თოვლი, მარხილში შებმული ძაღლები და ინდიელები, – რამდენიმე სიტყვით ასე გადმოვცემდი ჯეკ ლონდონის მოთხრობებისგან გამოყოლილ, ბავშვობისდროინდელ მოგონებებს. იისფერი წიგნი „საბჭოთა

პოსტმოდერნიზმმა მკითხველისა და ავტორის ურთიერთობის უამრავი ექსპერიმენტი შექმნა და თანდათან უფრო გაართულა „თამაშის“ წესები. სირთულე მეტ შენიღბვასა და გამოცნობას გულისხმობს,

მაყვალა მრევლიშვილი ჩემი ბავშვობაა. მაყვალა მრევლიშვილი დედაჩემის ბავშვობაცაა და, ამ ფიქრს ცოტა უფრო შორს რომ გაყვე, ვინ იცის სულაც ამქვეყნად

ცოტა ხნის წინ, წიგნის მაღაზიებში „წერილები წეროს ბუდიდან“ გამოჩნდა – ახალი საბავშვო წიგნი, რომლის ავტორი ბონდო მაცაბერიძე საართველოს პარლამენტის ეროვნულმა

ამ ქვეყნად ბევრი საინტერესო და ამავდროულად მშვენიერი წიგნი მეგულება, ჩემო უსაყვარლესებო, მაგრამ დღეს ერთის შესახებ გიამბობთ,  „აი, ასეთი ამბები“  რომ

მეზღაპრე დიუმაზე თუ გსმენიათ? – სწორედ „სამი მუშკეტერის,“ „დედოფალი მარგოს,“ „ასკანიოსა“ და სხვა უამრავი  სათავგადასავლო წიგნის ავტორზე გეკითხებით… ჩემთვის ნამდვილი

მასწავლებლითვის წერილებში, როგორც წესი, პატარებისა და მოზარდებისთვის განკუთვნილ წიგნებზე ვსაუბრობ. ამჯერად კი ჩემი ადრესატები მშობლები და მასწავლებლები იქნებით – თქვენთვის

თხრობის სტილი ყოველ დიდ შემოქმედს თავისებური აქვს. რაც უფრო ინდივიდუალურია მწერალი, მით უფრო გამორჩეულია მისი თხრობის მანერა. ქართულ ლიტერატურაში, ამ

ვინ არიან  „მიჯნურობის მორწმუნენი“ანუ საიდუმლო ორგანიზაცია Fedeli d’Amore   „იგია საქმე საზეო, მომცემი აღმაფრენათა“ შოთა შეგვეძლო თხრობა ასე დაგვეწყო: ეს