„უკან დაბრუნება რომ შემეძლოს, შვილს ნამდვილად არ გავაჩენდი. დარწმუნებული ვარ, ასე მოვიქცეოდი”. სამი შვილის დედა, 45 წლის „ის გამოცდილება რომ

მინდა, ჩემს ოცნებაზე გიამბოთ. დიდხანს ვფიქრობდი, ეს პოსტი როგორ დამეწყო და გადავწყვიტე, იმ ოცნებაზე მოვყვე, რომელიც გარშემომყოფებში უფრო ხშირად იწვევს

ხშირად ვლაპარაკობთ იმაზე, რა უნდა ასწავლოს მასწავლებელმა ბავშვს, რა უთხრას, რაზე დასვას აქცენტი, რა ფასეულობებს აზიაროს, რისი პატივისცემა ასწავლოს, რა

ერთი კვირაა ჩემს პატარა ეზოში პაწია კომშის ხე ყვავის. ჯერ ადრიან გაზაფხულზე მომესალმა ოდნავ მოვერცხლისფრო, ნორჩი ყლორტებით, მერე ფოთლებითაც შეიმოსა

ჩემთვის ისედაც ყველა დღე საფლავზე გასვლის იყო. სასაფლაოზეა ბევრი ბალახია, ხოლო ძროხას ბალახი ჭირდება. აიღებდა მამაჩემი რამდენიმე ტომარას, ნამგალს და

რამდენიმე დღის წინ ქართულ ინტერნეტსივრცეში ერთი უწყინარი და საყვარელი ვიდეოჩანაწერი გავრცელდა, რომელშიც ასახულია, თუ როგორ უკრავს ეროვნული ბიბლიოთეკის დაცვის თანამშრომელი

აღდგომის მეორე საღამოს დასავლეთიდან მოვდიოდი მეგობართან და მის ოჯახთან ერთად. რიკოთი რომ გადმოვიარეთ, ათობით კილომეტრზე გადაჭიმულ საცობში აღმოვჩნდით. მანქანების რამდენიმე

თბილისში ახალ მოძრაობას ჩაეყარა საფუძველი. იგი საზოგადოებრივ-პოლიტიკური შინაარსის არ გახლავთ. მოძრაობა ქალაქის ერთ-ერთი საჯარო სკოლის დასახმარებლად და გასაძლიერებლად შეიქმნა. 21-ე