სოციალური სამართლიანობის პროექტები საკლასო ოთახში

ფერგიუსონი, ბალტიმორი, ქლივლენდი, ახალი ორლეანი: ეს ქალაქები ოცდამეერთე საუკუნის რასობრივი დაძაბულობისა და შეუწყნარებლობის სინონიმებად გადაიქცნენ; ამ ქალაქებში მომხდარი ინციდენტები იმ პრობლემებს ააშკარავებენ, რომლებიც აშშ-ში რასებს შორის ურთიერთობებში დღემდე არსებობს.

ჩვენი, როგორც პედაგოგებისა და განმანათლებლების დანიშნულებაა მოვამზადოთ მოსწავლეები ცხოვრებაში წარმატების მისაღწევად და აღვჭურვოთ ისინი იმ თვისებებითა და უნარებით, რომლებიც მათ დასჭირდებათ საზოგადოების სრულყოფილ წევრებად  ჩამოყალიბებისთვის.

ამ მიზნის მისაღწევად, აუცილებელია ბავშვებში განვავითაროთ კულტურული წიგნიერება და დავეხმაროთ მათ  მიზნის სწორად აღქმაში, სოციალური სამართლიანობის პროცესებისა და პროექტების დახმარებით, სხვადასხვა აქტივობებით, რომლებიც მათ განუვითარებს  საზოგადოებაში არსებული ქონებრივი, განათლების და პრივილეგიების უთანასწორობის დანახვისა და გააზრების უნარებსა და დამოკიდებულებებს.

სოციალური მიმართულების პროექტები სკოლის მოსწავლეებს  ცნობიერების ამაღლებით, ადვოკატირების უნარების განვითარებით, საზოგადოებრივი აქტივობით საშუალებას მისცემს  ჩამოიყალიბონ ეს უნარები ზრდასრული ცხოვრებისთვის. ჩამოთვლილი აქტივობები თავიანთი ხასიათით კოლაბორაციულია და თანამშრომლობას გულისხმობს, რომელიც ეფუძნება კრიტიკულ აზროვნებას, წერას და მედიაწიგნიერების უნარებს.

სოციალური სამართლიანობის პროექტები თავიანთი ხასიათით გულისხმობს დისციპლინათაშორის შინაარსს. ეს მოსწავლეებს ეხმარება გაიაზრონ ის მნიშვნელოვანი კავშირები, რომლებიც საზოგადოებას, ისტორიას, კულტურას, ეკონომიკასა და მეცნიერებას შორის არსებობენ.

ცნობიერების ამაღლება

ალბათ საკამათო არ იქნება, თუ ვიტყვით, რომ ჩვენი სოციალური და პოლიტიკური პრობლემების უმეტესობა თანაგრძნობის ნაკლებობიდან მომდინარეობს. ამიტომაც სოციალური პროექტებისადმი მიმართული ნაბიჯები ხელს შეუწყობს ბავშვებში ღიაობისა და თვითრეფლექსიის მიდგომების განვითარებას.

კვლევები, ისტორიული ფაქტები და სტატისტიკური მონაცემები, რა თქმა უნდა, აუცილებელია. თუმცა ვფიქრობ, საკითხთან ემოციური კავშირი საუკეთესო საშუალებაა ცნობიერების ამაღლებისთვის – ეს კონცეფციებს უფრო ხილულს გახდის და მოსწავლეებს მათი გათავისების საშუალებას მისცემს.

სოციალური უთანასწორობის თემაზე ერთ-ერთი საუკეთესო სავარჯიშოა ე.წ. „ქაღალდის ბურთების ტყორცნა“ (ინგლ. Paper Ball Toss ). ეს სავარჯიშო ერთ-ერთ „ჰაისქულში“ ვნახე (ამერიკული საშუალო სკოლის დამამთავრებელი კლასები) და მისი საშუალებით, მასწავლებელმა კლასს ძალიან შთამბეჭდავი გაკვეთილი აჩვენა პრივილეგიების შესახებ: მასწავლებელმა ყველა მოსწავლეს ქაღალდის ერთი ფურცელი მისცა,  სთხოვა დაეჭმუჭნათ  და მისგან  ბურთი გაეკეთებინათ.

ამის შემდეგ, მასწავლებელმა ნაგვის ყუთი აიღო და  ოთახის შუაში, საწერი დაფის ქვეშ დადგა, მან მოსწავლეებს შემდეგი სიტყვებით მიმართა:

„ეს მარტივი თამაშია – თქვენ ყველანი, ამ შემთხვევაში, წარმოადგენთ ჩვენი ქვეყნის მთელ მოსახლეობას. ქვეყანაში ყველას აქვს საშუალება და შანსი გახდეს მდიდარი და გადაინაცვლოს საზოგადოების მაღალ კლასში. საზოგადოების მაღალ კლასში (ფენაში) გადასანაცვლებლად მხოლოდ ის არის საჭირო, რომ დაჭმუჭნული ქაღალდის ბურთი თქვენი ადილიდან ისროლოთ და ამ სანაგვე ყუთში ჩააგდოთ“.

 მოსწავლეებმა, რომლებიც უკანა მერხებზე ისხდნენ, მაშინვე გამოთქვეს თავიანთი უკმაყოფილება, „ეს უსამართლოა!“ ისინი კარგად ხედავდნენ, რომ მოსწავლეებს, რომლებიც წინა რიგებში ისხდნენ, ბურთის ჩაგდების ბევრად მეტი შანსები ჰქონდათ.

 ყველა ბავშვმა ისროლა თავისი ბურთი. როგორც მოსალოდნელი იყო, მოსწავლეებმა წინა რიგებიდან, ბურთები ჩააგდეს (თუმცა ზოგმა ეს ვერ შეძლო), ხოლო უკანა რიგებში მსხდომი ბავშვებიდან, ბურთის ჩაგდება მხოლოდ რამდენიმემ მოახერხა.

სავარჯიშოს შემდეგ, მასწავლებელმა შეაჯამა შედეგები: „რაც უფრო ახლოს იყავით სანაგვე ყუთთან, მით უკეთესი იყო თქვენი შანსები. ასე გამოიყურება პრივილეგიები. შენიშნეთ, რომ პრეტენზია თამაშის პირობების სამართლიანობაზე მხოლოდ იმათ გამოთქვეს, ვინც უკანა რიგებში ისხდნენ“ „რაც შეეხება ბავშვებს წინა რიგებიდან, მათ უბრალოდ არ შეუნიშნავთ ის, რომ მათ პრივილეგირებული მდგომარეობა ჰქონდათ. ისინი მხოლოდ   მათსა და მიზანს (ამ შემთხვევაში, სანაგვე ყუთს) შორის არსებულ ორ მეტრიან მანძილს ხედავდნენ“. “ „თქვენი, როგორც მოსწავლის ამოცანა, რომელიც განათლებას იღებს, არის იმის დანახვა, რომ განათლების მიღებით თქვენ უკვე გაქვთ მინიჭებული პრივილეგია. და ამ პრივილეგიის (სახელად „განათლება“ ) გამოყენებით, თქვენ შეგიძლიათ დიდი საქმეები აკეთოთ. ასევე, ეს გაძლევთ საშუალებას დაეხმაროთ, მხარი დაუჭიროთ და ადვოკატებად დაუდგეთ იმათ, ვინც თქვენს უკან, ბოლო რიგებში ზის“.

მეორე, ძლიერი სავარჯიშო, რომელიც სოციალური თანასწორობის იდეას ემსახურება,  ამერიკელი პოეტი ქალის, მრავალი ლიტერატურული ჯილდოს მფლობელის, ჯორჯი ელა ლაიონის ცნობილი ლექსის, „საიდანაც მე ვარ“ (Where I’m from) გამოცდილებაზეა აგებული. ჯორჯი ელა ლაიონის ლექსი, გამოქვეყნების შემდეგ, მსოფლიოში აღიარებული სავარჯიშო გახდა სკოლის ასაკის ბავშვებისთვის. ამ ლექსის მეშვეობით შესაძლებელია პოეტურ ფორმაში მოვაქციოთ ბავშვობის მოგონებები და ლაიონის ლექსის მოდელით დავაწერინოთ მოსწავლეებს თავიანთი წარსულისა და მოგონებების შესახებ. ეს ლექსი, თავისი ორიგინალური ფორმით, მოსწავლეებს საშუალებას აძლევს რეფლექსირება გააკეთონ საკუთარ ცხოვრებაზე და დაგროვილ გამოცდილებაზე, გაუზიარონ სხვებს შთაბეჭდილებები ან მოსაზრებები.  ლექსზე დამყარებული სავარჯიშო საშუალებას გვაძლევს დავინახოთ ჩვენი ახლობლები სხვა კუთხით, შევეხოთ მათ წარსულს, ბავშვობის მოგონებებს და დავრწმუნდეთ,  რამდენი რამ არ ვიცით მათზე და რამდენად ზედაპირულია ჩვენი წარმოდგენები მათ შესახებ.

როგორ გამოვიყენოთ ჯორჯი ელა ლაიონის ლექსის, “Where I’m From” / „საიდანაც მე ვარ“, შაბლონი საკლასო დავალებისთვის?

ცნობილი ლექსის ფორმატის გამოყენებისას, მისი დანახვა შესაძლებელია როგორც ერთგვარი დერეფნისა, რომელსაც სხვადასხვა მოგონებებისა თუ ცოდნის ოთახებში შევყავართ. ამავე დროს, დერეფანში მოგზაურობისას შესაძლებელია წერის სხვადასხვა ფორმის გამოყენება. სავარჯიშოს მთავარი გასაღებია თავს მისცე საშუალება შეხვიდე ამ „ოთახებში“. ნუ იჩქარებთ წინასწარვე გადაწყვიტოთ როგორ და რა ფორმით აღწერთ თქვენს მოგონებებს თუ ნახატებს წარსულიდან. უმჯობესია ამ დროს მიზნად დაისახოთ თვითონ წერა და არა აღწერა. მიენდეთ თავს და წერეთ ისე, როგორც ამას თქვენივე მოგონებები გიბიძგებენ. ეს მოსწავლეებს საშუალებას მისცემს მიმართონ ძალისხმევა როგორც საკუთარი ნაწერისკენ, ისე – მკითხველის პასუხებისკენ:

• ნაწერი შეიძლება დავიწყოთ როგორც აღწერილობითი შესავალი, რომელიც თქვენი მოგონებებიდან  ასახავს სცენას.
• შესაძლოა, მოგონება თქვენი მშობლების სამუშაოს შესახებ „გახსნის“ კარს იმ სურათებისკენ, რომელიც მათთან ერთად ყოფნას, მათთან ერთად რამის კეთების მოგონებებს აღწერს. ეს შესაძლოა იყოს იმ საუბრის გახსენება, რომელიც მშობლებთან გქონდათ სამუშაოს შესახებ.
• რაიმე მნიშვნელოვანი მოვლენა წარსულიდან.  შეიძლება დავწეროთ როგორც სცენა ან როგორც დიალოგი მოვლენის შესახებ. ასევე შესაძლოა მოვლენის აღწერა გადაიქცეს ადგილის დახასიათებად, გეოგრაფიული ადგილებისკენ მიმავალი გზების აღწერად, ხოლო დიალოგი – თავისებურ თამაშად, რომელიც მოვლენას აღწერს.
• შესაძლოა, წერა მაგიდასთან ერთობლივი სადილობის სცენით დაიწყოს, რომლის დროსაც შეკრებილი ადამიანების და მათი დამახასიათებელი თავისებურებების აღწერა ვცადოთ.
• ხშირად, მოვლენის აღსაწერად კარგია გამოვიყენოთ მუსიკა, რომელიც თან ახლდა აღსაწერ სცენას. მუსიკას, სიმღერებს დიდი მხატვრული გავლენა აქვს მონათხრობზე. ამ დროს შესაძლოა სიმღერიდან სიტყვები ჩავრთოთ  ნაწერში და მასთან მიმართებაში გამოვხატოთ ჩვენი გრძნობები.
• სცენის აღწერისათვის ძალიან სასარგებლო შეიძლება გახდეს ვინმეს ნათქვამი  სიტყვა ან ფრაზა. მან შეიძლება ლექსის მთავარი შინაარსი შექმნას და ის გამოგახატინოთ, რასაც ვერ ახერხებდით აქამდე, ან არასოდეს გითქვამთ სხვებისთვის.
• ასეთივე მნიშვნელოვანი შეიძლება იყოს რაიმე საგანი თქვენი მოგონებებიდან. მისი ზომა, ფორმა, ზედაპირი, სუნი ან გემო; ამ ობიექტის წარმომავლობა, მისი ისტორია და თქვენი კავშირი ამ საგანთან (ობიექტთან)  ახალ „კარს“ გააღებს თქვენი მოგონებების „ოთახებში“.

და ბოლოს, გახსოვდეთ, რომ თქვენ საკუთარი თავის „ექსპერტი“ ხართ – ვერავინ ხედავს სამყაროს ისე, როგორც თქვენ; არავის აქვს ის „მასალა“, რომელზეც თქვენ თქვენი შემოქმედება შეიძლება ააშენოთ. რა თქმა უნდა, როგორც ადამიანების უმეტესობამ, თქვენც არ იცით საიდან დაიწყოთ. უბრალოდ დაიწყეთ. მიენდეთ შთაგონებას. დაე, მან გატაროთ. მიეცით შრომის პროცესს საშუალება თვითონვე იპოვოს თავისი ფორმა.

არჩევანი

მოსწავლეები ყველაზე უკეთ მაშინ სწავლობენ, როცა მათ აღელვებთ დავალებული სამუშაო, როდესაც ისინი გრძნობით ეკიდებიან მიღებულ რეზულტატს.

ხელი შეუწყვეთ ამას და დაეხმარეთ მათ იმ საკითხების შერჩევაში, რომლებიც მათ აინტერესებთ და გადაწყვიტეთ, რა ფორმა მოუხდება პროექტს.

მასწავლებლებს შეუძლიათ დავალება არსებული სასწავლო პროგრამიდან შეარჩიონ და მოსწავლეს პროექტის შესრულების რამდენიმე ვერსია შესთავაზონ.

უფრო მეტიც, მიეცით მოსწავლეებს საშუალება გამოიყენონ სოციალური ლინზები მათთვის საინტერესო საკითხების შესწავლა-კვლევისას. დაეხმარეთ მათ ამ მიდგომის განვითარებაში, როდესაც ისინი პროექტის შესრულებაში „ჩაეფლობიან“.

მაგალითად სეტნ-ლუისში (მისურის შტატი, აშშ) ჟურნალისტიკის მასწავლებელმა, დონ გოუბლმა, სტუდენტები დააინტერესა პროექტით, რომელიც სენტ-ლუისის გარეუბანში, ქალაქ ფერგიუსონში მიმდინარე მოვლენებს ეხებოდა :

2014 წელს, ქ. ფერგიუსონში, მისურის შტატში, თეთრმა პოლიციელმა დ. უილსონმა, მოკლა მცირე ქურდობაში ეჭვმიტანილი 18 წლის აფროამერიკელი, მაიკლ ბრაუნი, რომელსაც პოლიციელმა დაკავებისას 12 ტყვია ესროლა. პროტესტი განსაკუთრებით გამწვავდა სასამართლოში თეთრი ოფიცრის გამართლების შემდეგ. როგორც წესი, მოსწავლეებისთვის წარსულში მომხდარი მოვლენები დიდ ენთუზიაზმს არ იწვევენ, თუმცა ფერგიუსონში, ახლად მომხდარმა მოვლენებმა მოსწავლეებს ინტერესი გაუჩინა ჩართულიყვნენ მაიკლ ბრაუნის მკვლელობის და მასთან დაკავშირებული ამბების გაშუქებაში, რომელიც საბოლოოდ მოსწავლეების მიერ შექმნილ, წარმატებულ და გახმაურებულ ვიდეო-ისტორიაში გამოიხატა.

ხმა

აუცილებელია მოსწავლეებს მივცეთ საშუალება საკლასო ოთახში საჯაროდ გამოხატონ თავიანთი მოსაზრებები და დამოკიდებულებები  სამყაროს შესახებ, რომელშიც ვცხოვრობთ.

ესეებისა თუ თემების წერის ნაცვლად, რომლებსაც მხოლოდ მასწავლებელი წაიკითხავს, უმჯობესი იქნება მოსწავლეებს მიეცეთ ასპარეზი მთელს მსოფლიოს გაუზიარონ თავიანთი მოსაზრებები. ეს მოსწავლეებისთვის გააასმაგებს მათთვის მიცემული დავალებების მნიშვნელობასა და ღირებულებას.

ჩვენი კლასის კუბაზე მოგზაურობისას, ერთ-ერთი მოსწავლის მიერ გადაღებულმა დოკუმენტურმა ფილმმა უაღრესად საინტერესო დისკუსია წარმოშვა ონ-ლაინ სივრცეში, როგორც კუბაში, ისე – აშშ-ში.  დისკუსიის დროს გამოჩნდა, თუ რამდენად შეიცვალა ისტორიული ფაქტების აღქმა ბევრი მაყურებლისთვის. მოსწავლეების შთაგონებისთვის და საკლასო ოთახზე უფრო ფართო  აუდიტორიასთან სასაუბროდ საჭიროა განვიხილოთ და ხელი შევუწყოთ მოსწავლეთა ნაშრომების გამოქვეყნებას ონ-ლაინ სივრცეში.

ბლოგები

მოსწავლეებს შეუძლიათ შექმნან ონ-ლაინ ჩანაწერები (ე.წ. სოციალური მედიის „პოსტები“), რომლებიც შეიცავენ ტექსტს, საკუთარი ხელით შექმნილ ნახატებს, ფოტოებს, ვებ-კავშირებს (ე.წ. „ინტერნეტ-ლინკებს“), ვიდეოებს მოცემულ თემებზე. ამ ჩანაწერებმა, მათი გამოქვეყნების სიხშირის, სიგრძისა და შინაარსის გათვალისწინებით, შესაძლოა მიიღონ ონ-ლაინ ესეების, ყოველკვირეული რეპორტაჟებისა თუ დიდი მასშტაბის კვლევის ფორმა.

სოციალური მედია

სოციალური მედიის საშუალებით შესაძლებელია მოსწავლეთა გამოქვეყნებულ თემებზე გლობალური ჩართულობის მიღწევა Twitter-ის, Instagram-ის, ან Pinterest-ის სოცქსელების დახმარებით.

სოცმედიის პლატფორმების მიერ შეთავაზებული მოკლე ფორმატები საშუალებას გვაძლევს სწრაფად და პრაქტიკულად უფასოდ მივაწვდინოთ ხმა  პოლიტიკოსებს, გავლენიან ჩინოვნიკებს, ცნობილ მოღვაწეებს , მათი მოხსენიებით (ე.წ. „თაგინგი“) აღნიშნულ ჩანაწერებში და პოსტებში.

იდეები გაკვეთილისათვის:                                                                                                     

• სოციალური მედიის დახმარებით გამოიკვლიეთ იმ ადგილობრივი არასამთავრობო ორგანიზაციების და პირების საქმიანობა, რომლებიც სიციალური სამართლიანობის საკითხებზე მუშაობენ;
• გაუზიარეთ საზოგადოებას თქვენი იდეები სოციალური სამართლიანობის პრობლემებზე ე.წ. „ჰაშთაგების“ მეშვეობით (მსგავსად #blacklivesmatter-ის ჰაშთაგებისა). დაურთეთ პოსტებს ლინკები მნიშვნელოვან სტატიებზე ან თქვენს საკუთარ ბლოგებზე.

ისტორიების თხრობა ვიდეოსა და მულტიმედიური საშუალებებით

ვიდეოსა და ფოტოგრაფიის ძალა ფაქტობრივად კონკურენციის გარეშეა. გამოიყენეთ მობილური ტელეფონები ვიდეოს ჩასაწერად,  მონტაჟისთვის და მათი დახმარებით შექმენით მოკლე ფორმატის ფილმები ან დოკუმენტური ჩანახატები. დღეს უკვე  მნიშვნელოვანია ვიდეო-ისტორიების თხრობის სწავლება. უპრიანი იქნება ამ უნარების სწავლა საკლასო ოთახის პირობებში. მოსწავლეებს უკვე აქვთ შესაძლებლობა გაეცნონ პოლიტიკური თუ სოციალური უსამართლობის შესახებ არსებულ პრობლემებს „იუთუბის“ ვიდეო პორტალისა თუ ჟურნალისტური ონ-ლაინ სამაუწყებლო  პლატფორმების მეშვეობით, საკლასო ოთახიდან გაუსვლელად, კომპიუტერისა და პროექტორის დახმარებით.

პირველადი ან დაწყებითი პროექტისთვის შესაძლოა ვიდეოზე ჩაწეროთ და დაამონტაჟოთ ინტერვიუები ან უბრალოდ თქვენს თემში მცხოვრები სხვადასხვა ადამიანების მოსაზრებები კონკრეტულ საკითხებზე. შემდეგ განათავსოთ ისინი YouTube-ის არხზე ან Instagram-ის გვერდზე.

იდეები გაკვეთილისათვის:

• ჩაწერეთ ინტერვიუ იმ ხალხთან, ვინც შეძლო რაიმე პრობლემური საკითხის მოგვარება თქვენს თემში. შეინახეთ ეს მასალა YouTube-ზე ან სხვა ღია საზოგადოებრივ სოციალურ არხზე.
• შექმენით დოკუმენტური ვიდეო, რომელიც ეხება რომელიმე პრობლემას თქვენს სამეზობლოში და სთავაზობს ხალხს მისი მოგვარების გზებს.
• შექმენით დოკუმენტური ფილმი რაიმე დადებით მოვლენაზე თქვენს სამეზობლოში და შეატყობინეთ მათ, ვინც არაფერი იცის ამის შესახებ.

ადვოკატირება და დახმარება

მოსწავლეებს აქვთ იმის ძალა, რომ ხელი შეუწყონ ცვლილებას და ეს მოკლე დროში გააკეთონ. აქტივიზმი ნიშნავს პოლიტიკოსებისადმი მიმართული წერილების წერის კამპანიას, კორპორაციების ლობირებას წესებისა თუ პოლიტიკის შესაცვლელად და მონაწილეობას ადგილობრივ მანიფესტაციებში თუ ღონისძიებებში.

მოსწავლეებს ასევე შეუძლიათ მონაწილეობა მიიღონ რომელიმე საკითხის მხარდაჭერის კამპანიაში, როგორებიცაა ვთქვათ, მოხალისეობა უსახლკაროთა თავშესაფარში ან საკვები პროდუქტების შეგროვების კამპანია გაჭირვებულებისთვის, ე.წ. „ფანდ-რეზინგში“ (სახსრების შეგროვება რაიმე საზოგადოებრივი მიზნისათვის) საქველმოქმედო ორგანიზაციებისათვის.

საუკეთესო გამოცდილება და მისი გაზიარება

სოციალური სამართლიანობის პროექტები შესაძლოა დიდ გამოწვევად გადაიქცეს მოსწავლეებისა თუ მასწავლებლებისთვის, რადგანაც ისინი მათ ყოველდღიური „კომფორტის ზონის“ გარეთ აქცევენ. წარმატებული საქმიანობისათვის, პროექტის განხლივა და მასზე მსჯელობა დაიწყეთ ისეთი გარემოს (ატმოსფეროს) შექმით, რომელშიც მოსწავლეები თავს უსაფრთხოდ იგრძნობენ და თავისუფლად შეძლებენ ერთმანეთისთვის თავიანთი იდეების გაზიარებას. თავის მხრივ, ეს მათ დაეხმარება შექმნან ურთიერთპატივისცემის კულტურა საკლასო ოთახში.

გაითვალისწინეთ და დაიწყეთ ისეთ პროექტებზე მუშაობა, რომლებიც თავიანთი ხასიათით ან პრივატულია (რომლებსაც გაიზიარებთ მხოლოდ საკლასო ოთახის მასშტაბით), ან ფართო საზოგადოებრივ საკითხებს შეეხება და შესაძლოა მათი გასაჯაროება.

გაითვალისწინეთ მოსწავლეთა კომფორტის დონე და კონტექსტი, როდესაც ერთად გადაწყვეტთ, თუ რა დონეზეა შესაძლებელი პროექტის გასაჯაროება ან სხვებისთვის გაზიარება.

გაითვალისწინეთ, რომ იმ ყველაფრიდან, რასაც მოსწავლეებს ვასწავლით, სოციალურ სამართლიანობასთან დაკავშირებული პროექტები  შესაძლოა ყველაზე ფასეული ამოჩნდეს.

ყველა ის უნარი, ფაქტი თუ კონცეფცია, რომელსაც ჩვენ ბავშვებს ვასწავლით, შეიძლება უშედეგო იყოს, თუ მოსწავლეებს ამ მიღებული ცოდნის გამოყენებას არ ვასწავლით ჩვენ გარშემო არსებული სამყაროს შესაცვლელად და პრობლემების მოსაგვარებლად.

ავტორი: მაიკლ ჰერნანდესი

სინემატიკის ხელოვნებისა და სამაუწყებლო ჟურნალისტიკის მასწავლებელი, ლოს-ანჯელესი, კალიფორნია

წყარო: https://www.edutopia.org/blog/social-justice-projects-in-classroom-michael-hernandez