მსოფლიოში სულ რამდენიმე ასეული ათასი იეზიდი ცხოვრობს. ყველაზე ოპტიმისტური დათვლით იეზიდთა საერთო რაოდენობა დაახლოებით მილიონ-ნახევარს უტოლდება. იეზიდები, ძირითადად, ერაყის ჩრდილოეთით

დიდი ხანია, ქართულის მასწავლებლები ვთანხმდებით, რომ ჩვენი კურიკულუმის ერთ-ერთი ყველაზე რთული ნაწილი ჰაგიოგრაფიის სწავლებაა.  ხშირად გვესმის სხვადასხვა აზრი ამ საკითხთან

ართვინში დილაუთენია შევდივართ. მანამდე სამი საათი ხოფაში ვუდარაჯეთ ერთი იაფფასიანი საჩაიეს გაღებას. მზის ამოწვერვისთანავე გაიხსნა, ჩვენდა ბედად, და ცოტა შევთბით.

ოდესმე გინახავთ წვიმაში, მიცვალებულის მომლოდინე სასაფლაო? შორიდან ამოთხრილი მიწა მოჩანს. თქვენ გგონიათ ცარიელია და ამ დროს გამზადებულ სამარეში ოთხი მესაფლავე

მაშინ, როცა პატარა გოგო ვიყავი, კითხვა ახალი დაწყებული მქონდა და ასტრიდ ლინდგრენის წიგნებს ერთიმეორის მიყოლებით ვყლაპავდი, იმდენად მოხიბლული ვიყავი მისი

(ქართული დიალექტური კორპუსის ფერეიდნული ტექსტების მიხედვით) შეხვედრებზე რა ვილაპარაკოთ ისეთი, რაც ჯერ არ თქმულა? რომელ პირველ თუ უკანასკნელ, შემთხვევით თუ

ლითონის ბედაურების უსასრულო წყება ტალახის მდინარესავით მდორედ მიედინება ჭავჭავაძის გამზირზე. იგრძნობა, რომ მძღოლები ძლივს იოკებენ სურვილს, რკინის ცხენებს მათრახი გადაუჭირონ

ქიმიკოსებმა იციან. ვინც ქიმია არ იცის, მაგრამ მიცნობს – მიხვდება. მინდა, მივმართო მათ, ვინც არც ქიმია იცის და არც მიცნობს

ოცი სექტემებრის მერე მოდიოდა წვიმა. წვიმა ნიშნავდა ტილოზე ზაფხულის მობერებული საღებავით შემორჩენილი ფერების ჩამორეცხვას და სხვა დროს – თხილის და

2014 წელს გამომცემლობა „რადარამმა“ ცნობილი ამერიკელი ანთროპოლოგის დევიდ გრებერის ერთ-ერთი ყველაზე გამორჩეული წიგნი „დემოკრატიის პროექტი“ ქართულ ენაზე გამოაქვეყნა. „რადარამი“ არაკომერციულ