გვიყვარს წარსულის გახსენება. განსაკუთრებით – სკოლაში სწავლის პერიოდის, ლაღი ბავშვობის, ანცობისა და აღმაფრენის პერიოდის. ასაკს არ აქვს მნიშვნელობა. ვიხსენებთ თავგადასავლებს:

პედაგოგიური საზოგადოებისთვის უკვე კარგად ცნობილია, მოსწავლისათვის როდის და რა შემთხვევებშია საჭირო ინდივიდუალური სასწავლო გეგმის შემუშავება. ამ საკითხების შესახებ ამომწურავი მასალები

ალბათ ხშირად შეგიმჩნევიათ მოსწავლეების, მასწავლებლებისა და სტუდენტების ხელში ფერად-ფერადი მოსანიშნი მარკერები. გამოგიტყდებით, მეც ხშირად ვიყენებ. ზურგჩანთით ვატარებ ტექსტის მოსანიშნ სხვადასხვა

როგორ შეუძლიათ მოსწავლეებს იმ ცოდნის გამოყენება, რომელსაც გაკვეთილების დროს ვაწვდით? ახერხებენ კი ისინი მის პრაქტიკაში გამოყენებას? რამდენად საკმარისია მიწოდებული მასალა

უფრო მეტი სარგებლობა მოაქვს ერთი და იმავე საგნის სწავლებას ათი სხვადასხვა მხრიდან, ვიდრე ათი სხვადასხვა საგნის სწავლებას ერთი მხრიდან. ცოდნის

„ეს მოსწავლე მოტივირებულია“; „ამ მოსწავლეს მოტივაცია აკლია“; „მოტივაცია აუმაღლდა და სწავლის შედეგებზეც დაეტყო“ – არაერთი მსგავსი შინაარსის წინადადება გაგვიზიარებია მასწავლებლებს

„ტექნოლოგიის განვითარების ტემპი იმაზე სწრაფია, ვიდრე წარმოგვიდგენია. ოცდამეერთე საუკუნეში ასი წლის შესაბამისი პროგრესის ნაცვლად ოცი ათასი წლის შესაბამის პროგრესს ვიხილავთ“.

წლების წინ, სასერტიფიკაციო გამოცდების ჩაბარების დროს, ერთ-ერთი ფსიქოლოგი, ვინც უპირობოდ გავიგე და მივიღე, ბენჯამინ ბლუმი იყო. ტრენინგებზეც ყველაზე მეტ აქცენტს

ვერავინ იფიქრებდა, რომ 2020 წელი ასეთი დიდი გამოწვევების წინაშე დაგვაყენებდა. დარწმუნებული ვარ, ეს წელი განსაკუთრებულ ადგილს დაიკავებს თითოეული ჩვენგანის მოგონებათა