ერთ საახალწლო ღონისძიებაზე, სადაც საზოგადოება სამომავლო სურვილებს გამოთქვამდა, ლიტერატურულ-საზოგადოებრივი ჟურნალის შექმნის იდეაც გაჩნდა. ეს სურვილიც და იდეაც კი ათასჯერ მეტ

ჯადოსნური აქტი სცენაზე – ფარდის გახსნა და დახურვა – ისეთივე მარტივ მითად იქცა, როგორც ბევრი სხვა მოვლენა, რაც ადამიანმა ცხოვრებით

ბუნებრივად ტკბილ ღვინოს ჩვენს ქვეყანაში ისტორიულად ყოველთვის ამზადებდნენ, თუმცა, ასეთი ტიპის სასმელს ადგილობრივი მომხმარებელი ნაკლებად სწყალობდა და ტკბილი ღვინო, ძირითადად,

თუ გსურთ ახალი წიგნი „მხიარული ოჯახი და სხვებიც“  სათანადოდ გაიგოთ, აჯობებს ყველაფრის გამყიდველ ნორას არ აჰყვეთ, თორემ პირველი გვერდიდან მცდარ

არქეოლოგიური აღმოჩენები მეტყველებენ იმაზე, რომ ადამიანებმა მეღვინეობა ჯერ კიდევ 5-7 ათასი წლის წინ დაიწყეს. ვენახები გაშენებული ჰქონდათ ეგვიპტეში, ასირიაში, ბაბილონში,

არახალია, რომ ავტორიტარული და ტოტალიტარული რეჟიმები, ხშირ შემთხვევაში, თავისდაუნებურად ხელს უწყობენ ხელოვნების და ლიტერატურის აღმავლობას, რადგან მწერლები და ხელოვანები ალტერნატიული,

„ოჰ, როგორ გეტყობა, რომ მდაბიო ხარ, სანჩო, რადგან ყოველთვის შეგიძლია იყვირო: გაუმარჯოს გამარჯვებულსო“, – წერის დაწყებამდე ორი წუთით ადრე გადავაწყდი

  იყო დრო, როცა ბუდიზმის შესახებ სულ არაფერი ვიცოდი. ბუდიზმის შესახებ ახლაც არაფერი ვიცი, მაგრამ ისე მოხდა, რომ ბუდისტი გავხდი.

არიან პროზაიკოსები, რომლებიც ერთი ნაწარმოებით შემორჩებიან ხოლმე ლიტერატურის ისტორიას. რომანის შემთხვევაში გასაგებია, შეიძლება მწერალმა მხოლოდ ერთი, ძლიერი რომანი დაწეროს, მაგრამ

ნუ მისცემ უფლებას სხვისი აზრების ხმაურს თაქვენი შინაგანი ხმა დაჯაბნოს! სტივ ჯობსი სტივ ჯობსი წერდა, რომ მან კოლეჯში სწავლა მიატოვა