პარასკევი, მარტი 29, 2024
29 მარტი, პარასკევი, 2024

რას ვუყუროთ საახალწლოდ

უკაცრავად. ამ წერილს უნდა ერქვას, რას ვუყუროთ ნაახალწლევს.

ჩვენთან ახალი წლის აღნიშვნა თითქმის ერთ თვეს გრძელდება. გონებას თუ დავძაბავ, გავიხსენებ ხუთ-ექვს შემთხვევას, როცა თებერვალშიც კი მომილოცეს ახალი წელი. ამის გათვალისწინებით, შეიძლება ზოგიერთ თქვენგანს საახალწლო სუფრიდან თავი ჯერაც არ აუწევია; იქნებ თქვენი ქვაბების ძირზე ჯერაც შემორჩა საცივის წვენი და ინდაურის ფრთა. ამიტომაც, სასხვათაშორისოდ გეტყვით, რომ 2017 დადგა, სადაცაა პირველი თვეც მიილევა და რია-რიამ, რომლის მოწყობაშიც ბღუჯა ფული დახარჯეთ – ჩაიარა. სამწუხაროდ, 31 დეკემბერს შაბათი დღე მოუწია და საახალწლო ეიფორიიდან სწრაფად მოგვიწია გამოსვლა. სამშაბათს უკვე სამსახურებში ვიყავით და ვცდილობდით სამუშაო განწყობა დაგვებრუნებინა. უფრო სწორად, კი არ დაგვებრუნებინა, ქეჩოში ჩაგვევლო და წინა წლიდან გადმოგვეთრია.

დღესასწაულების აღსასრულის აღიარება ძალიან გვიჭირს ხოლმე. ეს  იქიდანაც ჩანს, რომ ხანდახან, ამ დღესასწაულის ტყუპისცალს ვიგონებთ. მაგალითად, ორჯერ აღვნიშნავთ ახალ წელს ან ერთ წმინდანს წელიწადში ორჯერ მოვიხსენიებთ – ერთხელ გაზაფხულზე, მეორედ ზამთარში. ერთი სიტყვით, იმის თქმა მინდა, რომ ძლივძლივობით შექმნილი განწყობის დათმობა გვენანება. ცხადია, ძლივს, ხელოვნურად შექმნილ კარგ განწყობაზე მობღაუჭებაში ცუდი არაფერია, მითუმეტეს, თუკი ეს განწობა შენს ყოველდღიურ საქმეს წაადგება.

რას ვაკეთებ ხოლმე, როცა საახალწლო განწობა მიდის, მე კი მინდა, რომ ერთხანსაც მიერთგულოს? – ვრთავ ფილმს „Love Actually“.

გო1

მეტყვით, რაღა დროს ეგ ფილმია, აგერ, თუ სიყვარული გინდა, „La La Land“-ი გამოვიდა, უყურე, შეიყვარე, იტირე, იმღერე, ჩაეხუტე, იცეკვე და იცინე, შენი საახალწლო განწყობაც ეგ იქნება და სააღდგომოცო. შეიძლება მართლები ხართ, მაგრამ არსებობს ფილმები, რომლებიც წნევის ან გულის წამლების ფუნქციას ასრულებენ – კონკრეტულ მომენტებში სწორედ ის უნდა მიიღო, რადგანაც შენი ორგანიზმი სწორედ მის კეთილთვისებიანობასაა ნაჩვევი. ასეა ჩემთვის „Love Actually“.

თუკი მარინა ბერიძესთან გვერდით, სუფრაზე თფილისი იჯდა, ამ ფილმში, ზის ბრიტანეთი მთელი თავისი სიკეთეებით – ეშხიანად ყურისმომჭრელი აქცენტით, სულმნათი ალან რიკმანის დაუვიწყარი ხმის ტემბრით, ზომიერად უნიჭო ჰიუ გრანტის ტრადიციული დაბნეულობით, ლიამ ნისონის მამობრივი ზრუნვით, კოლინ ფერტის გმირებისთვის დამახასიათებელი გამაღიზიანებელი სიტყვაძუნწობით, ბილ ნაის ამაძიგძიგებელი Christmas is all around-ით, იმ დროისთვის ჯერ კიდევ ნაკლებად ცნობილი მარტინ ფრიმანის მოუხელთებლობით.

გო2

ეს ფილმი ზარდახშაა, რომელშიც ნებისმიერი გემოვნების მქონე ადამიანისთვის მოიძებნება სამკაული. აქ პატარ-პატარა ან დიდ-დიდი სიყვარულის ამბებია, რომლებიც თხელი, შეუმჩნეველი ძაფითაა ერთად აკინძული. მე ამ ფილმში ვხედავ საკუთარ თავს, ვხედავ ჩემს მეგობრებს, ნაცნობებს, ნათესავებს, მეზობლებს, გხედავთ თქვენ. მთავარია, რომ ეს, ხან ჯადოსნური, ხან კი ჩვეულებრივი სიყვარულის ამბები, ხდება ახალ წელს, როცა საკუთარ თავს ვაიძულებ ახალი მიზნები დავისახო და მათი განხორციელებისთვის ძალა ვიპოვო.

იპოვეთ თავში ძალა, რომ სამსახურიდან შინ მიბრუნებულს არ დაგეზაროთ, საძიებო ველში ლათინური ასოებით ჩაწეროთ Love Actually და წახვიდეთ ბრიტანეტში. სამწუხაროდ, სულ რაღაც 136 წუთით.

კომენტარები

მსგავსი სიახლეები

ბოლო სიახლეები

ვიდეობლოგი

ბიბლიოთეკა

ჟურნალი „მასწავლებელი“

შრიფტის ზომა
კონტრასტი