რადგან ზაფხულია და  რაც იმას ნიშნავს, რომ მოსწავლეებს მეტი თავისუფალი დრო ექნებათ, მოდით ერთად გავიხსენოთ და ვისაუბროთ იმ წიგნებზე, რომლებიც

საქართველოში ხშირად მოისმენთ,  ჩემი აზრით, ყოვლად აბსურდულ და მარგინალურ მოსაზრებას იმასთან დაკავშირებით, რომ თითქოს „ყველა ტრადიცია ბოლომდე უნდა დავიცვათ და

თარო პირობითია, წარმოსახვითი. წიგნები პირდაპირ იატაკზე აწყვია, უფრო სწორად, განიერ ფიცარზე კედლის გასწვრივ. მოკლედ, იატაკი, ფიცარი და მერე წიგნებია. ესენი

ცნობილი ამბავია, რომ ჩვენი პლანეტის მცენარეულ საფარს, განსაკუთრებით ტყეს, ძალზე დიდი მნიშვნელობა აქვს ატმოსფეროში ჟანგბადის მარაგის შევსების საქმეში. ცნობილია, რომ

ალბათ  საოცარი, ყველასგან განსხვავებული ფიზიკურ-ქიმიური რეაქციები უნდა ხდებოდეს ადმიანის თავში, ციცინათელებისა და ჭიამაიაების მწყემსები რომ გამოიგონოს. როგორც ჩანს,  სწორედ ამ

ღვინის ისტორია უძველესი დროიდან იღებს სათავეს. საქართველოში მეღვინეობის განვითარებამ პიკს ოქროს ხანაში მიაღწია. ღვინის ისტორია მას შემდეგ დაიწყო, რაც ადამიანმა

მეოცე საუკუნის ყველაზე სასტიკი ომის   უსამართლობისა და სისასტიკის ბატონობის ფონზე, ციცინათელასავით გაიელვებს მოგონებები იმ პატარ-პატარა სიკეთეებზე, რომლებიც წიგნების თუ ისტორიის

73  წლის პეპი გრძელწინდას მარადიული ბავშვობა   როგორ უნდა მოიქცეთ, თქვენი  კალენდარი თუ ჩამორჩა?  რა თქმა უნდა, პეპის მსგავსად, ღირშესანიშნავი

მეგრული ორსართულიანი სახლები ძირითადად სამი ტიპისაა: შედარებით მოკრძალებული (ფართოდ იყო გავრცელებული სამოციან, სამოცდაათიან, ოთხმოციან წლებში): რიყის ქვით, ბლოკით, აგურით, სოფ.

კენიაში, რუდოლფის ტბაზე არის კუნძული ენვაიტენეტი, რაც ადგილობრივი ტომის ენაზე „დაუბრუნებელს” ნიშნავს. კუნძულის სიგრძე და სიგანე სულ რამდენიმე კილომეტრს შეადგენს.