პატარაობისას, როცა საბავშვო ბაღში დავდიოდი, ასეთი რამ გადამხდენია თავს: ამხანაგმა გამაბრაზა. დავდექი თურმე ჩემთვის და საკმაოდ ხმამაღლა ვთქვი: –  დაიცადოს

ადამიანის გული დღე-ღამის განმავლობაში დაახლოებით იმდენივე სისხლს გადაისვრის პარკუჭში, რამდენი ლიტრი დიზელიც 12 მეტრიან ნავთობ მზიდში ჩაეტევა და მაინც, მიუხედავად

თქვენს წინაშეა მისი უდიდებულესობა, ირემი!