ხუთშაბათი, მარტი 28, 2024
28 მარტი, ხუთშაბათი, 2024

დისკუსია, როგორც საგანმანათლებლო რესურსი

დისკუსიაში მონაწილეობა ყველას გვიყვარს. ზოგიერთი პედაგოგისგან განსხვავებით, მასობრივი ინფორმაციის საშუალებები ამით შესანიშნავად სარგებლობენ: დღეს რადიოთი თუ ტელევიზიით ხშირად ვისმენთ დისკუსიას სტუდიაში მოწვეული ექსპერტებისა თუ ჩვეულებრივი მოქალაქეების მონაწილეობით.

დისკუსიას როგორც სწავლების მეთოდს იმაზე ხშირად იყენებენ, ვიდრე წარმოგვიდგენია. ასეთი თავისუფალი საუბრების დროს მოსწავლეებს საშუალება ეძლევათ, გამოთქვან თავიანთი მოსაზრება და მოუსმინონ თანაკლასელებს. ზოგიერთი პედაგოგი მოკლე და სპონტანურად წამოჭრილ დისკუსიებს იყენებს როგორც კითხვებზე აგებული საუბრის ბუნებრივ გაგრძელებას.

მოდი, განვიხილოთ მიზანმიმართული დისკუსიის ორგანიზება კლასში ან დიდ ჯგუფში.

როდის არის უპრიანი დისკუსიის გამოყენება

დისკუსიები ღირებულია შემდეგ სიტუაციებში:

  1. როცა პედაგოგს აინტერესებს მოსწავლეთა მოსაზრება ან ერთი მოსწავლის აზრი და გამოცდილება საინტერესო და მნიშვნელოვანია დანარჩენებისთვის, მაგალითად:
  • სემინარზე, სადაც მედიცინის გამოცდილი მუშაკები აფასებენ მუშაობის ძველი მეთოდების ეფექტურობას და განიხილავენ ახალ მიდგომებს;
  • სოციალური აღზრდის გაკვეთილზე, როდესაც მოსწავლეები განიხილავენ აგრესიულ ქმედებებს სკოლაში;
  • როდესაც საკითხი ეხება არა მხოლოდ ფაქტებს, არამედ ღირებულებებს, ურთიერთობებსა და გრძნობებს, მაგალითად:

◦ გენდერული სტერეოტიპების შესწავლისას;

◦ ქიმიის გაკვეთილებზე უსაფრთხოების ტექნიკის განვითარების ან მისდამი დამოკიდებულების შეცვლის მიზნით;

  1. როდესაც მოსწავლეებს სჭირდებათ საკუთარი აზრის ფორმირებისა და სხვისი მოსაზრების განხილვის უნარის განვითარება, მაგალითად:
  • ჰამლეტის პიროვნების განხილვისას ლიტერატურის გაკვეთილზე;
  • უმუშევრობის შედეგების განხილვისას ლიტერატურის გაკვეთილზე.

დისკუსიის მეშვეობით სწავლებისათვის, რა თქმა უნდა, არ გამოგვადგება ის თემა, რომელიც ფაქტებს ეყრდნობა და დადასტურებულია. მრავალი პედაგოგი მოსწავლეებს წაახალისებს, ჩამოაყალიბონ საკუთარი აზრი იმ მასალის შესახებ, რომელსაც ის აწვდის. ამ შემთხვევაში დისკუსია იდეალური მეთოდია.

წარმოიდგინეთ, რომ ხართ მენეჯერი ქსელურ მაღაზიაში, რომელიც პრესტიჟულ ქუჩაზე მდებარეობს და ამ თანამდებობაზე რვა წელია მუშაობთ. სათავო ოფისმა მიგავლინათ კვალიფიკაციის ასამაღლებლად მაღაზიის მართვის კუთხით. ერთ-ერთი მეცადინეობა ეხებოდა კლიენტის მიმართ გაცნობიერებული თუ გაუცნობიერებელი რასიზმის გამოვლენის საკითხს. როგორი რეაქცია გექნებოდათ, სესიაზე რომ მოგესმინათ:

* იმ პედაგოგის მოხსენება, რომელმაც გამოიკვლია რასიზმის გამოვლინებები მაღაზიათა ქსელში და ახლა დაწვრილებით ხსნის, როგორ უნდა შეცვალონ მაღაზიის მენეჯერებმა მუშაობის სტილი, რათა ამ მიმართულებით ვითარება გააუმჯობესონ?

* დისკუსია, რომლის დროსაც პედაგოგი ჯერ აყალიბებს მაღაზიებში  გააზრებული თუ გაუაზრებელი რასიზმის გამოვლენის ფაქტებს, მერე კი ისმენს მენეჯერთა მოსაზრებებს და მათ ხედვას სიტუაციის გაუმჯობესების შესახებ?

პირველ ვარიანტზე უმრავლესობას ასეთი რეაქცია ექნებოდა: „საერთოდ რა იცის მან მაღაზიის მართვის შესახებ?!“ შედეგად კომპანია ვერაფერს მიიღებს, გარდა პედაგოგთან დაპირისპირებისა და შედეგად – უკვე არსებული ურთიერთობების განმტკიცებისა.

მეორე ვარიანტზე, დიდი ალბათობით, რეაქცია დადებითი იქნება, რადგან მსმენელებს მოსწონთ საკუთარი აზრის გამოხატვის პროცესი. როცა მსმენელთა მოსაზრებებს ინტერესით ისმენენ, ისინიც გულმოდგინედ იღებენ პედაგოგის მიერ მიწოდებულ ინფორმაციას.

შესაძლოა შეგვეკამათოთ, რომ დისკუსია „მცდარი“ მოსაზრების გამოთქმის საშუალებას მისცემს ზოგიერთ მათგანს. „მცდარი“ მოსაზრება შეიძლება გასწორდეს, თუ ეჭვქვეშ დადგა, ამისთვის კი აუცილებელია, საშუალება მივცეთ, ეს მოსაზრება გულახდილად გამოთქვან.

დისკუსია როგორც სწავლების ფორმა მოიცავს „დაფარულ შეტყობინებას“ – პედაგოგი, ფაქტობრივად, მიმართავს მოსწავლეებს: „მე ვაფასებ თქვენს გამოცდილებას და მაინტერესებს თქვენი მოსაზრებები“. ამის საპირისპიროა სწავლების მშრალი, ლექციური ფორმა, რომლის მესიჯიც ასეთია: „მოსწავლეებმა ისეთი არაფერი იციან, რაც ჩემი ყურადღების ღირსია“.

კარგად ორგანიზებული დისკუსიები უსაფრთხო გარემოს ქმნის აზრთა გაცვლა–გამოცვლისა და შეცვლისათვის (თუმცა აზრის შეცვლა ხდება მოგვიანებით, რეფლექსიის სტადიაზე). დისკუსია შეფასებისა და სინთეზის დონეზე აზროვნების სტიმულაციას ახდენს. ის მნიშვნელოვანია აღზრდის კუთხით, მაგალითად, ემპათიის განვითარებისთვის, სოციალურ-ზნეობრვი ღირებულებების ფორმირებისთვის და ა.შ. დისკუსია მოსწავლეებს ერთმანეთის უკეთ გაცნობის საშუალებას აძლევს, რაც განსაკუთრებით ღირებულია კლასის შესაკავშირებლად.

დისკუსიის დაგეგმვა

ნებისმიერი დისკუსიისთვის (გარდა სპონტანურად წამოჭრილი განხილვებისა), წამყვანმა უნდა გაითვალისწინოს გადასაჭრელი ამოცანა. როცა ამოცანა გარკვეულია, აუცილებელია გეგმის შედგენა. გეგმა შეიძლება შედგებოდეს მოკლე ინფორმაციული შეტყობინებებისგან, რომლებიც განხილვის საფუძველს მოგვცემს და საკვანძო საკითხების ჩამონათვალისგან. ეფექტური დისკუსიები, ჩვეულებრივ, ზედმიწევნითაა დაგეგმილი, თუმცა მონაწილეები ამას შესაძლოა ვერც კი მიხვდნენ.

სტრუქტურულად კარგად აგებული დისკუსიის დროს დაწვრილებით განიხილება არსებული მტკიცებულებები, წარმოდგენები და ღირებულებები, რის საფუძველზეც მონაწილეებს შეუძლიათ საკუთარი აზრის ფორმირება. პოპულარული ტელეგადაცემების მონაწილეები მეტწილად სრულიად დაუსაბუთებლად გამოთქვამენ საკუთარ აზრს. ასეთი მოდელი, რასაკვირველია, პედაგოგიური მიზნებისთვის გამოუსადეგარია, თუმცა მოგვიწევს, ზოგი მოსწავლე გადავაჩვიოთ ასეთ მანკიერებას.

ზოგჯერ დისკუსია ღიად ტოვებს საკითხს. ამ შემთხვევაში მასწავლებლისთვის გაცილებით მნიშვნელოვანია, მოისმინოს მოსწავლეთა აზრი, ვიდრე მზა დასკვნებამდე მიიყვანოს ისინი. მაგალითად, მან შეიძლება დაიწყოს ლანდშაფტის დიზაინის კურსი და შესთავაზოს მოსწავლეებს, აღწერონ თავიანთი ბაღები, რათა უკეთ გაიცნოს ყოველი მათგანი.

ლიტერატურის მასწავლებელს შეუძლია სთხოვოს მოსწავლეებს, აღწერონ რომანის თითოეული პერსონაჟის მოტივაცია. ასეთ შემთხვევებში კარგი იქნება, წინასწარ მომზადდეს კითხვარი განხილვითვის. დისკუსიის დროს მას შესაძლოა გვერდიც ავუაროთ, მაგრამ საერთო ჯამში ის გვეხმარება.

დისკუსიის სხვა სახეობებს კონკრეტული საგანმანათლებლო მიზნები აქვს. წარმოვიდგინოთ კლასში სამუშაო ადგილზე უსაფრთხოების ტექნიკის საკითხის განხილვა. ასეთი განხილვისას კითხვარი ვერ უზრუნველყოფს ამა თუ იმ ამოცანის გადაჭრას.

დასკვნები, რომლებიც განხილვის მონაწილეებმა უნდა გამოიტანონ, მნიშვნელოვანია, ამიტომ აუცილებელია მათი ჩაწერა გამოტანისთანავე.

კითხვების შერჩევა განხილვისთვის

ცნობილია, რომ არსებობს კითხვების ორი ტიპი:

  • დახურული კითხვები, რომლებზეც შეიძლება ვუპასუხოთ მხოლოდ „კი“ ან „არა“, მაგალითად: „სახიფათოა თუ არა ზღვაში ნავთობის ჩაღვრა?“
  • ღია კითხვები, რომლებიც უფრო დაწვრილებით და დასაბუთებულ პასუხს მოითხოვს. მაგალითად: „რა შემთხვევაში შეგიძლიათ რისკზე წასვლა?“

ცხადია, ღია კითხვები უკეთ ასტიმულირებს განხილვას. თუ მოსწავლე ღია კითხვაზე მოკლე პასუხს იძლევა, გამოიყენეთ მხედველობითი კონტაქტი და ჟესტების ენა, რათა ბიძგი მისცეთ საუბრის გასაგრძელებლად.

დასვით კითხვები და აღნიშნეთ დასკვნები ისე, რომ მათ ხელი შეუწყონ დისკუსიის მიზნის მიღწევას. თუ დისკუსია დაუგეგმავია, ის შეიძლება აზრების უმიზნო გამოთქმამდე დავიდეს. მოსწავლეები ვერც ღირებულ დასკვნებს გამოიტანენ და დროც ფუჭად დაიხარჯება. უკეთესია, დაიწეროს დისკუსიის გეგმა. არავის გააღიზიანებს წამყვანი, რომელსაც წინ ფურცელი უდევს და ჩანაწერით ხელმძღვანელობს (თუ  ტელევიზიაში ხდება ასეთი რამ, ესე იგი ეს ნორმალურია!).

ქვემოთ მოცემული კითხვებიდან რომელი გამოდგება სამუშაო ადგილზე უსაფრთხოების ტექნიკის საკითხის განხილვისთვის?

1. მნიშვნელოვანია თუ არა სამუშაო ადგილზე უსაფრთხოების ტექნიკის დაცვა?

2. ვინმეს შეუძლია, დამისახელოს სამუშაო ადგილზე უსაფრთხოების ტექნიკის დარღვევის მაგალითები?

3. როგორ ფიქრობთ, გაზვიადებული ხომ არ არის უსაფრთხოების პროცედურებისადმი ასეთი ყურადღება?

4. თქვენი აზრით, რა უქმნის ჯანმრთელობას განსაკუთრებულ საფრთხეს თქვენს სამუშაო ადგილზე?

საუკეთესო პასუხების მისაღებად დასვით ღია, არაერთგვაროვანი და პირადული კითხვები. პირველი კითხვა დახურული და ერთმნიშვნელოვანია, ამიტომ დისკუსიისთვის გამოუსადეგარია. მეორე კითხვა პირადულია, მესამე – პირადული და არაერთგვაროვანი, ამიტომ განხილვისას ორივე გამოდგება, მაგრამ მხოლოდ მაშინ, თუ გამოვრიცხავთ „დიახ“ და „არა“ პასუხებს. როგორ შეაფასებდით მეოთხე კითხვას?

როგორ წარვმართოთ დისკუსია

წარმატებული დისკუსიის გასამართავად დახელოვნებაა საჭირო, მით უმეტეს, თუ თქვენ წინაშე კონკრეტული ამოცანა დგას.

თავდაპირველად განსაზღვრეთ მონაწილეთა განლაგების სქემა. ისინი კარგად უნდა ხედავდნენ ერთმანეთს, ამიტომ წრეზე განლაგება საუკეთესო ვარიანტია. თუ ეს ვერ ხერხდება, სინჯეთ ისეთი ვარიანტი, როდესაც მოსწავლეს მხოლოდ შემობრუნება მოუწევს.

დაწყება

წარმოადგინეთ თუ არა საწყისი ინფორმაცია? დისკუსიის დაწყება ყოველთვის ადვილი როდია, განსაკუთრებით მაშინ, როცა მონაწილეები თავშეკავებულნი არიან ან უცხო გარემოში აზრის გამოთქმისა ერიდებათ. უკეთესი იქნება, თუ წამყვანი მოამზადებს ფაქტობრივ ინფორმაციას, რომლითაც შეიძლება დაიწყოს დისკუსია. თუ განსახილველი თემა არაერთგვაროვანია, შესავალი ნაწილი რაც შეიძლება მიუკერძოებელი უნდა იყოს. წარმოადგინეთ აზრთა ორივე პოლუსი, მოიყვანეთ ამონარიდები განსხვავებული წყაროებიდან. ნუ გამოთქვამთ საკუთარ აზრს – ამან შესაძლოა დააბრკოლოს მონაწილენი საპირისპირო მოსაზრების გამოხატვისას.

შესავალი ინფორმაციის შემდეგ დასვით კითხვა. ის უნდა იყოს ღია, გასაგები, ლაკონიური. განხილვის „გასახურებლად“ უკეთესია, პირველი კითხვა იყოს საპირისპირო ან ყოველი მონაწილის აზრის გამოთქმას მოითხოვდეს, როგორც შემდეგ მაგალითში:

„შეუძლია თითოეულ თქვენთაგანს, მოკლედ აგვიხსნას თავისი ფუნქციები კომპანიაში?“

„ხომ არ მიგაჩნიათ, რომ მასალის მიმოხილვა სასწავლო დროის ამაო ხარჯვაა?“

ნუ დასვამთ გაუგებარ კითხვებს, მაგალითად, ასეთს: „მაშ ასე, თქვენ გაეცანით ძირითად ფაქტებს. რას ფიქრობთ ამაზე?“

კითხვებს, რომლებიც დისკუსიის თითოეული მონაწილის პასუხს მოითხოვს, „რაუნდები“ ეწოდება. მათი გამოყენება ნებისმიერ ეტაპზე შეიძლება, მაგალითად:

„როგორ რეაგირებას მოახდენდით ასეთ სიტუაციაზე?“

„ამ პროცედურაში ყველაზე მეტად რა გაწუხებთ?“

არ დაგავიწყდეთ, ყველა პასუხზე გამოხატეთ დადებითი რეაქცია.

სტიმული მიეცით მონაწილეებს, უფრო დაწვრილებითი პასუხი გაგცენ. დაუსვით დამატებითი კითხვები: „აი, ეს საინტერესოა. რატომ მოგაჩნიათ ასე?“

დიდ ჯგუფებში განხილვისას თავდაჯერებული მონაწილეები დომინირებენ. ამ მიზეზით ზოგი მასწავლებელი კლასის მცირე ჯგუფებად დაყოფას ამჯობინებს. როცა ჯგუფში 12 ადამიანზე მეტია, ძნელია მივაღწიოთ ყოველი მათგანის აქტიურ ჩართულობას.

ხშირად დისკუსია პინგ-პონგს ემსგავსება, სადაც კომენტარები ასე გადაეცემა:

მასწავლებელი – მოსწავლე – მასწავლებელი – მოსწავლე…

იდეალურ შემთხვევაში უნდა შედგეს კომუნიკაცია „მოსწავლე – მოსწავლე“.

შეგიძლიათ, არავერბალურად წაახალისოთ მოსწავლეები აზრის გამოთქმისკენ:

·  როცა მოსწავლე გამოთქვამს მოსაზრებას, თვალებში უყურეთ და თავი უქნიეთ.

·  როცა მოსწავლე შეჩერდება, განაგრძეთ ყურება, რათა მიაღწიოთ იმას, რომ მან განაგრძოს საუბარი.

·  როდესაც თქვენ საუბრობთ, მზერა მოავლეთ დისკუსიის ყველა მონაწილეს.

·  როცა ახალ კითხვას სვამთ, იპოვეთ მოსწავლე, რომელსაც ჯერ არ გამოუთქვამს აზრი და მზერა არ მოაცილოთ. ეს მას უბიძგებს, ადგეს და საუბარი დაიწყოს.

·  ნუ ისაუბრებთ ხმადაბლა და დუნედ – ეს „აცივებს“ დისკუსიას. გამოიყენეთ ძლიერი ტემბრი, გამოხატეთ ინტერესი და ენთუზიაზმი.

ასევე შეიძლება მოსწავლეთა ვერბალური წახალისება აზრის გამოსათქმელად და ისეთი კითხვების დასასმელად, რომლებსაც ერთმნიშვნელოვანი პასუხი არ გააჩნია.

·  „ეს ძალიან საინტერესოა. რატომ მიგაჩნიათ ასე? შეგიძლიათ, უფრო ვრცლად გვესაუბროთ ამის შესახებ?“

·  შეასრულეთ „ეშმაკის ადვოკატის“ როლი: „მაშ, თქვენ მიგაჩნიათ, რომ თეთრკანიანისა და ფერადკანიანის ქორწინებაში ცუდი არაფერია?“

თუ რომელიმე ჯგუფში დისკუსია ცუდად წარიმართა, ვითარება დაიძაბა, ღიად მიმართეთ მონაწილეებს – ჰკითხეთ, მათი აზრით, რა არის საჭირო იმისთვის, რომ დისკუსია საინტერესო გავხადოთ.

დ

 

დისკუსიის სტილი

ადამიანთა უმრავლესობა ერთმანეთისგან ვერ განასხვავებს დისკუსიას და დებატებს.

დებატები ითვალისწინებს საპირისპირო აზრთა შეჯახებას, დისკუსია კი არაკონკურენტულია და უფრო ძიებითი ხასიათისაა. აქ უნდა არსებობდეს კოლექტიური სურვილი, მივიდნენ საერთო დასკვნამდე და ჯგუფის წევრები აგრესიას არ უნდა გამოხატავდნენ ერთმანეთის მიმართ. დებატებისგან განსხვავებით, დისკუსია მონაწილეებს ინტერპრეტაციის თავისუფლებასა და აზრის შეცვლის საშუალებას აძლევს.

სასარგებლო იქნება, განვსაზღვროთ დისკუსიაში მონაწილეობის წესები: არ გავაწყვეტინოთ ერთმანეთს; არ ვილაპარაკოთ ერთ წუთზე მეტხანს; პატივი ვცეთ ყველა მოსაზრებას; არ გავაკეთოთ შეურაცხმყოფელი კომენტარები.

თუ კი ჟგუფის მონაწილეები ერთ აზრზე არიან, მაშინ რთული იქნება დისკუსიის დაწყება. მოსინჯეთ „ეშმაკის ადვოკატის“ როლი: გამოთქვით საწინააღმდეგო მოსაზრება, მიუხედავად იმისა, ეთანხმბით მას თუ არა. ჩვეულებრივ ამგვარი სვლა, გამოაცოცხლებს განხილვის პროცესს.

წამყვანის როლი დისკუსიაში

თქვენ შეგიძლიათ, იყოთ ჯგუფის წევრი: „რას ვფიქრობთ ამაზე?“ – ან გაემიჯნოთ ჯგუფს: „რას ფიქრობთ ამაზე?“

თქვენ მიერ შედეგების შეჯამება მეტად მნიშვნელოვანია – ეს მოსწავლეებს იმის გააზრებაში დაეხმარება, რას შეიძენენ დისკუსიაში მონაწილეობით. ძირითადი მომენტები უმჯობესია ჩაიწეროთ ან დასარიგებელ მასალას ჩაურთოთ. წინააღმდეგ შემთხვევაში მას მალე დაივიწყებენ. ამავე მიზეზით ნახევარსაათიანზე ვრცელ დისკუსიას საეჭვოა საგანმანათლებლო ღირებულება ჰქონდეს.

წამყვანთა უმრავლესობას უჭირს იმ მონაწილეთა გაჩუმება, რომლებიც დისკუსიის თემას გადაუხვევენ, მაგრამ მეტ პატივისცემას დაიმსახურებთ, თუ შეძლებთ და ჯგუფის სახელით ჩაერევით. ეცადეთ, კორექტულად იმოქმედოთ. მომდევნო კითხვით მას მიმართეთ, ვისაც ჯერ არ გამოუთქვამს აზრი ან უბრალოდ თქვით: „მიპასუხოს მან, ვისაც აზრი ჯერ არ გამოუთქვამს“. ზოგი პედაგოგი დისკუსიის ბოლოს აზრის გამოთქმას აიძულებს ყველას, ვინც მანამდე ჩუმად იყო. ვიცნობდი ერთ პედაგოგს, რომელიც კარგი პასუხის გამცემ მოსწავლეებს იმით „აჯილდოებდა“, რომ მომდევნო ხუთი წუთის განმავლობაში უკრძალავდა აზრის გამოთქმას.

უმჯობესი იქნება, თუ საკუთარ აზრს დისკუსიის ბოლომდე დამალავთ ან საერთოდ არ გამოთქვამთ.

ამრიგად, დისკუსია სახალისოა. ის მაღალ დონეზე აზროვნების სტიმულირებას ახდენს, მაგალითად, შეფასების დონეზე, და ხელს უწყობს აზრის, ღირებულებებისა და ურთიერთობების ფორმირებას. დისკუსია შეიძლება იყოს თავისუფალი, მაგრამ, ჩვეულებრივ, საჭიროა კითხვების სერიით ბიძგის მიცემა. ენერგიული განხილვისათვის ეს კითხვები უნდა იყოს ღია, პირადული და სადავო. მნიშვნელოვანია კითხვის მოკლედ და გასაგებად ჩამოყალიბება.

დისკუსიაში მონაწილეობის მოტივირება შეიძლება როგორც პასუხების წახალისების, მონაწილეთა მოსაზრებით დაინტერესებისა და მათი აღიარების გზით, ასევე არავერბალურადაც – მზერითი კონტაქტით, ჟესტებითა და მოკლე პასუხების შემდეგ პაუზის გამოყენებით.

თუ მასწავლებელი კლასთან მუშაობისას დისკუსიას იყენებს, ეს იმის მაჩვენებელია, რომ მოსწავლეთა ცოდნასა და მოსაზრებებს აფასებენ. ამიტომ დისკუსია საუკეთესო მეთოდია ნებისმიერ ასაკობრივ ჯგუფთან საგანმანათლებლო მუშაობისას. თუ გსურთ, განხილვის პროცესში ყველა აქტიურად იყოს ჩაბმული, აღკვეთეთ შეურაცხყოფა და მუქარა, მონაწილეთა მხრივ დისკუსიის მონოპოლიზება, არავის მისცეთ ჩაკეტვის საშუალება.

სტიმული მიეცით გადაწყვეტილების მიღებისას, მოახდინეთ ძირითადი დასკვნების რეზიუმირება, გამოაცოცხლეთ განხილვა, როცა რაიმე საკითხზე კონსენსუსია მიღწეული ან თემა იწურება.

შეაჯამეთ დისკუსიის შედეგები. ამასთანავე, სასურველია, მონაწილეებს წერილობითი რეზიუმე დაუტოვოთ.

თვითშემოწმებისთვის ვცადოთ სავარჯიშო

 

წარმოვიდგინოთ გამოცდილი პედაგოგის მიერ ორგანიზებული ათწუთიანი დისკუსია. როგორ აიცილებს ის თავიდან შემდეგ პრობლემებს?

  1. ყველა ერთდროულად ცდილობს ლაპარაკს.
  2. ზოგი მონაწილე თავს არიდებს აზრის გამოთქმას.
  3. დისკუსიაში ერთი მონაწილე დომინირებს.
  4. მონაწილეები თემიდან უხვევენ.
  5. მონაწილენი ბრაზდებიან ერთმანეთზე.
  6. კლასი დაბნეულია, რადგან მონაწილეებს არ შესწევთ აზრის მკაფიოდ გამოთქმის უნარი.
  7. მოსწავლეებს არ ესმით, რა დასკვნა უნდა გამოიტანონ დისკუსიიდან.
  8. მოსწავლეები გამოთქვამენ ცუდად ფორმულირებულ და დაუსაბუთებელ მოსაზრებებს, რადგან ინფორმაცია არ აქვთ.

წყარო:

1.Geoff Petty.Teaching Today a Practical Guide. 4-th Edition Publisher: Oxford University Press. 2009, p. 254-263.

კომენტარები

მსგავსი სიახლეები

ბოლო სიახლეები

ვიდეობლოგი

ბიბლიოთეკა

ჟურნალი „მასწავლებელი“

შრიფტის ზომა
კონტრასტი