ხუთი წლის ვიყავი, მაგრამ დღემდე კარგად მახსოვს სატელევიზიო რეკლამა, საზეიმო განწყობითა და ბედნიერი ხმით რომ გვამცნობდა: „რეი ჩარლზის ბიგ ბენდი,

მოდით, კიდევ ერთხელ ჩამოვსხდეთ საფიხვნოზე. დიდხანს არ შეგაწყენთ თავს.მინდა, დღევანდელი შეხვედრა კითხვით დავიწყო: დაასახელეთ ადგილი, სადაც ჰაერი ყველაზე სუფთაა (ამ

ბავშვობიდან მიყვარს ძველი ჟურნალ-გაზეთების კითხვა. თუ სადმე დაჭმუჭნილ, გაყვითლებულ ფურცელს, თუნდაც ნაგლეჯს წავაწყდი, სიამოვნებით ვათვალიერებ. ვკითხულობ ყველაფერს, განურჩევლად თემისა –

მარი მეტრაიეზე მომიყოლია? ამ შესანიშნავ შვეიცარიელ ქალზე, თავისი პატარა ევოლენის სულსა და გულზე, ადამიანზე, რომელმაც მარტოობა და მარტოობაში გაზრდა, სულიერი გაზრდა გაბედა? ჩემს

მეოცე საუკუნის მესამედი საქართველომ ტოტალიტარული რეჟიმის არსებობის პირობებში განვლო. ცნობილია, რომ კომუნისტური მმართველობა ინფორმაციის შეზღუდვისა და კორუფციის საფუძველზე იდგა, მართვის

წერილი 2 ახალი გატაცება მაქვს, ვეძებ და ვაგროვებ დაკარგულ ლექსებს. ტექსტებს, რომლებიც სხვადასხვა მიზეზმა და ვითარებამ მკითხველის თვალს მოაფარა, ვეძებ

რაც დრო გადის, კომპიუტერის როლი ჩვენს ცხოვრებაში სულ უფრო იზრდება. პატარებისთვის ის ყოველდღიურობის განუყოფელი ნაწილია. ბავშვებს, უფროსი თაობისგან განსხვავებით, აღარ

რატომ მაინცდამაინც იანუსი – რომაული მითოლოგია ხომ ღმერთებისა და ღვთაებების უზარმაზარი პანთეონია? იანუსი ძველი რომაელებისთვის დროის, კარებისა და კარიბჭეების, შესასვლელ-გამოსასვლელის,

ერთ-ერთ წინა ბლოგში ვისაუბრე პანკურ სუბკულტურაზე და გაკვრით იმ საკითხსაც შევეხე, როგორი დამოკიდებულება აქვს საზოგადოების გარკვეულ ნაწილს მუსიკასთან ასოცირებული სუბკულტურების

“რატომ წერ ლიტერატურაზე? რამდენი საინტერესო თემა არსებობს ჟურნალისტისთვის, რაღა მაინცდამაინც წიგნები… ადამიანებზე წერე, ისინი ცოცხლები არიან, სუნთქავენ და უამრავ კარგ