ადამიანს შეიძლება ჰქონდეს უდიდესი იდეა სამყაროში, სრულიად ახალი და ცვლილებების მომტანი, მაგრამ თუ მას არ შეუძლია ამაში სხვა ადამიანების დარწმუნება, – ეს იდეა სრულიად არაფერს ნიშნავს.
გრეგორ ბერნსი
ალან დოიჩმანი წიგნში -The Second Coming of Steve Jobs – წერს: სტივ ჯობსი დიდოსტატია, მას შეუძლია, აიღოს რაიმე მოსაწყენი საგანი, მაგალითად, ელექტრონული მოწყობილობების ნაწილები, და შეფუთოს დრამატული ისტორიით. ჯობსს ჰქონდა უნარი, წარედგინა არა მხოლოდ პროდუქტი, არამედ ის იდეები, რომელიც ამ პროდუქტით მიიღწეოდა, მას შეეძლო შეეცვალა ადამიანთა ცხოვრება, განათლება და გართობა… ის ქმნიდა განსაკუთრებულ მაგნეტიზმს, აზრის მაგნეტიზმს, რაც მის გარშემომყოფებზეც მოქმედებდა და ამის წყალობით რეალიზდებოდა ყველაზე უფრო საოცნებო და, ერთი შეხედვით, მიუღწეველი აზრები. სტივ ჯობსი კომპიუტერებს კი არა, არამედ ადამიანთა შესაძლებლობების გამოვლენის ინსტრუმენტებს ჰყიდდა… ეს კი საგნის სრულიად სხვა მხარეა…
თუ თქვენ არ შეგიძლიათ დაიპყროთ ადამიანთა ყურადღება, თქვენს იდეას, პროდუქტს, არ აქვს წარმატების არავითარი შანსი. ნუ გაწირავთ თქვენს იდეებს, მხოლოდ იმის გამო, რომ არ შეგიძლიათ სათანადოდ წარდგენა… ნახეთ, როგორ აკეთებდა ამას სტივ ჯობსი და მისი მეთოდიკით გაიუმჯობესეთ პრეზენტაციის უნარები. როგორც სტივი ხშირად ამბობდა გამოსვლების და პრეზენტაციების წინ:
„ახლა კი დავიწყოთ…“
Carmine Gallo წიგნში: The Presentation Secrets of Steve Jobs – წერს:
მე მაქვს ცუდი და კარგი ინფორმაცია თქვენთვის. ცუდი ის არის, რომ თქვენ მოგიწევთ თქვენი პრეზენტაციები შეადაროთ სტივ ჯობსის გამოსვლებს, რომელსაც შეეძლო ყველაზე მოსაწყენი საკითხი თეატრალიზებულ წარმოდგენად ექცია, თავისი გმირებით და ურჩხულებით, ზუსტად შერჩეული სლაიდებით გამოეწვია ემოცია და აღფრთოვანება.
კარგი ინფორმაცია კი ის არის, რომ სტივ ჯობსის გაკვეთილებით დახვეწოთ თქვენი გამოსვლები და სულ ერთია, ვინ ხართ: ბიზნესმენი, მარკეტოლოგი, მასწავლებელი… ერთნაირად საჭიროა, ისწავლოთ ინფორმაციის იმგვარად გადაცემა, რომ შექმნათ მაგნეტიზმი, ახალ განცდათა ველი, რომელიც აღაფრთოვანებს და ენთუზიაზმით აღავსებს მსმენელს.
რა არის „სამთა წესი“?
თითქმის ყოველთვის, სტივ ჯობსი იყენებდა, ე.წ. „სამთა წესს“. ეს ციფრი თითქოს მაგიური იყო მის გამოსვლებში. გამოსვლას ჰყოფდა სამ ნაწილად, ქმნიდა სამ ისტორიას… ინფორმაციებში უმეტესად 3 ფიგურირებდა. ამ წესს ჰქონდა თავისი ენციკლოპედიური ახსნა: „სამთა წესის“ იდეა გაჩნდა მე-20 საუკუნის 60-იან წლებში, როდესაც ჰარვარდის უნივერსიტეტის სწავლულთა ჯგუფი ადამიანის მეხსიერების უნარებს იკვლევდა. ამ კვლევების მიხედვით, ყველაზე სწრაფად უმრავლესობა იმახსოვრებს: 3 ციფრს, 3 ამბავს, 3 წესს…. სწორედ ამ ცოდნაზე აფუძნებდა ჯობსი თავისი გამოსვლების სიუჟეტს.
„სამთა წესი“ გამოიყენა სტივ ჯობსმა თავის ცნობილ გამოსვლაში სტენფორდის უნივერსიტეტის კურსდამთავრებულთა ცერემონიალზე. მან სამი ამბით წარმოადგინა მთელი თავისი ცხოვრება: გულისტკივილით, დამარცხებებით, გამარჯვებებით, სიხარულით, ბედნიერებით, სევდით….
„დღეს მინდა გიამბოთ სამი ისტორია ჩემი ცხოვრებიდან. არაფერი გრანდიოზული, უბრალოდ, სამი ისტორია. პირველი ისტორია: წერტილების შეერთება; მეორე ისტორია: დანაკარგი და სიყვარული; და მესამე ისტორია: სიკვდილის შესახებ“.
რით იყო მომხიბვლელი ეს სამი ისტორია მსმენელებისთვის? უბრალოებით, გულწრფელობით და რწმენით. პირველ ისტორიაში სტივი ჰყვება, როგორ მიატოვა Reed College 6-თვიანი სწავლის შემდეგ. მიატოვა, რადგან მისი აღმზრდელი მშობლების მთელი თანხა იმ სწავლაზე იხარჯებოდა, რომლიდანაც ვერ გაერკვია, რა უნდოდა და როგორ დაეხმარებოდა კოლეჯი ამის გაცნობიერებაში. მერე აირჩია კალიგრაფიის გაკვეთილები, მაშინ ვერ გაეგო, ეს რაში დასჭირდებოდა, მაგრამ მოგვიანებით, როდესაც გამოვიდა პირველი Macintosh დახვეწილი ტიპოგრაფიით, მიხვდა, კალიგრაფიის გაკვეთილების გარეშე ეს ვერ მოხერხდებოდაო, – აღნიშნვდა ჯობსი.
ამ ისტორიის აზრი ბოლოს ორატორმა შეაჯამა: კოლეჯში სწავლის დროს შეუძლებელი იყო შემეერთებინა ეს წერტილები, მაგრამ 10 წლის შემდეგ ყველაფერი ცხადი გახდა. თქვენ ვერასდროს შეაერთებთ წერტილებს, თუ მხოლოდ წინ იყურებით, ამას შეძლებთ, როდესაც წარსულს გადახედავთ. მიენდეთ ცხოვრებას, კარმას, ბედს… რასაც გნებავთ, ასეთ მიდგომას არასდროს უმტყუნია ჩემთვის და ამან შეცვალა ჩემი ცხოვრება.
საკუთარი ისტორიის კონკრეტული ამბებით ჯობსმა შექმნა ცოცხალი მეტაფორა, ცოცხალი იგავი და ამ ამბავში მთავარი, რა თქმა უნდა, ის აზრი და იდეაა, რომლის მიტანაც უნდოდა მსმენელამდე: მიენდეთ ინტუიციას, არ შეგეშინდეთ ცვლილებების, ადრე თუ გვიან მოვლენათა კავშირს დაინახავთ და ყველა წერტილს შეაერთებთ…
მეორე ისტორია წაგებასა და სიყვარულზეა… 20 წლის ასაკში ჯობსმა მეგობართან ერთად დააარსა Apple მამის გარაჟში. 10 წლის შემდეგ Apple 2 მილიარდიან კომპანიად იქცა. 30 წლის ასაკში ჯობსი კომპანიიდან გამოაგდეს… გაქრა ის, რაც მისი ცხოვრების აზრს შეადგენდა… როცა თვეების შემდეგ ჯობსი აანალიზებს, რა დარჩა ამ ამბიდან, ხვდება, რომ ერთადერთი, რაც გადარჩა, არის სიყვარული, სიყვარული იმ საქმისა, რომელსაც აკეთებდა. ამ სიყვარულმა მისცა მას ძალა, რომ ახალი ენერგიით ყველაფერი ნულიდან დაეწყო და შექმნა ახალი კრეატიული და წარმატებული კომპანია NeXT.
ამ ისტორიის მთავარ იდეას ჯობსი ასე აყალიბებს: ეს არ მოხდებოდა, მე რომ Apple -დან არ გავეთავისუფლებინე. წამალი მწარე იყო, მაგრამ პაციენტს არგო…. თქვენ უნდა მოძებნოთ ის, რაც გიყვართ… და ერთადერთი საშუალება აკეთოთ დიადი საქმეები, არის ის, რომ გიყვარდეთ ის, რასაც აკეთებთ… თუ თქვენ ჯერ არ გიპოვიათ საყვარელი საქმე, ეძებეთ… არ შეჩერდეთ….!
მესამე ისტორია სიკვდილს ეხება. სტივი ჰყვება: როდესაც 17 წლის ვიყავი, წავიკითხე ასეთი ციტატი: „თუ თქვენ ისე ცხოვრობთ, რომ თითქოს ეს თქვენი ბოლო დღეა, ოდესღაც თქვენ მართალი აღმოჩნდებით“. მას შემდეგ ყოველ დილით სარკეში ჩემს თავს ვეკითხები: დღეს რომ ჩემი ცხოვრების ბოლო დღე იყოს, გავაკეთებდი თუ არა იმას, რის გაკეთებასაც დღეს ვაპირებ? და თუ რამდენიმე დღის მანძილზე პასუხია: „არა“…, მაშინ ვხვდები, რომ რაღაც უნდა შევცვალო…
სიკვდილის ხსოვნა – საუკეთესო საშუალებაა გაექცე აზრს იმის შესახებ, რომ რაიმე გაქვთ დასაკარგი… თქვენ უკვე შიშველი ხართ… თქვენ აღარ გაქვთ მიზეზი, არ მიჰყვეთ თქვენი გულის ძახილს…
ასეთია სამ ამბავში… სამ ისტორიაში გადმოცემული სტივ ჯობსის ცხოვრება, რომელიც მან უამბო სტენფორდის უნივერსიტეტის კურსდამთავრებულებს…
რატომ სამი…?
ეს უკვე იცით….
