სამყარო დასაბამიდან გამუდმებით იცვლება. იცვლება გარემო, ლანდშაფტი, ატმოსფერო, რელიეფი, იბადება და იღუპება ცივილიზაციები… მოკლედ, იცვლება ყველაფერი ჩვენ გარშემო და ვიცვლებით

ნატა 15 წლისაა და კითხვა არ უყვარს. ყოველ შემთხვევაში, ასე ეგონათ მის მშობლებს მანამდეც და მას შემდეგაც, რაც გოგონას პლანშეტური

მეოცე საუკუნის ჰალუცინოგენი ერთი უბრალო სათამაშო ცხენი გახლდათ. ამ ცხენით დიდი ბავშვები ერთობოდნენ და პარალელურად ანარქიაზე ოცნებობდნენ. ბავშვებისთვის ეს დაჭერობანას

დიქლორდიფენილტრიქლორეთანი – მგონი სწორად გამოვთქვი… არა, ქიმიის შესახებ საუბარს არ ვაპირებ. არ არის ჩემი სფერო, მიუხედავად იმისა, რომ დედა მყავს

ერთ-ერთი ყველაზე მკაფიო და ნათელი მოგონება, რაც ბავშვობიდან შემომრჩა, ნამცხვრების ერთად ცხობაა. ჩემი და-ძმა, დედა და მე ერთად ვამზადებდით ცომს

ალბათ, ეს პოსტი სიძულვილით უნდა დამეწყო – როგორც წესი, ასე იწყებენ ხოლმე წერას „ნაძირალა” ითენ ჰოულიზე, რომელმაც მკითხველი გააცურა, რომელსაც

მიუხედავად დატვირთული გრაფიკისა, ვახერხებ, წელიწადში რამდენიმე დღით მაინც შევდგა ფეხი 3000 მეტრ სიმაღლეზე და იქიდან შევხედო მთვარეს. ვისაც ერთხელ მაინც

ბილ გეიტსმა, ვინდოუსის შემქმნელმა, არაერთხელ განაცხადა, რომ კომპიუტერული ტექნიკის შესაძლობლობები ბოლმდე არ არის გააზრებული, რომ ადამიანს გაცილებით მეტი შესაძლებლობა აქვს,

  ყველამ ვიცით, რომ განათლებულები უნდა ვიყოთ, რათა ცხოვრება უფრო კომფორტული და უზრუნველყოფილი გვქონდეს. ეს მართლა ყველამ ვიცით, ამიტომ ამაზე

ალბათ გსმენიათ ტერმინი “ღრუბლოვანი სერვისები”, თუ არ გსმენიათ, აუცილებლად გისარგებლიათ მაინც. მსგავსი სერვისები სულ უფრო პოპულარი ხდება და ბევრი კომპიუტერულ