟურნალი „მასწავლებელი“

შრიფტის ზომა
კონტრასტი